12.Bölüm

566 21 10
                                    

Bulutu görmezden gelip kapıya doğru yürümeye başladım.Eşiğe adımımı bastığım anda Bulut sıkıca kolumu tuttu.

''Konuşmamız gerek.''

''Konuşacak bir şey yok.'' 

''Hayır var.'' sesi çok daha yüksek çıktı.Sinirlenmiş görünüyordu.O sırada telefonum çalmaya başladı.Arayan kişi Sılaydı.

''Alo.''

''Görkem hemen eve gel,'' sesi ağlamaklı çıkıyordu.Hızlı adımlarla evden dışarı çıktım.Başta attığım hızlı adımlar koşuya dönüştü.Hala düğünden kalma siyah elbiseyle dolanıyordum.İnsanlar bana deliymişim gibi bakıyorlardı.İlerideki durağa gittim ve otobüse bindim.Bir an önce eve gitmeliydim.Çok uzak olmasa koşarak gitmeye bile razı olurdum.Otobüs boyunca tırnaklarımı yemeye başladım.

Sonunda evin önündeki durakta indim.Koşarak evin kapısının önüne gittim.Uzun bir biçimde zile bastım.Kapıyı açtığında Sıla ağlıyordu.Gözleri kıpkırmızıydı.

''Görkem..''

''Sıla ne oldu anlatsana.''

Hıçkırarak ağlıyordu. ''Ev sahibi bizi evden atıyormuş.Biz nerede kalacağız şimdi,'' Elimi omzuna atarak''Merak etme.'' dedim.

''Ev sahibiyle ne zaman görüştün?''

''Bu sabah geldi.Ev kiralarını son üç aydır ödemiyoruz.''Kendime oldukça kızmıştım.Böyle sorumsuzluğu yapmazdım.Şu an verebilecek bir param yoktu.

''Ben geliyorum.''

Odama gittim.Üzerimdekilerden kurtulup yerine mavi kot ve kırmızı boğazlı düz kazağımı giyindim.Duş almaya vaktim olmadığı için yüzümü yıkadım. Daha iyi göründüğümden emin olduğumda evden çıktım.Ev sahibi en yukarı katta oturuyordu.Yorucu merdivenleri çıktıktan sonra zile bastım.Çok geçmeden ev sahibi kapıyı açtı.

''Sizinle konuşmam gerek.''

''Ev konusundaysa hiç yorulma.Hiçbir şey beni vazgeçiremez.''

''Selim Bey lütfen dinleyin.''

''Kaç aydır ödemiyorsunuz.Sizin elinizi beklemekten yoruldum.''

''Bakın on gün süre verin size üç ayın kirasını birden ödüyeceğim.''

''Bu mümkün değil.''

''Lütfen, gidecek yerimiz yok.Bir daha asla geciktirmeyeceğiz.Daha geciktirirsek biz evden çıkarız.''

''Bu son şansınız akıllıca kullansanız iyi olur.''

''Çok teşekkür ederim.''

Hızla merdivenlerden inip evin ziline bastım.Sıla umutsuzca kapıyı açtı.

''Hallettim.'' dedim, coşkuyla. 

''Şaka yapıyorsun.''

''Ciddiyim.'' Çığlık atarak bana sarıldı.Ama bir sorun vardı.On gün içinde üç ev kirasının parasını nerden bulacaktım.

''Ama bir sorun var.''

''Ne?'' dedi yüzünü düşürerek.

''On gün içinde üç ayın kirasını ödemezsek biz evden çıkacağız.''

''Sen delirdin mi? Nereden bulacağız o parayı?'

''Bilmiyorum.''

''Otur düşün o zaman.'' 

Haklıydı, böyle bir işe kalkıştıysam nasıl halledeceğimide benim düşünmem lazımdı.Annem ve babam olmadığı için para isteyecek kimsem yoktu.Aklımdaki fikirden bir an önce sıyrılmak istiyordum.Aklımda tekrar Kemal Bey'in evine dönüp kalan on günümde Bulutu kendime aşık etmeye çalışabilirdim.İki hafta uğraşmama rağmen hala beni umursamıyor gibiydi.Sonunda hayal kırıklığına uğrayacak olsam da denemekten zarar gelmezdi.Hızla Sılanın bulunduğu odaya gittim.

.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin