I CALL HIM TAB (ON GOING)

Chapter 1: The man in my dreams ✓

CHAPTER 1

*3 years later*

"Akala mo naman kinaganda niya Yung bagong hair style niya.. yuckkk.. Ang pangit mo parin" Sabi ng isang babae..

Napayuko lang ako habang nilalait ako ng isang grupo ng mga bully..

Lima silang babae at hindi ko kinakaya yung mga pinagsasabi nila..

"Tsss.. matalino ka nga pero ang bobo mo parin sa paningin namin."

"Yeah trueee..."

"Bitch!!"

"Yuckkk nakakadiriiii"

"Ewwwww"

Nakayuko parin ako gusto ko ng umalis kaso natatakot ako at baka kung ano pa ang gawin nila sa'kin.

Huminga ako ng malalim at pinakalma ang sarili ko, kailangan kong maka alis dito.

"Ohh ba't di ka nag sasalita diyan ha?" Tanong ulit nung isa...

Naglakas loob akong iangat ang ulo ko at hinarap sila..

"Ohh finally, akala ko yuyuko ka nalang diyan buong araw" Sabi ng isa at sa palagay ko siya ang leader sa kanila...

Takot man ay naglakas loob parin akong mag salita..

"Bakit ba palagi niyo nalang akong ginaganito?" Kinakabahang Sabi ko..

"Because we don't like you"

"Yeah we don't like you" pag sang-ayon naman ng isa niyang kasama at tumango tango naman ang iba..

"Dahil nung dumating KAYO dito nagkanda liche-liche ang mga puso namin dito!" Sigaw ng leader kaya nabigla naman ako...

Napayuko ako sa subrang takot..

"So-sorry k-kung ganon" nauutal na sabi ko habang nakayuko parin..

"Sorry? Ohh girl what the heck! Do you think your sorry is enough!?" sarkastikong sabi ng leader at tumawa pa ng peke..

"Sorry ha" Sabi ng isa at itinulak ako ng malakas kaya napaupo ako sa lupa.

"What the fvck is happening here?!" I heard a familiar voice kaya kahit papaano ay nabawasan yung takot ko...

Kita kong lumapit siya sa direksyon namin.

Narinig kong tinawag ng mga babae ang kanyang pangalan at halata sa kanilang mga boses ang takot..

Nakita kong tumakbo ng mabilis ang mga babae dahil sa subrang takot. Kita kong lumapit siya sakin at inilahad ang kamay niya habang nakangiti..

A familiar smile and a familiar look. Siya ulit...

Napangiti na lang ako at dahan dahang inabot ang kanyang kamay-----

"Ringgggg....Ring.............Ringggg..........Ringggg.........Ringggggg..........."

Agad akong napamulat ng marinig ko ang pag tunog ng cellphone ko dahil nag pa alarm ako. Agad agad ko iyong kinuha at pinindot...

Nilapag ko ulit ang cellphone ko sa gilid ko at napatingin sa kisame...

It's him again....

It's been a years but until now siya parin yung palaging laman ng panaginip ko. I'm so curious about him...

Ewan ko ba kung bakit ko siya palaging napapanaginipan wala naman siyang koneksyon sa buhay ko, pero bakit???

But sa totoo lang everytime na makikita ko siya sa panaginip ko ang saya saya ko. Yung tipong pag kagising mo sa umaga buo na agad yung araw mo kasi buong gabi mo siyang nakita kahit sa panaginip man lang...