Backpfeifengesicht × TaeKook✔

QRLSM6

_

Jeongguk ayaklarını Ironman'li yatak yorganının üzerine attığında telefondaki elleri sıkılaşmış ve sesli bir küfür etmişti. Telefonu daha da çok sıkıyor ve parmakları hızla telefon ekranının üzerinde geziniyordu. Bir anda ekranda çıkan 'You Lose' yazısıyla çığlık atmış ve telefonunu yatağının üzerine atmış ve yastığını yumruklamaya başlamıştı.

Lanet bir savaş oyununda kaybetmişti.

Ve şuan çok sinirliydi.

"Seni sikik yapımcı! Bok gibi oyun yapmışsın! Bir yıldız vereyim de görsen! Nasıl kaybederim anlamıyorum ki! Lanet olası oyun!"

Yastığını arada yatağına yumruklar atarken sargılı ellerini umursamıyordu bile. Annesi odaya girdiğinde oğlunun her zamanki tavırlarını görmüş ve ona, yastığı yumruklamaması gerektiğini söylemişti. Ama Jeongguk dinlemiyor hem oyuna hemde yapımcısına küfür ederek yastığa vurmaya devam ediyordu.

Çalan telefon ziliyle Jeongguk durmuş ve ters çevirdiği telefonu düzeltmiş ve ekrana bakmıştı.

'Taehyungie'

Hızla telefonu açmış ve gülümseyerek kulağına götürmüştü. "Efendim Taehyungie?" Annesi oğlunun bu dengesiz davanışlarına her ne kadar alışsa da Taehyung'un oğlunun üzerindeki etkiye her zaman şaşırıyordu. Kafasını iki yana sallayarak odadan çıkmıştı. Jeongguk ayak parmakları ile oynayarak sevgilisiyle konuşuyor ve ona edilen iltifatlara sadece kıkırdayarak karşılık veriyordu.

"Eğer müsaitsen hafta sonunu sevgilinle geçirmek ister misin, hm?"

"Aslında güzel olur ama.. doktor randevum var."

"Peki ya seni benim doktora götürmemi ister misin? Sonuçta reşit bir bireyim ve yanında durabilirim."

"Taehyung, gerçekten benimle gelir misin?"

"Jeongguk hadi ama.. seninle her yere gelirim ben. Doktor da neymiş?"

"Seni seviyorum."

"Bende seni seviyorum Kookie."

Telefon kapanmış ve Jeongguk kendisini geriye bırakarak yatağına uzanmıştı. Ne huysuzluğu ne de siniri kalmıştı. Kendisini yumuş yumuş hissediyordu, çünkü sevgilisi ona böyle hissettiriyordu.

Gülümseyerek derin bir nefes almış ve yataktan kalkarak odasından çıkmıştı. Mutfağa annesinin yanına gittiğinde tezgaha oturmuş ve ayaklarını sallamıştı. "Hafta sonu Taehyung'la beraber doktor randevuma gideceğim."

"Pekala. Bizi yerine onu tercih etmeni anlıyorum. Ailenden çok seviyorsun onu değil mi?"

"Anne lütfen. Taehyung'a karşı olan hassasiyetimi biliyorsun. Kimseyi kimseye tercih etmiyorum ben. Sen öyle algılıyorsun."

"Ne istersen onu yapmakla özgürsün Jeongguk. Ama arada bir ailen olduğunu unutma olur mu?"

"Cidden.. bazen fazla duyarlı davranıyorsunuz. Anne, sizi seviyorum. Babamı da her ne kadar benimle ilgilenmese de seviyorum. Lütfen şöyle davranmayı kesin."

"Oğlumla ilgilenmek istiyorum. Ama sen sevgilini tercih ediyorsun oğlum. Hafta sonlarını bizimle değil onunla geçiriyorsun. Ben oğlumu özlüyorum."

"Tamam işte şimdi, drama kraliçelerine bağladın. Hemen eski haline dön çünkü alışık değilim, bünyeme fazla geliyor."

Jeongguk gülerek konuştuğunda annesi de kafasını eğerek iki yana sallamış ve kahkaha atmıştı. "Hiç beceremiyorum değil mi?" Jeongguk onu onaylarken tezgahtan inmiş ve kendisinden kısa olan annesine sarılmıştı.

"Seni seviyorum anne. Sende bizimle birlikle gel. Belkide o zaman kendimi tercih yapmak zorundaymışım gibi hissetmem."

"Pekala. Sizinle geleceğim. Hem Taehyung'la da konuşmuş olurum. Ne zamandır göremiyorum."

"İşte benim annem!"

_