Hoofdstuk 14

14 4 1
                                    

Onderweg loop ik te piekeren wat ik ga zeggen, maar uiteindelijk na lange tijd weet ik het eindelijk. Natuurlijk ben ik een getuigen en dat ik een vriend ben van Scotty. Dus dat is al goed!

Maar natuurlijk moet ik ook zeggen wie de personen zijn die hem hebben ontvoerd. Misschien moet ik maar ook vertellen dat ze achter mij aan zitten. Dan sta ik gelijk 2 - 0 voor!

Ik kom aan bij het politiebureau en kijk vlug of er al agenten aanwezig zijn, maar tot mijn verbazing zie ik geen enkel agent. Waarom bestaat de politie eigenlijk? Als je ze nodig hebt, dan zijn ze er nooit.

Ik zucht en kijk even om me heen, maar dan zie ik een agent bij zijn wagen staan. Gelukkig! Er is een agent die zo slim is, bij het bureau te blijven.

'Agent, mag ik u wat vragen?,' vraag ik aan de agent en stap op hem af.

'Ja tuurlijk,' antwoord de agent vriendelijk.

'Weet u al iets meer over Scotty? De jongen die vermist is.'

'Nee, alleen dat hij ontvoerd is.'

'Ik weet denk ik waar hij zit. Maar zou u hier willen kijken?,' vraag ik en laat de locatie zien.

'Natuurlijk, maar dan zou u wel mee moeten,' zegt de agent en ik knik.

De agent en ik stappen de wagen in en de agent begint te rijden. Ik start de route en geef aan wanneer de agent rechts of links af moet slaan.

O O O

Na zeker 1 uur te hebben gereden komen we aan op de bestemming. Het is toch wel een eindje weg van de stad. Ik kijk naar de fabriek en hoor hoe de agent toch wat versterking vraagt via een apparaatje waar ik nog nooit van heb gehoord.

Dan stappen we uit en lopen naar de deur van de fabriek. Ik hou mijn hart vast! Nu maar hopen dat de jagers mij niet ineens vast pakken en me mee trekken. Dan ben ik zwaar de pineut!

SchuwWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu