Layın ağzından: Luhan ile yaşamaya alışmış gibiydim. Sanki..sanki onsuz yapamıyordum. Biryerine birşey olsa istemsizce endişeleniyordum. Heleki bu olanlarda onun haklı olduğunu düşünürsek... ne yapacağımı bilmiyordum. Az bir zamanım kalmıştı. Ömrümün son günleriydi. Bununla birlikte son 1 haftada Luhan odasından çıkmıyor ve sürekli kara kara düşünüyordu. Ne düşündüğüne dair hiçbir fikrim yoktu fakat. Sıkıntılı bir durumda olduğu açıktı. Bu durumunu öğrenmek istiyordum. Ve yine kara kara düşünürken yatağında yanına oturdum. -Luhan.. -Efendim. -Ne düşünüyorsun? -Seninle ne yapacağımı. -Ne?.. şey yorma kendini zaten bir kaç gün sonra olmayacağım. Rahatlarsın. -Sorun o değil lay. -Ne peki? Luhan sadece susuyordu. Baktım cevap verecek gibi değil kalkıp odama gidecektim ki kolumdan hızlıca çekip beni yatağa yatırdı. Ağırlığını vermeden üstümde yerini aldı. Ve hafifçe dudağıma yaklaştı. Sessiz bir şekilde ve aşırı çekici sesiyle
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Lay.. -Efendim. Ellerini dudaklarımda gezdirmeye başladı. -Sen... -Ben?.. Hızlıca nefes alıp veriyordu. Benimse kalbim o kadar hızlanmıştı ki yerinden çıkacak gibiydi.. Luhan yavaşça boynuma eğildi.. Kalbimin deli gibi atması...kendimi kontrol edemiyordum. Telefon sesi herşeyin içine etmeliydi. Luhan üstümden kalıp telefonunu alıp 2 dakika konuştuktan sonra çeketini alıp çıktı. Kapıyı yine herzamanki gibi üstüme kitledi. NE! AZ ÖNCE NE OLDU ÖYLE! kalbimi sıkıca tuttum.. -inanamıyorum. Ben galiba... of hayır olamaz.. oladabilir.. ben onu neden reddetmedim...ona karşılık verecektim ben... Kalbim! Ondan hoşlanıyor olamazsın değilmi? .... Saat akşamın geç saatleriydi fakat Luhan Hala dönmemişti.. birşey olmasından korkarken saçma içsesim yine konuştu. -onun gibi birine ne olabilirki lay sen ona degil ona bulaşanlara üzül. Aslında haklı gibiydi. İçsesim komiğime gitmiş hafif sırıtmıştım. Kendimle böyle eglenirken anahtar sesi geldi Luhanın Geldiğini varsayıp içeri geldim. O Da Ne! Luhanın ağzı yüzü Kan içindeydi hızlıca yardıma koştum. -Luhan kendine gel... luhan ne oldu sana! Kolunu boynuma dolayıp yavaşça ayağa kaldırdım ve odasındaki koltuğa oturttum. Bilinci yerinde değildi galiba çünkü dediklerime hıhı demekten başka birşey diyemiyordu. Ilkyardım çantasını aldım. Sonra Luhanın kana bulanmış elbiselerini üstünde hiçbirşey kalmayacak şekilde tamamen çıkardım. Sadece siyah boxeri ile kalmasını sağladım -Luhan beni duyuyormusun! Evet anlamında başını hafifçe salladı. Elime aldığım bezle yüzünü,bacaklarını ve vücudunu tamamen temizledim. Başını sardım. -Luhan sana su getirmemi istermisin -Evet. Mutfağa gidip soguk su aldım ve luhanın başını kaldirip ona içirdim. Bardağı bırakmak için kalktığım anda Luhan Kolumdan beni üstüne çekti. Neye uğradığımı şaşırmış bir şekilde Luhana bakıyordum. O kadar yakındımki ona nefesini hissedebiliyordum. -l-luhan.. -Şşşhh Parmağını dudağıma koydu. -Lay... senden hoşlanıyorum bebeğim.. -Ne! -Duydun..sana feci şekilde aşığım. -Luhan bak kendinde deilsin lütfen bırak beni. Elini belime sıkıca sarmış kıpırdayamıyordum.. -Ben gayet kendimdeyim lay..seni istiyorum hemde bu gece... -Luhan saçmalama bırak beni! -.. benden hoşlanıyorsun değilmi? -ne şey hayır hem ben neden hayatımı zindana çeviren birini seveyimki? -Yalan söylemekte çok kötüsün lay.. benden hoşlanıyorsun hemde deli gibi.. kalbinin nasıl attığını duyabiliyorum. -Tamam. Evet senden hoşlanıyorum. Şimdi birak beni lutfen -Birdaha ve daha düzgün söyle. -Luhan. Seni seviyorum tamamı! Seviyorum. Şimdi bırak beni. -lay... Dedi ve birden kendini bıraktı ve uyudu. Ne olduğunu anlamamıştım. Galiba bilinci yerinde değildi. Umarım öyledir bu söylediklerimi hatirlarsa boku yerdim ben. Luhanın üstüne battaniyesini verdim ve yatağıma gittim. ... Luhanın ağzından: Sabah uyandığımda kafam yerinde değildi. Dun neler olmuştu hicbir fikrim yoktu ama en son pis bir şekilde dayak yediğimi hatırlıyordum. Üstüme baktım. Ustumde sadece boxerim vardı ve üstüm başım temizlenip sarılmıştı. Lay birden odaya girdi. -L-luhan iyimisin? -Dün ne oldu lay? -Ne yani hiçbirsey hatırlamıyormusun?(oh be) -Hayır.. Herşeyi ona anlattim ve onu bu hale getiren kim ve nedenini sordum. Ama i sadece boşver demekle yetindi. -Şey..luhan birşey soracagim. -Sor -Dün soylediklerinde...ciddi miydin? -Ne soyledim sana? -Şey..bana bana feci şekilde aşık olduğunu söyledin. -Ne?! Bak ben dün ne yaptim hatirlamiyorum galiba bilincim yerinde değildi. Sana soylediğim seyleri ciddiye alma! -Tamam peki..
