Gizem Şelalesi

Bölüm 19

Gilan

Herşey daha da tuhaf bir hal alıyordu. Ashley yorgun olduğunu söylemişti, ve Mac onu yukarıya dinlenmesi için götürmüştü. Salonda ben Pixie ve Dess vardık. Pixie sürekli bir şeyler mırıldanıyordu. Dayanamayıp ayağa kalktı. Destiny nin önünde eğildi. "Lütfen! Kardeşimi istiyorum Dess. Lütfen sadece Lea nın nerede olduğunu söyle yalvarırım sana!" diye titreyerek bağırıyordu. Dess eğildi, Pixie nin çenesini hafif yukarı kaldırdı. "Başını dik tut Pixie. Sen bu kadar alçalamazsın." dedi. Pixie ağlamayı biraz azalttı. "Lea ya gelince merak etme çok yakında ona kavuşacaksın sadece sabret Pixie." dedi. Pixie ne yapacağını bilemez bir şekilde etrafa bakındı. Sonrada başını salladı ve yukarı kata çıktı. Destiny kalkıp gidecekken onu durdurdum. "Seninle konuşmak istiyorum." dedim. Gülümsedi. "Biliyorum. Beni takip et." dedi. Bana emir mi vermişti? Bir katile güvenemezdim. "Hayır sen beni takip et!" dedim. Ve önüne geçip ilerledim. Güldüğünü duyabiliyordum. Ormandan geçmeye başladık. En sonunda onu şelalenin oraya getirmiştim. Peki ama neden? "Neden burası bilmiyor-" sözümü bitiremeden kesti. "Ben biliyorum. Çünkü herşey burada başladı. İstesende istemesende bilinçaltın buraya yoğunlaşmış olmalı." dedi. "Umrumda değil. Senin katil olduğundan eminim Destiny.  " dedim. Sırıttı. "Hm eminsin. Sende iyilerden oluyorsun o zaman." dedi. "İyilik ve kötülük göreceli bir kavram. Ama evet iyilerin yanındayım." dedim. "İşte en büyük hatan da bu. İyilik kavramını fazla takmışsın sende onlardansın." dedi. Gülümsedim. "İyilerin yanında olabilirim ama sakın beni onlardan sanma bu en büyük hatan olur.Çünkü şu ana kadar karşılaştığın en kötü insan olacağım. Ben kabusun olacağım Destiny!" dedim. Sırrıtı. "Rüyalar alemine dalmışsın Gilan. Cık cık yazık. Çünkü ben rüya görmem!" dedi. "Peki gerçekleri ne kadar görebiliyorsun?" diye sordum. "Ne diyorsun sen-" diyecekken sözünü kestim. "Kendi aileni öldürdün. Kardeşini öldüreceksin ve arkadaşlarını. Bu yaşadıkların gerçek. Çünkü sen katilsin. Ama çok yakında bitecek" dedim. Kahkaha atmaya başladı. "Asıl senin hikayen bitti Gilan." dedi. Arkamdan gelen kırılan odun sesi ile arkamaı dönecekken biri silahımı aldı. Arkamı döndüm. Lea arkamda benim silahımı bana doğrultmuş şekilde duruyordu. Dess ise arkadan gülüyordu. "Planladığımız gibi Lea. Tetiği çek!" dedi. Lea bana baktı, sonrada Dess'e "Yapma Lea!" diye bağırdım. Gülümsedi. "Herşey bitti Gilan. Ben bitirdim." dedi ve tetiğe bastı. Geçen otuz saniye içinde aklımdan bir çok ölüm şeklim geçti. Fakat Lea nın ateş ettiği ben değildim. Arkamda Dess kanlı elbisesi ile yerde yatıyordu. Karnından vurulmuştu. Şok olmus bir şekilde Lea ya baktım. Silahı elinden düşürdü. Ve kendini yere bırakıp ağlamaya başladı. O sırada gelen siren sesleri ile dikkat kesildim. Olası tüm senaryoları düşündüm ve Lea nın yanına gidip silahımı aldım t-shirtum ile parmak izlerini sildim ve silahı elime aldım. Lea bana baktı. "Ne yapıyorsun sen? Ben katilim. " dedi titrek sesle. Başımı salladım. "Lea bu silah benim. Dess i evden buraya ben çagırdım kısaca burada olanlara tanık olmadın son anda geldin anladın mı? " dedim. Lea tepkisiz bana bakıyordu. "Ablana seni koruyacagıma dair söz verdim ve hapse atılırsan yalancı olurum. Tamam mı?" Dedim zar zor da olsa ikna etmistim. Polisler gelince lea benim uydurdugum senaryoyu söyledi. Ben ise elimde kelepçe ile polus arabasına biniyordum. Ambulans Dess i gelip almıştı. Yaşıyordu fakat durumu kötüymüş. Sanırım dess in dedigi bir bakıma doğruydu. Hikaye bitiyordu,  dess bile ölümden kaçacak kadar güçlüy degil. Polisler yanıma gelip oturdular. "Durumun çok kötü dostum. Bircok cinayetten suçlanıyorsun. Şu ölenlerin derisinde tırnak bulmuştuk ya bir köpek tırnagıymış. Senin köpeginin ve evinde bir cok cinayette kullanılmış silahlar bulduk." Dedi. Ne benim köpegim yoktu ki? Cinayet silahı.... tırnak... işaret.... Lanet olsun DESTİNY!!!!