Lost in the heavenly skies(Forgiving Her Series#2)

Chapter 13

Bumilis ang tibok ng puso ko, parang nawalan ako bigla ng hininga.

He smirked before matching my level by lowering his head and patting my head softly, like how he used to.

Sakto pagkaalis niya ay pumasok na si Caleb sa loob. Doon lang talaga ako nakahinga ng maluwag.

"Eto na Doc" Tumango naman si Mateo at may binigay sakaniyang papel.

"I think that will heal by time. Just let it rest" Tumango naman si Caleb. Inilahad niya sa'kin ang kamay para bang gusto niyang hawakan ko iyon. Sikreto akong lumingon kay Mateo na nakataas ang kilay habang tinitignan kami.

Buti nalang talaga nakatalikod si Caleb sakaniya kundi makikita niya kung gaano kasama ang titig samin ni Mateo.

"A-Ah" Awkward akong tumayo at nilagpasan siya. Ayaw ko, kapag ginawa ko 'yon mas lalo talagang iisipin ni Mateo na may namamagitan samin.

Mabilis namang humabol si Caleb at sinarado ang pinto saaming likod. Humalukipkip ako at mariin siyang tinignan, ngayon ko siya mapapagalitan sa sinabi niya.

"Huy! iniwan mo naman ako don-"

"Kailan ako pumayag na magpaligaw sayo?" Malamig na tanong ko na ikinagulat niya.

"Ano?" Sunod kong tanong, naiinip na.

"H-Hindi ba?" Hindi makapaniwalang tumitig ako sakaniya bago suminghap.

"Tangina naman Caleb, sinabi ko na sayo wala akong nararamdaman! Kahit sa presensya mo wala, sa mga ginagawa mo wala!" Halos isigaw ko na iyon. Alam kong pinagtitinginan kami ngayon ng mga nurse at pasyente pero pinagsawalang bahala ko nalang muna 'yon.

Kita ko kung paano dumaan ang sakit sa mata niya, naguilty ako do'n oo. Pero hindi pa rin maalis sa'kin 'yung pinangunahan niya ako.

"Ganon ba" He looked down making me scowl.

"We started as friends and we should and that way. Do you understand? I appreciate you but that's how far I can go" Umawang ang labi niya at saka napatingin sa kawalan, para bang naghahanap siya ng sagot.

"Tara na nga-"

"Ano bang meron yung ex mo na wala ako?" Ngumiwi ako. Anong klaseng tanong 'yan, what the hell?

"Gago ka ba?" This is irritating the hell out of me.

"Sagutin mo nalang Alexa" Halata ngayon sa boses niya ang pagka seryoso na ikinatakot ko. Sanay kasi ako na lagi lang siyang nakangiti kapag ako kasama niya kaya medyo nagulat ako sa akto niya ngayon.

Huminga ako ng malalim at saka tinignan siya, mata sa mata. "I don't know how to answer that" He scoffed.

"Eh bakit hindi ako? andito naman ako. Bakit hindi nalang ako?" Kasi siya parin. Siya parin kahit andiyan ka, asakaniya pa din ang puso ko.

"Tara na?" Hindi ko na hinintay ang sagot niya at derederetso akong naglakad.

Nagpara ako ng taxi at sakto nakahabol siya.

Tahimik kami pareho sa buong byahe at nang marating na kami saamin ay nagvolunteer siya na magbayad. 'Di na ako pumalya at hinayaan siyang gawin ang gusto niya.

"Thanks" Simpleng sabi ko at saka lumabas. Nabadtrip ako sakaniya, pinangunahan niya ako and I felt really disrespected.

***

Kinaumagahan ay maaga akong nagising para maligo. Nagsuot ako ng white puffed baloon sleves at high wasted jeans at white pumps.

Nang makapasok ako ay nakita ko agad si Mateo. He was leaning on his car while holding his phone like he's texting someone. Must be Vanessa.