Love Me, Doctor (Doctor Series#3) ✔

Chapter 19

Chapter 19

"You're mad? Right?" I said pouting at him. Saglit niya lang akong sinulyapan bago siya nagpatuloy sa pagkain ng french fries niya. Alam kong mas pinagtutuonan niya lang ng pansin ang pagkain para iwasan ako.

I let out a huge sighed at napayuko. He's still mad. And I'm so sad about it.

Nandito kami sa McDo, hindi masyadong nalalayo sa hospital. Alas-onse na rin ng umaga kaya medyo marami-rami na rin ang mga tao sa loob ng fast food. Some people are staring at us, nakangiti at nagbubulungan. I'm sure si Matheo ang tinitignan nila.

Hmp! Kung alam lang nila, nakatali na ang isang 'to.

"I'm sorry..." Ani ko habang nasa burger ko ang tingin. I can't look at him ngayong hindi niya na talaga ako pinapansin.

Naiwan si Ava sa parking lot ng McDo. She said she's already full kaya hindi na siya sumama. Aniya'y kasama ko naman daw si Matheo kaya mapapanatag siya. And I'm so thankful for that though, para narin magkausap kami ng maayos ni Matheo.

"Kailan ka pa bumalik?" Tanong niya.

Parang may biglaang sumabog sa buong sistema ko nang nagsalita siya. Kahit na medyo cold at least nagsalita siya. He's so silent nang dumating kami dito mga 30 minutes ago.

I looked at him attentively. Now with a wide smile on the lips. Nakatutok pa rin siya sa french fries niya.

"Kahapon lang!"

Nagtaas siya ng kilay at nagpatuloy sa pagnguya at pagdip ng french fries sa sauce nito. Desidido talaga siyang hindi ako tignan.

"Sinong kasama mo umuwi?" Aniya, hindi pa rin nag-aangat ng tingin sa akin.

I take a loud sighed again. I feel doleful about him not even glancing at me. I know it's my fault, leaving him without saying goodbyes. At wala na rin kaming contact, for about three fucking years!

I gulped. "I'm with Josh."

"Who else?" He looked back at me that made my heart itch in excitement! Kumikislap ang maabo niyang mga mata.

"Ahmm... Ate Cheska, Ava and some of our bodyguards... Yeah! That's all," I nodded nervously.

Kumunot ang noo niya at umupo ng maayos sa kaniyang upuan. Naniningkit ang mga mata niya na nakatitig sa akin. Iyong tipong kinikilatis niya ako kung nagsasabi ba ako ng totoo o wala.

"Who else?" Tanong niya ulit.

Who else? I already told him 'di ba? That's all!

My eyes widened when I forgot another person.

I leaned at him excitedly.

"Our two private Pilot and three stewardess!" I exclaimed. 'Yon lang naman talaga lahat ang kasama namin pauwi e.

Again, nagtaas lang siya ng kilay sa akin. He pursed his lips while looking blankly at me. Parang hindi naniniwala sa mga sinasabi ko.

I pouted and slowly shifted on my sit.

What's wrong with him?! Grabe naman 'to?

"Where did you go after you arrive?"he asked with deep and cold voice.

"I went to Hermes Hospital all by myself!" I crossed my arms in my chest while saying those words arrogantly.

Nangunot ang noo niya. "You what?!"

Huminga ako ng malalim. "I went to Hermes—" he didn't let me finished.

"You go there all by yourself?! Without your bodyguards?!"