Ara Bulucu | bxb

23

Savaş

Yine yarı uyur yarı uyanık şekilde bir fizik dersi daha geçiyordu. Sınıfın kapısı tıklatılıp açıldığında neler döndüğü umrumda olmadan uyumaya devam ettim. Hoca sınıfa bir şeyler söylerken 'yine ne saçmalıyor kim bilir' diye düşünerek dinlemeye bile tenezzül etmedim.

Birkaç dakika sonra yanımdaki hareketlilikle yavaşça gözlerimi araladım. Hocanın 'neden uyuyorsun son senen' nasihatini dinleyeceğimi bilerek baygın bakışlar atacaktım ki yanımda bir bedenin oturduğunu fark ettim.

Bu kim amına koyayım ?

Yanımdaki çocuk çantasını karıştırıp bir şeyler alırken dank etti. Bizimkilerin bahsettiği yeni kayıt olmalı. Çocuğa ters bir bakış atarak dikkatini kendime çekmek için kolunu dürttüm.

"Kardeşim bu derslik otur da bir dahaki derse yallah başka sıraya."

"Sana mı soracağım bilader, istediğim yere otururum. Allah Allaahh." diyerek dersi dinlemeye geri döndü.

"Oğlum bak, tüm lise hayatım boyunca yanıma kimseyi oturtmadım. Son yılımda rahatımı bozmana izin vermem."

"Yemin ediyorum akıllısı beni bulmaz, delisi peşimden ayrılmaz."

"Ağzını yüzünü kırarım oğlum senin." diyerek ona doğru ayaklanmışken fizikçi "Yeteer, dersi işlememe engel oluyorsunuz sessiz olun." diye bağırdı. Sabret Savaş teneffüste halledersin.

Sakinleşmeye çalışarak önüme döndüm ve parmaklarımı masaya vurmaya başladım. Bacaklarım ritmik bir şekilde sallanırken sinirden kızardığıma emindim. Aptal herife bak. Yeni gelmiş bana tatava yapıyor. Yandan Serhat'ın 'sakin ol' cümlelerini bile zar zor duyuyordum.

Saate baktığımda zile 2 dakika olduğunu görünce yüzümde bir gülümseme oldu. Kim kalkıyor kim kalkmıyor göreceğiz Çağan bey.

2 dakikanın sonunda zil çaldığında ayağa kalkan Çağan'ın önünde durdum ve hocanın sınıftan çıkmasını bekledim. Ben ona atabileceğim en pis bakışları atarken onun umursamaz umursamaz bakması sinirlerimi daha çok bozdu. E sen de bana ters yapmazsan ben nasıl sinirli davranacağım sana, olmaz böyle.

"Hadi abi naş naş başka sıraya, ben yalnız otururum hep." Bu sözlerimin ardınan bizim çocuklar olay çıkacağını bildiklerinden yanımda bitmişlerdi. Şimdi biliyorum ki sakin olmama dair bir şeyler zırvalayacaklardı.

"Ben de sanki senin yanında oturmaya çok meraklıydım. Başka sıra yok ne yapayım lan." Yeni çocuğun hafif sesini yükseltmesiyle ne ara geldiklerini fark etmediğim Eren ve Evren'in de kavgaya gerek olmadığına dair şeyler söylediğini duydum.

"Bak ağzını bozma dalarım valla, zaten patlayacak yer arıyorum." Bunu dememle yine düz bakışlarını bana yollamaya devam etti. İnsan bir tepki verir ne ifadesiz bir herifsin sen.

"Tamam abi sakin. Sen de bağırma artık lütfen, yok işte başka yer oturacağız paşa paşa." dedi sakince.

Adamın dediklerine de atar gider yapılmıyor ki. Bu çocuk nasıl benim onu dövmeme sözleriyle engel oluyor, yavşak herif ya.

Söyledikleri üzerine diyecek bir şey olmadığı için bir şey demeden uzaklaştım. Çocuklar da benim arkamdan sınıftan çıkmışlardı.

Eren "Yuh Savaş kavga çıkarmadın kanka tebrik ederim." diyerek kolunu omzuma attı.

"Hiç senden beklenmeyecek hareketler." dedi Alper.

"Ne yapayım oğlum, çocuk da bana saldırgan davranmıyor ki. Böyle tartışmaya gelemiyorum daha çok sinirlerim bozuluyor. Ben sinirimi atmak için kavga eden insanım zaten niye daha çok sinirlerimi bozayım."