Vermist (Flikken Maastricht)

Avond.

Wolfs zat aan de eettafel te wachten totdat Eva terug kwam, hij had een timer gezet zodat hij het niet vergat. Dat de lasagne klaar was. Hij hoorde een sleutel in het slot gaan. Eva kwam thuis. Want niemand anders had de sleutel. Eva liep naar binnen. Ze keek gelijk naar de eettafel. Ze zag Wolfs zitten. "duurd het nog land voordat het klaar is?" vroeg ze, ze liep naar hem toe. "nee" zei hij en hij keek op zijn mobiel hoeveel minuten de lasagne klaar was. "nog 30 minuten" zei Wolfs. "oke dan ga ik even snel douche" zei Eva en ze liep naar boven toe. Eva liep naar haar slaapkamer, ze pakte een joggingpak uit haarkledingkast. Ze pakte nog een bh en een string. Ze liep naar de badkamer en zetten de douch aan. Ze wachten nog even om er onder te stappen. Het water moest nog even opwarmen. Eva legte haar kleding op de wc. Ze legte ook nog even een handdoek klaar.

Ze trok haar kleding uit en stapte onder de douche.

Ineens hoorde Wolfs de deur open gaan,"pap ben je thuis?" Zei een stem. Wolfs wist gelijk wie het was, het was zijn dochter Fleur. Ze kwam wel vaker langs maar dan zei ze alleen maar even "hooi" en dan ging ze weer. "hee schatje" zei Wolfs. Fleur liep richting de keuken, Wolfs was daar zowat altijd als hij thuis was. eigelijk in het huis van Eva. "Hoe gaat het?" Vroeg Fleur aan haar vader. "prima! En mey jou?"vroeg hij aan haar. "goed! Maar ik moet zo weer gaan moet werken." zei Fleur. wolfs had al een vermoede dat ze alleen maar even "hoi" kwam zeggen. ze had het namelijk heel druk met school en s'avonds had ze haar werk. ze werkte in een cafeetje, Als barvrouw. ze vond het leuk werk en Wolfs kwam er soms ook. "moet ik je anders brengen?" Vroeg Wolfs aan Fleur. "nee jo pap! Ik kan er ook zelf heen fietsen." antwoordde ze. "het eten is pas over 10 minuten klaar dus ik kan je wel heel snel even brengen." zei Wolfs nog een keer zodat hij nog even met zijn dochter gezellig kon praten. "nee pap dat hoeft echt niet " zei Fleur. "straks verbrand het" zei Fleur tegen hem maar Wolfs had altijd van die trucjes dat het niet aanbrandde. "Het verbrand echt niet hoor! En anders let Eva dr maar even op" zei hij. "Eva?" Zei fleur en ze keek hem vragend aan. "Ja Eva!" Zei hij. "kom op schat we zien elkaar weinig! Even bij praten. En Eva gaat het maar leren" zei Wolfs, Fleur begon te lachen. "Eva kan toch helemaal niet koken! En als je dat haar wil leren wil ze het vast niet." zei Fleur. Eva stond boven aan de trap ze was net klaar met douche en ze hoorde een vrouwen stem. Ze dacht niet gelijk aan Fleur. "schat ik breng je wel even! Ik roep Eva wel even" zei Wolfs. Eva schrok, bijna niemand noemt hij schat. ze stond boven aan de trap te twijfelen of ze wel of niet naar beneden moest. Ik doe het maar gewoon. Ze liep de trap af en tot haar verbazing zag ze Fleur staan. "Hee Eva" zei ze gelijk. "Hee Fleur" zei Ze terug. "Eef ik ga even fleur naar har werk brengen, hou jij de lasagne in de gaten?" Zei Wolfs. Fleur begon te lachen. "en ik kan dat denk je?" Zei Eva. " Het is niet zo moeilijk! Je moet er gewoon voor gaan zitten en kijken of er geen zwarte plekjes op komen. Ik ben zo weer terug." zei Wolfs en hij liep weg. "en je denkt echt dat dit gaat lukken denk je? " Schreeuwde Eva naar hem toe. Fleur liep nog even snel achter hem aan. "ik weet het zeker" zei hij en hij deed de deur dicht. Eva deed maar wat Wolfs tegen haar zei. Ze ging op de grond zitten voor de oven en wachtte totdat hij terug was. Shitttt, hij zei helemaal niet hoe lang het er nog in moest. Bedacht ze zich ineens. ze pakte haar mobiel en zocht Wolfs in haar mobiel op. na een paar keer naar benende scrollen had ze hem gevonden. ze klikte op bellen. De mobiel ging over. Eva luisterde heel geconcentreed naar de "piep". ze schrok zich ineens dood.
De mobiel van Wolfs ging ineens af. hij maakte altijd zo'n raar geluid. Eva klikte op ophangen en deedt haar mobiel in haar kondzak. En pakte Wolfs zijn mobiel om te kijken of hij iets van een wekker had gezet.al snel kwam ze daar achter hij moest er over 5 minuten uit.