Schuw

Hoofdstuk 15

Ik zie twee politite auto's aankomen rijden en stoppen voor onze neus. Heel even wend ik een blik op de fabriek en hoor een apart geluid. Een geluid wat door merg en been gaat. Het lijkt alsof iets of iemand in de fabriek schreeuwt, om hulp roept!

'Agent, hoort u dat geluid ook?,' vraag ik aan de agent, waarmee ik hier naartoe ben gegaan.

'Wat moet ik horen, ik hoor niks,' zegt de agent. Ik luister nog eens en hoor nu ook niks, zouden ze het doorhebben dat er mensen aanwezig zijn.

'Oke, dus hier zou Scotty vast zitten volgens die persoon in een roze trui?,' hoor ik een van de agenten aan een ander agent vragen. Ik hoor een instemmend geluid en hoor dan hoe ze naar mij toe komen lopen.

'Je zou mee moeten, maar wilt u dan wel uw capuchon af doen?'

'Hoezo?'

'Nou ik wil je gezicht kunnen zien,' zegt de agent. Ik zucht en ga ongemerkt in de schaduw staan en doe mijn capuchon af.

'Zo goed, meneer de agent?'

'Ja, veel beter.'

Ik rol met mijn ogen en doe hem vlug weer op, als ik uit de schaduw loop. Een paar agenten kijken me met een rare blik aan.

'Ik heb een allergie tegen de zon, vandaar dat ik dus een capuchon op moet. Als je me niet geloof, dan geloof me je niet,' leg ik uit en loop achter de andere agenten aan, die al naar binnen waren gelopen.

De andere agenten komen ook naar binnen lopen en meteen hoor ik weer het geluid. Ik zie hoe een paar agenten schrikken van het geluid en ik spits mijn oren. Nu hoor ik duidelijk dat het vanaf de kelder komt en loop naar het geluid toe.

'Hey, wacht waar ga je naartoe?,' hoor ik een van de agenten vragen aan mij. Ik reageer niet, het lijkt alsof ik word gelokt door het geluid.

'Achter haar aan!'

Voordat de agenten mij de trap af zien dalen, verander ik in mijn vos en ren er snel vandoor. Ik weet wie het is: het is Scotty!