Ne diceğini merakla bekliyordum. Oylece yuzune dalmıştım. O ise ne diceğini bilmiyormuş gibi düşünmeye devam ediyordu. -Sehun? Artık söylermisin ne söyleyeceğini? -Lay bak ben seni koruyacağımı söylemiştim ya. Ya en azından elimden geldikçe. -Ee? -Lay ben şey.. lay ben yarın gidiyorum. -ne nereye? -lay bizimde bir hayatımız var ve yarın gitmemiz gerek luhan sadece bizi yardim amaçlı çağırdı. -Biz..? Hayatimiz..? Sehun sen.. -s-s-sen bilmiyormuydun? -Neyi sehun! Dedim.hafif sesimi yukselterek. -Lay biz baek ile evliyiz. -ne yani.. siz evlimisiniz? -evet.. sadece son zamanlarda pek iyi değiliz. -sen o zaman bana merhametinden iyi davranıyordun.. -Sen ne sandınki lay? O adamın oğlu olman senin suçun değil ben gereğini yapıyordum. -anladım sehun. Deyip ona sarılmış olan kollarımı çektim. Onun evli olması beni neden bu kadar yıktı anlamıyorum. Şimdi o giderse ben ne yaparım! Evli olmasına uzulecek değildim sonuçta benim hakkım değildi. Ama içim neden bu kadar yanıyordu ki! -neyse lay sen yatmaya çalış iyi geceler. Dedi ve dışarı cıkıp kapımı kitledi. Yazardan; Lay üzülsemiydi bilmiyordu. Kafasını eğmiş bir şekilde durmuş, içinden deli gibi ağlamak geliyordu. Sehun onun tek dayanağıydı. "Tabi ya Baek'in sehunu kıskanmasının sebebi evli olmalarıydı!" İçi içini yiyordu. Galiba o da sehuna karşı boş değildi. Biraz daha düşündükten sonra kendini bıraktı ve delice ağlamaya başladı. Buz gibi yere uzanıp ağlarken uyuya kaldı lay. -görüşürüz kardeşim. -görüşürüz. Lay İçerden gelen bu seslerle uyandı. Vucudu buz tutmuş gozleri morarmış bir şekilde zar zor kalktı ve odanın kapısına vurmaya başladı. -Luhan kapıyı aç nolur.. Sesi duyan luhan sehununda ısrarıyla kapıyı açtı. Ve karşısında layı o halde görünce: -lay.. bu ne halin be! -seni ilgilendirmez.. Lay hızlıca kapının önüne geldi ve hazırlanmış şekilde sehunu ve baeki gördü. Sehuna doğru kafasını çevirdi ve hızlıca yanına yaklaştı -sehun lutfen gitme sehun.. Diyerek eliyle yakasını tutmuş tekrarlıyordu. Sehun ellerini yavaşça indirdi ve kulağına eğildi: -üzgünüm lay... üzgünüm Sehun bu yorgun ve bitmiş adama baka baka evden çıktı.ona öylece bakan Lay, kapıya bakarak diz çöktü ve deli gibi ağlamaya başladı. Luhansa sadece bu ağlayan oğlanı öylece izliyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ağlamanın bir fayda etmeyeceğini anlayan lay odasına gitmek için kalktı ve yavaşça 1-2 adım attıktan sonra bedenine yenik düşüp bayıldı.
