AlphabetusSeries 1: Taste Of One Night

Chapter 27

CHAPTER 27...

HINDI ni ARREITH alam kung ilang beses na siyang napabuntong hininga. Arreith rolling his glass with whiskey in his mini-bar, stagger of his absences and sigh countless of times. Napapahilamos siya nang mukha niya, indi siya mapakali, marinig palang niya ang sinabi nang ama ni Jazzy natatakot na siya. 

Nakatingala siya sa itaas at nangingilid ang luha niya. Pinapatay siya kanina hanggang ngayon. He was thinking too much that he can't feel Jazzy presence. Ang malambot na daliri ang nagpunas sa pisnge niya.

Napamulat siya at ang mata agad ni Jazzy ang sumalubong sa kaniya.

“Hey, bakit gising kapa ?” Inayos niya ang upo niya at hinila si Jazzy paupo sa kandungan niya. This position is better.

“I can't sleep.” Matiim itong tumingin sa kaniya.

“Pinagdudahan mo ba ang pagmamahal ko sayo, Arreith ?” May halong sakit ang boses nito.

“No, b-baby”

“Bakit ganito ka?!” Napataas ang boses nito.

“Shh, baby.”

Nanunubig ang mata ni Jazzy nakatingin sa kaniya.“Bakit iniiwasan mo ako! Nasasaktan ako, nasasaktan ako sa ginagawa mo?!”

Sinapo ni Arreith ang pisnge ng kasintahan, ang lambot ng mukha niya habang pinapa-amo ang kasintahan. Hinaplos-haplos ng kasintahan ang mukha niya habang nakapikit ito.

He's fucking stupid to hurt her! fuck!

“I'm sorry, sorry, okay ?” Hinalikan nito nang mabilis ang labi niya. Palagi nalang itong umiiyak dahil sa kaniya, ni minsan hindi niya tinanong kung masaya rin ba ito sa kaniya.

Jazzy wrapped her arms in his waist and rest her head in his chest. Humihikbi itong siniksik ang katawan sa katawan niya. Gusto tumawa ni Arreith sa nakikita niya sa kasintahan niya, ang higpit ng hawak nito sa kaniya tila ayaw na siyang pakawalan.

“Wag mo naman iparamdam sa akin iyon. Masakit na tinatalikuran mo ako na hindi mo sinasabi sa akin kung ano ang problema. Tinalikuran mo ako at hindi ko alam bakit ang sakit ng ginawa mo !”

Paulit-ulit na hinalikan ni Arreith ang noo nito nang marinig niya ang hinaing nito dahil sa ginawa niya.

“I'm sorry, okay? Hindi ko maiwasan. Im sorry” Pinatakan niya ng halik ang balikat papunta sa leeg nito.

Humarap sa kaniya si Jazzy.“Please, makakasira lang sa atin kapag iyon ang pag-usapan natin. Wag mo nang isipin iyon. Hindi paba sapat na pinili kita? Hindi nila ako makuha sayo. Isipin mo ang anak natin, ang nasa sinapupunan ko at ako lang, baby”

Dread consume at Arreith, he shouldn't think about it but his heart and mind is importunate. Natatakot siya sa mangyayari. Iyon pala ang nasa isip ni Jazzy kaya hindi niya maiwasan noon ang what if at ngayon ang what if na iyon ang nasa isip niya.

“Natatakot ako. Natatakot ako baka kunin ka nila sa akin”

“Urgh. Stop that. Naiirita ako. Na-estress si baby dahil sa kaekekan mo.” Napasimangot ito.

Hinaplos ni Arreith ang tiyan nito at unti-unti ngumiti.

Our baby champ ..

“Sorry, baby. Okay? Masyado lang takot si Daddy” Hinaplos niya ang tiyan nito at binigyan ito nang halik. Nagagalak na siyang buhatin ito, nagagalak na siyang tingnan at alagaan ito.

Shit ! Iniisipin ko na ang mukha ng anak niya.

“Mahal na mahal ko kayo ni Mommy, wag mo siyang pahirapan, Okay ?” Tumingala siya kay Jazzy at matiim itong naka-tingin sa kaniya.