မောင်သာလျှင်...[Complete]

Part-2

(Unicode)
ရှောင်းကျန့် ရှေ့ကဆရာဝမ်ဆိုတဲ့ဝမ်ပေါက်စီလေးကိုကြည့်ရင်းသူ့ဘေးကထွက်သွားဖို့လုပ်နေတဲ့ယွီပင်းကိုဂုတ်ကနေလှမ်းဆွဲလိုက်ကာ

"ယွီပင်း...မင်းသွားကြိုလာတဲ့ဆရာဆိုတာဟိုတစ်ယောက်လား...နာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ ပြီးတော့ဘယ်မေဂျာကဆရာတဲ့လဲဘယ်ကလာတာတဲ့လဲ ငါ့ကိုခုချက်ချင်းပြောပြကွာ..."

"ဟေ့ရောင်ရှောင်းကျန့် မင်းငါ့အက်ျီကိုဆွဲထားတာအရင်လွှတ်ပေးဦး...ဒီမှာလည်ပင်းအစ်ပြီးတမလွန်ရောက်တော့မယ်...ဘယ်လိုဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး..."

ရှောင်းကျန့် သူဆွဲထားတဲ့ယွီပင်းအက်ျီကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့ယွီပင်းကသူ့ရဲ့ဖိုးရိုးဖားရားအက်ျီကြီးကိုသေ​​သေသပ်သပ်ဖြစ်အောင်ပြင်လိုက်ပြီးမှသူ့ကိုပြောပြမလိုလုပ်ပြီးကာမှလျှာထုတ်ပြကာပြေးထွက်သွားလေရဲ့။

"ဟာ...ဟေ့ရောင်ယွီပင်း မင်းတော့..."

ရှောင်းကျန့် ယွီပင်းကိုကြုံးဝါးရင်းယွီပင်းနောက်ကိုပြေးလိုက်သွားလိုက်တယ်။ယွီပင်းကရိပေါ်ကိုနှုတ်ဆက်မလိုရှိသေးရှောင်းကျန့်ကအနားရောက်ချလာကာ

"ဒီကဆရာဝမျဆိုတာလား..."

"ဟုတ်ပါတယ်...ယွီပင်းသူက..."

"အာ ဆရာဝမ်သူကကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းရှောင်းကျန့်တဲ့ ကျွန်တော်နဲ့တမေဂျာတည်းပဲ..."

"အော်...အင်းရှောင်းကျန့် တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် ဆရာ့နာမည်ကဝမ်ရိပေါ်ပါ ယွီပင်းခေါ်သလိုဆရာဝမ်လို့ခေါ်လို့ရတယ်နော်..."

"ဟအင်း...ကျွန်တော်ကဆရာ့ကိုသူများတွေခေါ်သလိုဆရာ့ကိုမခေါ်ချင်ပါဘူး...အင်းးး ဘယ်လိုခေါ်ရင်ကောင်းမလဲ..."

ယွီပင်းမှာတော့မေးစေ့ကိုပွတ်ကာစဥ်းစားခန်းဖွင့်နေတဲ့ရှောင်းကျန့်ကိုကြီးကျယ်လိုက်တာဆိုတဲ့အကြည့်နဲ့မျက်စောင်းထိုးကာနှခေါင်းတရှုံ့ရှုံ့။ရှောင်းကျန့်သူ့ကိုနားမလည်သလိုကြည့်နေတဲ့မျက်​ကြောင်ဆရာလေးမျက်နှာနားတိုးကပ်သွားလိုက်ကာအကြည့်ချင်းဆုံစေလိုက်ပြီး

"ဝမ်ငယ်..."

"အမ်...ဘယ်သူ့ကို..."

ရှောင်းကျန့် ရဲ့ထူးထူးဆန်းဆန်းအခေါ်ဝေါ်ကြောင့်ရှေ့ကဝမ်ပေါက်စီကမျက်လုံးအပြူးသားလေးနှင့်ကြောင်နန။