Our Life (Fanfiction)

36. Afstandsbediening is een lang woord, XD.

POV Yade:

Ik zit met een paar mensen op de bank. Het eten was wel lekker by the way. Het is nu rond 18:00, we hadden best vroeg gegeten. Ik zie dat Milans telefoon gaat, hij neemt op. "Hoi, met Milan Erkelens. Met wie spreek ik?" Zegt hij in de telefoon. "Met de dokter. Michael van Tielen is weer bij bewustzijn, we hebben wat testjes gedaan en... Hij mag naar huis." Zegt de dokter. Het is dat Milan het gesprek op de luidspreker heeft gezet, anders wisten we dit niet gelijk. Iedereen krijgt een lach op z'n gezicht. "Ehm oké, dus we mogen hem nu ophalen?" Vraagt Milan. "Dat mag inderdaad." Antwoord de dokter echt heel rustig. "Oké, top. Dan komen we eraan. Tot ziens." Zegt Milan. "Tot ziens." Zegt de dokter nog. Iedereen praat door elkaar heen totdat Milan keihard STIL roept. Hij legt heel wat uit. En dan mogen we eindelijk weer naar Link toe, yesss!

Bij het ziekenhuis...

We stappen Link z'n kamer in, en zien daar en dokter zitten. "Hey makkertje." Zegt Jeremy. "Hoi." Zegt Link schor. "Water?" Vraag ik.ink knikt. Ik pak het glaasje water dat naast hem staat en hou het voor zijn mond. Hij pakt het bekertje voorzichtig aan en drinkt eruit. Als hij het opheeft pak ik snel zijn beker weer, voordat het uit z'n handen gaat vallen. "Het is best snel gegaan, zolang duurde het niet hé?" Begint de dokter. "Nou, voor ons duurde het best lang. Natuurlijk omdat wij allemaal hele goeie vrienden van hem zijn. En dan ben je als zoiets gebeurd best wel geschokt." Zegt Joost netjes. "Dat snap ik." Zegt de dokter. Er komt nog een andere dokter binnenlopen. "Jullie mogen hem meenemen." Zegt die. "Oké." Zegt Jeremy. We trekken Link uit bed. Gelukkig kan hij wel lopen. Als we thuis zijn gaat Link gelijk op de bank liggen. We gaan gewoon met z'n allen wat rustigs doen, sommigen gaan editen. Ik ga bij Link op de bank liggen, want Don is boven aan het opnemen en editen. "Gaat ie een beetje, Link?" Vraag ik. "Neh, heb je paracetamol?" Zegt hij een beetje schor. "Ja tuurlijk, met water neem ik aan?" Zeg ik. Hij knikt, dus loop ik naar de keuken om het voor hem te pakken. Als ik weer terug bij hem ben gaat hij rechtop zitten. Dan geef ik het hem aan. Hij drinkt het gewoon rustig op. "Kan ik nog wat anders voor je doen?" Vraag ik. "Niet echt." Zegt hij. Dus ga ik maar gewoon weer naast hem op de bank zitten. Ik kloot een beetje met mijn telefoon. Ik kijk nog even op Insta. Doordat er wat foto's met de makkers op staan heb ik in een keer best veel volgers. Iedere makker volgt mij ook by the way. En er komt weer een volger binnen. Ik scrol een beetje door mijn feed. Niets bijzonders staat er blijkt maar weer. Saai, saai, en nog eens saai. Het zal ook nooit gebeuren dat er wat leuks op m'n feed komt te staan. Ik kijk naast me. Daar zit Link heel rustig na te denken. "Moet ik de tv voor je aanzetten?" Vraag ik. "Is prima." Zegt hij terug. Ik pak de afstandsbediening en zet de tv aan, dan geef ik de afstandsbediening aan Link. Dit gaat weer eens een normale avond worden...

——————————————————————-
Afstandsbediening is inderdaad een lang woord, zoals de titel dat al verteld. XD XD XD. Ik wist geen betere titel... Ja, ik kon ook zeggen: LINK IS TERUG! Maar daar had ik ook weer geen zin in, weetje. Dus eehhh... Bye! 👋🏻 xxx.
——————————————————————-