Ik kom aan in de kelder en zoek om me heen of Scotty hier ergens is. Tot mijn spijt zie ik hier niemand, maar hoor dan weer de schreeuw van Scotty. Nogmaals volg ik het geluid weer en kom dit keer aan bij een smalle gang, diep onder de grond. Achter me hoor ik iemand aan komen rennen en ik kijk vlug achter me. O nee, die agenten mogen me zo niet zien!
'Ik zweer dat ik het hier vandaan hoorde komen,' zegt een van de agenten en snel verstop ik me in een nis achter de machines. Ik zie hoe de agenten voorbij lopen en zodra ze voorbij zijn kom ik weer tevoorschijn.
Dat was maar op het nippertje! Ze waren zo druk in gesprek, dat als ze niet hadden opgelet bovenop mijn staart hadden gestaan als ik had blijven zitten. Maar goed, laat ik hier niet blijven hangen. Op dit moment staat Scotty's leven op het spel! Dalijk martelen ze hem en dat wil ik niet op mijn geweten hebben! Ik sprint weg achter de politieagenten aan.
O O O
Na een flink stuk te hebben gerend vind ik eindelijk de politieagenten. Ze staan met hun wapens getrokken en turen een ruimte in. Stilletjes glip ik naar binnen en verstop me in een nis van de muur.
Dan bekijk ik de ruimte en zie dat de ruimte er net zo uitziet als die in mijn droom. Zou het dan toch waar zijn? Inderdaad, voor een bijzondere machine zie ik Scotty op een stoel vastgebonden zitten en voor hem zie ik Ryan op een andere stoel zitten. Wacht eens, maar zo zat Ryan ook in mijn droom!
'Handen omhoog!' hoor ik de agenten ineens uit het niets roepen.
Ik kijk naar Ryan die meteen zijn handen omhoog doet, maar zijn hoofd niet omdraait. Snel scan ik de ruimte verder af of de andere jagers er niet zijn, maar tot mijn schrik zie ik ze allemaal waaronder ook de vader van Ryan in de ruimte. Ik kruip uit de nis en sprint naar een jager, die zijn pistool tevoorschijn tovert uit zijn jaszak.
Met een simpele sprong spring ik tegen de jager aan en bijt hard in zijn arm. Van schrik laat hij de pistool op de grond vallen en ik spring ik weer naar beneden. Snel pak ik het pistool beet en ren ermee in mijn mond ervandoor. Ik zie hoe de agenten mij door hebben en snel leg ik het pistool bij de agenten neer, daarna maak ik dat ik weg ben en verstop me weer in de nis.
'Iedereen handen omhoog!' schreeuwt een van de agenten. Opeens klinkt er een knal en snel sla ik mijn voorpoten voor mijn oren. Trillend kruip ik naar achteren en rol mezelf op. Met angstige ogen kijk ik de nis uit en zie hoe er een schietgevecht bezig is.
Dan vallen mijn ogen op de vastgebonden Scotty en bedenk me dat hij in gevaar is. Hij moet weg daar, maar hoe kan ik hem bevrijden uit zijn benarde situatie. Wacht, ik kan zijn boeien kapot bijten met mijn vlijm scherpe tanden!
Ik kruip vliegensvlug uit de nis en sprint naar Scotty toe. De schoten van de pistolen doen pijn aan mijn oren, maar ik bijt zo snel mogelijk de boeien door. Het lukt me met een klein beetje moeite en Scotty kijkt op. Ik kijk hem even aan en verander dan terug naar mijn mensengedaante. Nu weet hij vast wel wat ik werkelijk ben!
Hij kijkt me met grote ogen aan en wilt wat zeggen, maar vlug leg ik een vinger tegen zijn mond aan.
'Nu hebben we je!' hoor ik de bekende stem van Ryan zeggen en voel hoe hij me beet pakt. Ik wil nog terug veranderen naar mijn fauna vorm, maar op de een of ander manier gaat dat niet meer.
'Scotty help!' roep ik naar hem, maar nu pas zie ik dat de vader van Ryan een mes op Scotty's keel houdt. Wat moet ik doen? Dit ging niet volgens mijn plan!
JE LEEST
Schuw
VampireEr is maar één woord dat mij omschrijft: schuw. Dat is niet zonder reden. Ik, Paige, ben geboren in de mensenwereld. Ik dacht dat ik normaal was. Ik had gewoon vrienden op mijn school, ik had goede cijfers en wilde later onderzoeker worden. Maar da...