Forgotten Memories☑️ [Completed]

22..his strong..

Allisandra Faith❤️

Years passed by so quickly..
And I am happy with my life now..
I was now the director of the Gonzales Pharmaceuticals and Medical Group.

Ilang beses sa isang taon kung umalis nang bansa si Matthew.
Sa dami nang branches nang mga negosyo ni dad,doon na siya tumutok.

While his parents now are busy travelling all over the world.
Sinusulit ang bawat araw na magkasama silang dalawa.

The love in their eyes never faded.
Mas lalong tumitibay sa bawat pagdaan nang panahon.
Ganoon din ang pagmamahalan namin ni Matthew.

Vince Matthew is almost ten years old.
Binata na talaga,he is even asking for a sister this time.
But wala pa sa plano namin ni Matthew since pareho kaming busy.

Zander Matthew is already four years old.
Bibong bibo kagaya nang kuya niya.
My kids were the gifts I am always thankful from above.

Malapit na ang 10th birthday ni Vince. The same time ang 5th anniversary namin ni Matthew.
But he is still in Las Vegas attending the annual conferrence of surgeons.

Tinig galing sa aking telepono ang nagpatigil sa aking pag iisip,habang binabasa ang mga files sa aking harapan.
I automatically answered the call.

"Hello?..This is from Everest Hospital..Is this Mrs.Allisandra Gonzales?.." tanong sa kabilang linya.

"Yes,it is..Is there something wrong?.."kinakabahang tanong ko sa kausap.

"Can you proceed to Everest Hospital,ma'am?..Your husband is in the emergency room right at this moment...."pahayag nang aking kausap.

"My husband is in Las Vegas until now!..Are you crazy?!.."sigaw ko dahil hindi ko na alam ang nararamdaman sa mga oras na ito.

Parang gusto ko nang maupos na parang kandila sa sobrang kaba.
Andaming pumapasok sa aking isip na maaaring nangyari sa aking asawa.

"Dr.Matthew meet an accident early this morning.Pa landing na ang sinasakyan niyang eroplano nang magkaroon nang problema.."paliwanag niya sa akin.

"No!!..No!!..You're just bluffing!.Please,..Tell me this is just a joke!.."naghehesteriya ko nang sigaw sa kabilang linya.

"I'm so sorry,ma'am..But you can come here at the Everest..You can checked ma'am if you want.."sagot niya sa akin at pinatay na ang tawag.

Mabilis kong inayos ang aking gamit at lumabas nang opisina.
Hindi na ako nagpaalam sa aking sekretarya na aalis.

Abot abot ang kaba at panginginig nang aking kalamnan.Hindi ko na mahawakan nang maayos ang aking telepono habang tinatawagan si dad.

"D-dad...Si M-matthew..."umiiyak na saad ko sa kausap.

"Iha,Susunduin ka namin nang Nanay mo..Don't leave without us..Malapit na kami.."iyon lang at namatay na ang tawag.

Dumiretso ako sa labas nang hotel kahit mugto ang mga mata.
Wala na akong pakialam sa paligid.
Ang tanging mahalaga sa akin ngayon ay makita si Matthew.

Nang pumarada ang limousine ni dad ay mabilis na akong pumasok.
Hindi ko na hinintay pang pagbuksan ako nang pinto nang kanilang bodyguard.

"'Nay..."salubong ko kay Nanay Carmen at mabilis niya akong niyakap.