Little Stupid Things

005

Met moeite strompel ik naar beneden. Ik kijk naar mezelf via de spiegel die in de gang hangt. Er zitten zwarte kringen onder mijn ogen en ik ben lijkbleek. Waarom heeft die jongen zoveel invloed op me? Of misschien komt het wel door Emma. Het meisje waarmee ik in de wieg lag als baby zijnde. Ik zucht en loop de kamer binnen. Terwijl 8 ogen me aankijken, kijk ik naar de twee ogen die strak voor zich uit staren. Ik zucht en ga aan de tafel zitten. Ik heb hier zó geen zin in, maar wat moet dat moet. Na een kwartier gaat de bel en de jongens beginnen te kreunen. Zelfs Rein, die volgens mij alles vergeten is. 'Ik ga jullie missen bro's.' Zegt Thijmen. Als ze uiteindelijk in een groepje naar de deur lopen, blijf ik alleen achter. Ik kijk door de glazen deur en zie de moeder van Jay en de moeder van Max. Ze gaan met twee auto's. Ik sta op en loop naar de deur van de gang. Ik blijf in de deur opening staan. 'Nou, jullie krijgen vijf minuten om afscheid te nemen. Komen jullie dan naar de auto?' De jongens knikken. De moeders gaan in hun auto zitten en iedereen geeft elkaar zo'n jongens knuffel ding. Dan worden de ogen op mij gericht. Jay loopt naar me toe en geeft me een knuffel. Ik sla mijn armen om hem heen. Op de een of andere manier vind ik hem zo lief. Als hij me na anderhalve á twee minuten loslaat prikken de tranen toch echt wel achter mijn ogen. Het gaat hier zo stil in huis zijn zonder dit groepje apen waar ik eerst zo'n hekel aan had. Daarna volgen Max, en Thijmen. Awkward kijk ik Rein aan, en hij kijkt terug. 'Nou, eh, dan eh, gaan wij maar.' Zegt Jay ongemakkelijk. Ik knik. De jongens lopen naar de auto's. Rein wilt als laatste de auto in stappen. Ik kan me niet beheersen, storm naar buiten en vlieg Rein om de hals. Dit is toch de laatste keer dat ik hem ga zien. Ik voel zijn armen om me heen en het geeft me een warm gevoel. 'Sorry, echt sorry, ik ben zo'n trut en ik gun je al het geluk van de wereld met Emma en, en ik haat mezelf en alsjeblieft laat Emma niet lopen omdat ik zo stom ben geweest.' Ratel ik in één adem. Tranen stromen over mijn wangen en ik heb zin om heel hard te schreeuwen. 'Het is oké. Emma zoende mij ineens, maar ik ben ik en ik kon me niet beheersen. Ik wil helemaal niks met Emma.' Het voelt alsof ik twintig kilo lichter ben. Met een enorme opluchting zwaaien we de jongens uit.

Ik zucht. 'What's up zusje?' Justin kijkt me aan. 'Rein.' 'Nog steeds? Ik dacht dat het goed was.' Ik knik. 'Het is wel goed. Ik weet alleen niet, het is zo leeg hier. Zo stil.' Justin knikt. 'Wil je de groepsfoto sturen, Just?' Nogmaals knikt hij en een minuut later trilt mijn telefoon. Ik kijk naar de foto en een zucht rolt over mijn lippen. Ik kijk naar de stralende lach van Jay, hoe close ik en Rein tegen elkaar een staan. Hoe Thijmen als een sukkel op de grond voor de groep ligt, en Justin en Max naast elkaar. Ik open Instagram en plaats de foto.

'xjuliaaa._: miss you guys, top weekje gehad. tot snel!! 😘' heb ik eronder gezet en alle jongens getagt. Justin staat op. 'Ik ga douchen.' Ik knik en later is hij de kamer uit. Ik staar naar zijn telefoon. Zou ik? Ik pak zijn telefoon en typ zijn makkelijke cijfercode in. 0000. Alle jongens lijken op elkaar. Ik open Justin's contacten en zoek bij de R.
Ik typ Rein's nummer over in mijn telefoon. 'What the fack, Julia? Wat doe je!' Ik druk snel op opslaan. In de pocket. 'Ik eh, niks.' Justin pakt zijn telefoon uit mijn handen en kijkt wat ik aan het doen was. Hij rolt met zijn ogen. 'Had je ook wel kunnen vragen hoor, zussie.' Ik haal mijn schouders op. Ik pak mijn telefoon en druk op Whatsapp. Ik staar naar het contact met Rein's naam. Moet ik hem appen? Ik weet het niet. Ik begin te typen.

'Hee x juul' typ ik en met mijn ogen gesloten verzend ik het. Rein komt online, leest mijn berichtje (wat ik weet door de blauwe vinkjes), en gaat weer offline. Niet veel later kan ik zijn laatst gezien niet meer zien. Heeft hij.. Heeft hij me geblokkeerd? Ik smijt woest mijn telefoon in de hoek van de bank. Ik wil iemand slaan. En hard. Ik sluit mijn ogen en sla mijn armen om elkaar heen. Justin komt binnen, met natte, warrige haren. Ik word gek van deze stilte. Normaal zat Emma hier nu, maar dat kan nu niet. Nu niet, nooit niet. Niet meer.

----

Het word leuker i promise