Chapter 3

37 8 1
                                    


Umigting ang panga niya at mahigpit ang pagkahawak niya sa beywang ko.

I gulped a big amount of air trying to stop myself from trembling. My heart is bursting out of it's ribcage like a bird trying to free himself.

Me and Marrise locked eyes pero nawala sakaniya ang atensiyon ko nang bigla akong kargahin ni Mateo. He swiftly carried me like a bride while water was cascading down our bodie.

I was caught off guard! Wala na akong nagawa kundi ipulupot ang braso ko sa leeg niya. I tried making eye contact with him but he was emotionless. He was just looking straight, para siyang robot.

"S-Salamat" I stuttered, out of breath. Gumalaw ang panga niya at tumango lang ng hindi ako tinitignan.

He's cold...like before.

Hindi na ako nagsalita pa at hinayaan siya kung saan man niya ako dadalhin.

The atmosphere around us was awkward as hell! I was looking at him like an innocent child while he's looking straight ahead, not minding my intense stares.

Tinulak niya ang pintuan gamit ng paa. Doon ko lang uli napansin na basa din pala siya. He saved me from drowning...

"Stay there, I'll find something you can wear" His voice was cold as ice. Parang kahit ako mismo nilamig don. I understand why he's treating me like this, well I deserve it.

"H-Hindi na-"

"Lalagnatin ka" I pursed my lips together, accepted my defeat.

Hindi ko maiwasang mapaisip kung bakit niya 'yon ginawa. Sinabi niya yon na parang galit. He still cares for me or am I just assuming?

Oh come on Alexa, he just did that because he knows you can't swim dumbass! His genture does not mean anything, it's pure kindness.

Dapat hindi ko ito lagyan ng meaning, tumutulong lang siya. Walang malisya 'yon.

"Napano 'yang bugbog mo sa gilid ng labi?" Napahawak ako sa bugbog ko sa gilid ng labi. Oo nga pala, nakalimutang kong natangal na pala yung bandage dahil sa tubig.

"Wala, natamaan lang" I looked down. Natatakot ako sa reaksyon na pwede niyang ipakita sa'kin.

Natatakot ako na sa oras na tignan ko siya ay makita ko kung ga'no siya ka kabalisa, ayaw kong isipin na may ibang ibig sabihin pa lahat ng ito bukod sa gusto lang niyang tumulong.

Naramdaman ko nalang na binigyan niya ako ng white hoodie. 'Yun lang, walang kahit ano.

"Wear that, at wag mo ng ibalik" Lumunok ako. Akmang lalabas na siya nang higitin ko ang kamay niya, hindi ko din alam kung bakit ko yon ginawa.

He turned to me, his eyes were full of anger, pain, sadness. It hurt me how he tried hiding what he really feels like.

Alam kong galit siya sa'kin. Who wouldn't be?

"Um, pwedeng pakikuha yung bag ko, asa upuan niyo lang" Tumango naman siya at saka bumaba.

Doon lang ako nakahinga ng maluwag. Para akong nabunutan ng tinik no'ng wala siya. Masyadong mabigat ang aura niya at hindi ko talaga kinaya!

Nagulat ako nang bumukas ang pintuan at nakita ko siyang hawak hawak ang bag ko. I smiled before taking it.

"Ah...ikaw saan ka magpapalit?" Tanong ko. Syempre ako magbibihis dito tapos siya sa iba? nakakahiya naman ata 'yon.

"Sa guest room, and no I'm not gonna change. I'm gonna take a shower. You should too, you're gonna get sick. The pool contains chlorine" Ngumiwi ako dahil sa matigas niyang ingles. Hindi ko din alam kung paano ko napakisamahan ang pageenglish niya dati eh. Isipin mo yon bobo ako tapos ang tali talino niya.

Lost in the heavenly skies(Forgiving Her Series#2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon