THE MERMAID PRINCESS OF SECTION HELL (ON-GOING)

KABANATA 1

                  "New beggining"

Isang malaking mansiyon ang bumungad sa akin pagkababa ko sa sasakyan kasama ang mag-asawang Alvarez.The gate was so wide and the big mansion as well.Agad sumalubong sa amin ang isang matanda na sa hula ko ay ang tawag rito sa mga tao ay maid.

"Rosalie,pakihawak naman nito" at binigay ang supot na may laman na mga damit na binili namin sa mall.

Ayoko pa sana na bibili ng mga bagong damit kasi wala naman akong pera para ibayad but they insist.Hindi ko na rin magawang tumangi kasi wala rin naman akong maisusuot.

Agad naman tumalima ang matanda at bago ako binigyan ng isang sulyap.

"Pasok ka iha,this is already yours too" sabi ni Mrs.Alvarez.

Manghanga-mangha ako habang pinapalibot ang aking tingin sa kabuuan ng mansiyon.Kung sa ilalim naman sa dagat ay puro mga malalaking bato lamang ang aming mga gamit at walang ilaw para makita namin ang isa't isa.We mermaids has already have this kind of vision that we could see under the dark.

Pinaupo ako ng mag-asawa sa isang sofa nang tuluyan na kaming nakapasok.Rinig ko naman na tinawag nito ang nag-ngangalang Rosalia.Pinapatawag nito ang ibang mga kasamahan.

" We want you to rest after our dinner today iha,alam namin na pagod ka mula sa ospital and we will give you a space for you're alone time" saad ni Mr.Alvarez

"We know that mag-aadjust ka pa rito sa bahay.But you need to get used to it." Tumango naman ako.Alam ko.Pangalawang araw ko na rito sa lugar ng mga tao.At kahit doon sa pagamutan ay hindi rin ako daling nakatulog.

Hindi ako sanay na matulog sa isang aircontioned na kwarto at malambot na kama.Kasi wala rin naman kaming mga gamit na ganiyan sa aming mundo.We would only just sleep on the ground.Under the rocks.

"Gusto ko lang po ulit magpasalamat sa pagkupkup sa akin Mrs.Alvarez.Hindi ko alam kung paano ko kayo papasalamatan" I thankfully said.With a smile in my face.

"Napakamalaking tulong na po ang ginawa niyo sa akin"

Mrs.Alvarez who is accross with me then grab my hands and grip it.

"Walang anuman iha.Hindi mo na kailangan palitan ang aming pagmamahal.Ang pagtanggap at pagtawag mo lang ng mommy sa akin ay malaking bagay na iyon sa akin" she place her hands on my hair and softly touch my face.

Habang si Mr.Alvarez naman ay nakatayo lamang sa aming gilid,pinagmamasdan lamang kami na may ngiti sa mga labi.Habang nasa ganun kaming eksena ay siya naman pagdating ng mga tauhan.They lined up across from us.Even the driver who drove us is also in there.

"Listen everyone,from now on.Lahat kayo ay rerespetuhin at bigyang galang ang bago niyong amo."Mr Alvarez said with formality.

"Anong pangalan mo nak?" Tanong ni Mrs.Alvarez habang hinahaplos pa rin ang aking mukha na minsan dumasapo na rin sa aking buhok para ayusin ito.

"Hezekiah po"

"Napakagandang pangalan.Bagay na bagay sa iyong napakagandang dilag."

Ngumiti siya. "Hezekiah Lorenzo Alvarez.My daughter." Sambit
nito habang lumuluha na.Unti-unti ay nagiinit na rin ang sulok ng aking mga mata.Hindi ko mapigilan maiyak dahil na rin sa pagmamahal na pinaramdam nito.

Lumingon sa amin si Mr.Alvarez.
I think Mr. Alvarez heard us talking about my name.Because after that he announce everyone that I am already their adopted daughter.

"This is our daughter,Hezekiah Alvarez.Treat like us,please greet her everyone"

"Maligayang pagdating Ma'am Hezekiah"

"Maligayang pagdating Miss Hezekiah"

"Maligayang pagdating our lady Hezekiah"

Iyon ang aking narinig mula sa kanila.I was feeling so overwhelmed.I could feel their love and care for me.

I smiled widely. "Please take a good care of me"

All of them then nodded their heads.Pagkatapos ay nagsi-alisan para ipagpatuloy ang trabaho.

"Maraming salamat po,Mrs.Alvarez,Mr.Alvarez" masuyo kong sabi.I know a thank you is not enough and someday I will thank them in my own hard work.

"You are already ours.Call us Mom and Dad instead if you like.Pero kung hindi ka pa handa.Makakahintay naman kami" said Mrs. Alvarez.

Umiling ako. " Mom,Dad.Thank you so much" I sincerely said and look at them both.

Humikbi si Mom at naluluha itong sumulyap kay Dad.Dad then hug Mom in the back.Then kissed her in the forehead.He also kissed me in my forehead and evwntually hug the both of us.

"Welcome home,our daughter" Dad whispered.

It was then I realize that rhe life here in the people's world is much better than under the sea.Because people here,value the love of a family,a person.Hindi ako nagsisi na umalis kung saan ako nangaling.Because choosing to leave is worth it.Indeed,worth it.

************
Hi!! I'm sorry for the long wait.First priority ko muna kasi iyong isang story ko.But then don't ya'll worry because I'll do my best to update as long as I'm having my free time.Happy reading everyone!

PS:DON'T FORGET TO VOTE AND COMMENT YOUR THOUGHTS!STAY TUNED FOR THE NEXT CHAPTERS.STAY SAFE! LUVLOTS!!!!
(*˘︶˘*).｡*♡