Twenty One

85 4 2
                                    

A/N: Sorry po kay velascoam ngayon ko lang po nakita hehehe... Actually po pinag-iisipan ko pa kung lalagayn ko po siya ng series 2 o hindi na ih. Marami pa po kasi akong On-Going works. Thanks for your comment keep on reading ^__^ keep safe


GINISING ako ng nakakabinging katahimikan, pagmulat ko ay tumama ang sunbeam sa mukha ko kaya mabilis ko iyong sinangga gamit ang unan na yakap ko.

Napahikab ako saka nag-inat. Patayo na ako ng biglang bumukas ang pintuan, iniluwa nito si Czarizzy na may matamis na ngiti sa labi.

"Good morning." she greeted ethusiastically. "I was to wake you up na nga eh, but gising ka na pala." dagdag pa niya.

I smiled. "Uhuh. How's my wife?" I asked her using my bed voice.

Lumapit siya sa akin to joined me on the bed. 'Her smell's good, ang tamis niya shit!'

"I'm in pale." biro niya.

"You want me to stuff that pale to you?" nakangising sumbat ko.

She chuckled. "I'm just kidding, mabuti pa kumain na tayo. Doon!" she emphasize her last word.

I tsked and planted a soft kiss to her lips. "Okay, sorry for last night. I made you ti--".. "Shh... Forget it, hindi naman na ako inaasthma eh hahaha..." bulalas niya. Binatukan ko siya ng mahina saka nakisalo sa pagtawa.

I know that she need to do this, I remember that she have a lot of problem to solve pero hindi niya pinapakita sa harapan ko na parang wala siyang problema, she's good in keeping problems.

"Paano ako tatayo at kakain kung nandito na sa tabi ko ang breakfast ko?" napangisi kong sabi ngunit sinimangutan niya lang ako saka inismiran.

Kinublis niya ang tagiliran ko. "Tsk! Kamanyakan na naman ang nasa isip mo Doctor Klein!" 'Eh ano naman? Mas gusto ko nga ang magkulong na lang kami ng isang linggo dito sa kuwarto and do make love every single of seconds.'

"Tumayo ka na dyan, kung ano ano na naman ang pumapasok sa isip mo. Tss." paanas niyang sabi.

Umayos naman na ako ng upo. "Sorry Hon... Nakakaakit ka kasi eh." sabay yakap sa kanya ng mahigpit.

"Oo na, pero 'wag naman oras oras ka na naaakit sa akin, aba'y baka hindi na ako makakatayo kung oras oras." bulalas niya, hinalikan ko naman siya sa taluktok ng kanyang ilong.

"Pipilitin ko na hindi na ako maaakit oras oras, segu-segundo na lang." natawa ako sa sinabi ko.

"Hayst! Mabuti pa kumain na tayo doon, nagugutom na ako Klein, pinagbigyan na nga kita kagabi eh!" asik niya sabay tayo na.

"Haha..." natawang sumbat ko sabay tayo na para magtungo munang Comfort room.

Napakamot ako ng makalimutan ko ang pambihis ko. "Hon paabot naman ako ng pambihis please!" sigaw ko mula sa loob ng Comfort room.

Inumpisahan ko na ang maghilamos ng biglang bumukas ang pinto, nakita ko siya sa salamin at nakatingin siya sa akin. Wala akong suot na kung ano man sa katawan ko kaya malaya niyang makita ang hubad na likod ko.

Nginitian ko naman siya ngunit inirapan niya ako.

"Oh! Damit mo." sabi niya.

Napangisi ako. "Hindi mo ba ako bibihisan." I felt my thing became hard kaya humarap ako sa kanya.

Biglang napadako ang kanyang paningin sa lower part ng katawan ko. She gulped and look at my eyes again. Binigyan ko siya ng nanghihipnotismong mga tingin. 'I know how to use this look, kung manggamot nga at magbasa ng mga nararamdaman ng pasyente ko nagagawa ko ang mag-hipnotize pa kaya. Tsk! Easy.'

Radioactive 2: Klein Mashiro {Completed✔️}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon