Love Me, Doctor (Doctor Series#3) ✔

Chapter 8

Chapter 8

"Ava, ako na muna ang magmamaneho ngayon," sabi ni Chariya habang kinukuha ang susi sa kaniyang bag.

Paalis na kami ng school. Alas-singko na rin ng hapon kaya nagsisiuwian na ang ibang mga freshmen's na katulad namin. Well, ako lang pala. This two bodyguards beside me are just acting for my sake. Ang ibang mga estudyante naman ay nagpaiwan pa para sa susunod na klase.

"Okay sige," sabi ni Ava at pabaling-baling ang tingin sa paligid.

"May problema ba, Ava?" Tanong ko sa kaniya. Napapansin ko rin kasi ang bahagyang pagkunot ng noo niya.

Agaran siyang napabaling sa akin at umiling. "Wala naman... Bakit?"

"You look bothered."

She chortled. "Don't mind me..."

Napanguso ako pero hindi kalaunan ay tumango na lang.

I shrugged and started walking fast like Chariya. Nang malapit na kami sa gate ay agarang may humarang sa akin. Natigilan ako at pinangunutan ng noo ang kaharap na ngising-ngisi at may dalang isang tangkay ng tulips.

"Hi!" Masayang bati ni Felix. His chestnut hair seems so spick-and-span. Amoy na amoy ko rin ang panglalaki niyang pabango.

Totohanan ba talaga iyong sinabi niyang panliligaw? Ha!

Huminga ako ng malalim at tamad na tinitigan siya. "Hmm? Bakit?"

"Para sa'yo..." Sabay abot niya sa akin ng bulaklak. I stared at the flower in front of me and back at him. Ang ngipin niya ay kumakaway na rin sa akin.

Ano ba ang gusto ng isang 'to?

"Aanhin ko 'yan?" Mataray kong saad.

Hindi ko na pinansin pa ang mga kaibigan siguro niyang panay ang tuksuhan sa amin. Chariya and Ava are just a few meters away from us. Tsaka lang sila gagalaw kapag mag-go signal na ako.

"Amoyin mo lang. Para maalala mo ako palagi," sabay taas baba kilay niya habang nakangisi.

Napangiwi ako at kinuha ang bulaklak. Kailangan ko ng makauwi para hindi ko na makita ang isang 'to sa harapan ko.

"May gayuma 'to 'no?" I accused at him.

"Sana nga meron, para main-love ka na talaga sa akin..." Sabay kindat niya.

"Ayowwn!" Naghiyawan ang mga kaibigan niya dahil sa sinabi niya. Blankong ekspresyon lamang ang binigay ko sa kaniya at nilagpasan na siya.

Ang landi talaga. Kung wala lang tao nabigwasan ko na 'to e.

"Tayo na, Ava," I said boredly at Ava. Tumango si Ava at si Chariya naman ay dumiretso sa likuran ko.

"Oyy! Jane! Wala man lang thank you?" Rinig kong sigaw ni Felix.

Umikot ang mata ko sa ere. "You're welcome!"

Natawa si Ava dahil sa sinagot ko kay Felix na hindi ko na lang pinansin. Nakakabadtrip talaga ang Felix na 'yon! Myghad!

Habang papalabas ng gate ay hindi nakawala sa paningin ko ang mga tingin ng mga tao sa akin. Ang iba ay nakakunot ang noo at may ibinubulong sa katabi habang nakatingin sa akin, ang iba naman ay walang hiya na nakatutok sa akin na parang isa akong kriminal.

Tangina. Dito sa school na ito ko napatunayan na totoo iyong sa mga pocketbooks at mga drama sa TV na mga chismosa sa school.

Nang makarating kami sa parking lot ay hindi na natanggal sa mukha ko ang simangot. Pinagbuksan ako ng pintuan ni Ava sa backseat, tinapon ko ang bulaklak na bigay ni Felix sa akin sa loob ng sasakyan. Pero hindi pa man ako nakakapasok ay may tumawag sa pangalan ko.