İNKİSÂRI HAYAL (Töre Serisi 1 Bitti. Tekrar Yazılıyor)

7. Aşka adım adım

Ey aşk ya mutlulukla gel ya da acı vereceksen hiç gelme....

....

Serhat gece yarısı su içmek için kalktığında yanında duran küçük masanın üstündeki sürahiden bardağa su doldurduğunda suyu içti. Sofia 'nın mırıltılı ağlamasını duyunca bir yandan da titrediğini fark etti. Uyku sırasında nöbet geçirdiğini düşünerek kendine doğru rahat bir pozisyona çevirdi. Genç kızın ağzından akan salyayı çekmecenin gözünden peçeteyi alarak iğrenmeden sildi. Sofia 'nın bu durumdan utanacağını bildiği için peçeteyi sakladığında korkmaması için sessizce uyandırmaya çalıştı. Genç kız yerinden sıçrayarak uyandığında

''Şşt korkma iyi misin güzelim?''

'' Ne oldu ki?'' Şaşkın şaşkın sordu.

'' Ağlama sesini duyunca merak ettim güzelim.''

''Çok mu ağladım.''

''Hayır, mırıltılı ses çıkardın sadece.'' Sofia iç çekerek onayladığında ikiside tekrardan uyumak için hazırlanırken Serhat eşinin rahat uyku çektiğine emin olmak için biraz bekleyip emin olunca gözlerini uykuya teslim emişti. İkiside birbirinden haberi olmadan birbirine sarılarak uyumuştu. Belki de ikisi en huzurlu uykusunu çekmişti. Sabaha karşı genç adam erkenden gözlerini açtığında gülümsedi genç kıza o kadar güzel kokuyordu ki daha fazla koklamaya kıyamadı. Biraz saçlarıyla oynadıktan sonra genç kızın uyanacağını fark ettikten sonra gözlerini hemen kapadı. Sofia gözlerini açtığında genç adamın kollarının arasında buldu kendini. Genç adamın kokusu resmen ciğerlerine kadar işlemişti. Ayağa kalkacağı sırada kendini biranda yerde buldu. Sofia biranda kendini yerde bulduğunda Serhat sesten dolayı gözlerini açtığında yerde söylenen bir adet Sofia gördüğünde gülmesine engel olamadı.

''Ne gülüyorsun be?'' diye sinirle söyledi genç kız

''Sana da günaydın Sofia.'' dediğinde alaycı gülümsemesini sergilemişti.

''Şey biz böyle mi uyumuşuz?'' Bu sorunun cevabını bildiği hale sormuştu tekrardan. Genç adamın gülümsemesi yayılırken başıyla olumlu anlamda salladı. Genç kıza kalkması için elini uzattığında Sofia sinirle söylendi.

''Ben kendim kalkarım, gerek yok.'' Kaşları çatılmıştı Serhat'ın hala ne diye soğuk davranıyorsa!

''Unuttun galiba güzelim biz evliyiz.''

''Of biliyorum. Merak etme unutmadım zaten unutturmuyorsun da!''

''Nasıl unuttururum? Sahte de olsa karımsın ve ben gayet de memnunum.'' Genç adam o sırada üzerini değiştireceği sırada tişörtünü yukarı doğru kıvırdığında Sofia şaşkınlıkla

''Ne yapıyorsun?''

''İzin verirsen üstümü değiştireceğim.'' Serhat bir nevi Sofia 'yı sinir etmek için söylemişti. Onu sinir etmek hoşuna gidiyordu. Sofia yanında üstünü değiştirmesine sinir olurken o üstünü değiştirirken Sofia bir yandan bakmamak için büyük bir çaba sarf ediyordu. Genç kızın bu haline sırıtan bir adet Serhat vardı. Sofia gidecekken

''Şey ben çıkayım.''

''Korkma Sofia insan yemiyorum.'' Bu hareketine sinirlenmişti genç kız. Serhat birden eline çakı aldığında Sofia şaşkınlıkla baktı. Bu adamın yanında çakı taşıdığına inanamıyordu. Gömleğini giymeden önce bileğin kenarını küçük bir çizik atarak kanamasını sağladı.

''Se- serhat ne yapıyorsun?'' Endişelenmişti Sofia oysa onun için endişeleneceği hiçbir şey yoktu!

''Birlikte olduğumuzu anlamaları gerekiyordu, yoksa kurtuluş olmaz.'' Saçma ve gereksiz bir adetti.