Hi guyssss
Ben geldimm
Öhm nasısınız efem?
Ben gene bildiğiniz gibi işte.
Geçmiş biraz fazla bilinmez değil mi? Eh açalım azıcık:d
Her zaman yaptığım gibi uzatmadan gidiyoruum
İyi okumalar:)
Bölüm 36 Karina'nın Anıları;
Nahya, karanlık ve geniş tünelde bir baykuş kadar sessiz süzülüyordu. Rüzgar gri tüylerinden Karina'nın vücuduna, oradan da Gregor'un yüzüne ve kollarında duran minik kıza vuruyordu. Gregor, kardeşini esen rüzgardan korumak için iyice sarmaladı.
Sanırsa işe yaramıştı.
Aniden arka taraftan bir rüzgar daha geldi. Aurora, Nahya'nın tam yanına geçmişti. Üzerinde duran minik oğlan, Gregor'u fark etti.
Hazzard, ona el salladı.
Gregor da küçük çocuğa karşılık verdi.
"Sonunda eve gidiyoruz." dedi. Gregor çocuğun sesini rüzgar yüzünden zar zor duydu. Hazzard'a gülümsedi lakin içi daraldı.
Onun evi orası değildi. Onun evi hiç mutlu olmasa da en azından ailesinin yaşadığı Virginiadaki çiftlikti.
Bu düşünceyle birlikte kalbi kırılan Gregor, bir an yerüstüne geri dönmek istedi. Evine... Yaşayan ve hep birlikte olan ailesine. Sonra bu fikrine güldü. Hep yerüstünde yeraltını, yeraltında ise yerüstünü düşünmek zorunda mıydı? Bunun hiç arası yok muydu? Yeraltına ilk geldiğinden beri bu içinden çıkamadığı paradoks, ona şu an eğlenceli gelse de uzun vadede ona bir hayli sıkıntı veriyor, kafasını karıştırıyordu.
Evet, saraya gidiyorlardı.
Hazzard'ın deyimiyle, eve...
Eve...
Ama şimdi Gregor ne yapacaktı?
Onun evi burası değildi. Burada sadece Ripred ve Bot için durmuyor muydu?
Luxa ona yerüstüne geri dön dediğinde, Ripred'ın canını alanlardan intikam almak için kalmak zorunda hissetmişti. Sonradan Ripred'ın yaşadığını öğrendiğinde iş intikamdan çok, onu geri almaya dönmüştü. Sonra kardeşi Lizzie kanlar içinde sarayda belirdiğinde tek düşünebildiği Bot'tu, onu oradan almak zorundaydı.
Şimdi ikisi de yanındaydı ayrıca saraya, güvenli bölgeye varmaları için sadece bir kanyon kalmıştı. Bu demek oluyordu ki yeraltında kalmak için artık başka bir nedeni yoktu.
Kalabilirdi aslında, sevdikleri için. Ama artık ne sevdikleri vardı ne de arkadaşları.
O an Gregor'un yüzüne sertçe bir saç vurdu. Önündeki kız, yarasanın hareketiyle hafif dengesini şaşırmıştı. Gregor dikkatini kıza verdi.
Hayır... Aslında vardı.
Karina, onun arkadaşıydı.
Carissa onun arkadaşıydı.
Lapblood, Hazzard, Pupa, Zap, hatta son zamanlara doğru Dia, hepsi onun arkadaşıydı.
Ya küçük yarasa?
Onu saymaya gerek yoktu.
Peki Penelope?
Gregor Penelope'yi hangi kefeye koysa bilemedi.
Saydığı sayamadığı arkadaşları vardı burada. Ancak yeraltında kalmak için tüm bunlar yeterli miydi?
Ama neden yeraltından ayrılmamak için kendisini bir şeylere inandırmaya uğraşıyordu? Peki, asıl soru şu olmalıydı, neden yeraltında kalmak istiyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GREGOR -İNTİKAM KEHANETİ-
FanfictionGregor'un yeraltına inmesinin üzerinden tamı tamına 6 yıl geçmişti. 6 yıl boyunca ne hiçbir yeraltlıdan haber gelmiş, ne de Gregor yeraltına inmeye cesaret edebilmişti. Ta ki sıcak bir yaz gününe kadar... Wattpad Türkiye de yeraltı günlükleri seris...