Vermist (Flikken Maastricht)

Vrijedag 3.

"Maar jij gaat mee helpen he!"Zei Eva en Wolfs begon te lachen "Ja, en als het mislukt bestellen we wel een pizza ofzo"Zei hij en Eva had aan een plannetje bedacht om niet te hoeven koken.

POV EVA:

Hij dacht dat ik het meende, dat ik ging koken. maar denk het niet! ik ken het niet eens dus waarom zou ik het doen. En leren hoef ik het niet. Hij wilt het al heel lang maar ja ik niet. Koken is zijn hobby en niet die van mij. Ik pakte mijn mobiel en stuurde een sms naar Maurice Heey maus, zullen we vanavond gezellig same naar de mac gaan?. Haha hoef ik niet te koken :) maar of Wolfs dat zo leuk vond. Aan de andere kant vond Eva het eigelijk ook niet leuk voor wolfs.

"Eef waar zit je met je gedachte?" Zei Wolfs en Eva keek hem aan. "Maurice mij net of ik met hem naar de mac ging, en ik zei ja" Wolfs keek haar aan, Eva vond het dom dat ze dat had gezegd terwijl ze het zelf had gevraagd. "Eva ik wist wel dat je niet wou koken!" Zei Wolfs en hij toonde een glimlach. "Anders ga je gezellig mee?" Stelde Eva voor, Wolfs hate de mac,het was soms wel lekker maar hij had er nu echt geen zin in. "Eef, morgen gaan wij koken" zei Hij. "wat ga jij eten dan?" Zei Eva "Ik eet wel bij Fleur ofzo, ik ga even kijken " zei Wolfs.

Pov Wolfs:
Eva deed het vast alleen om niet te hoeven koken. Ik vind het wel grappig maar ik baal ook wel een beetje, maar dan proberen we het morgen wel gewoon. We hebben nog alle tijd, ze vertelde niet veel over haar jeugd en d'r ouders. ik vond het ook niet belangrijk, als zij er over wou beginnen en er klaar voor is snap ik het. Ze wou me nog wat vertellen maar wat, zo zat ik een tijd. maar ik probeerde het niet te late merken of vertellen. ik wil niet aandringerig aankomen. Eva kon misschien niet goed eten koken maar croissant of broodjes op warme kon ze goed.

"Eef ik ga even me bed opmaken" zei Wolfs. "is goed ik loop even met je mee" Eva en Wolfs liepen samen nat boven,Eva ging voor. ineens sloeg Wolfs op haar kont. "Auuwww" zei ze. "Sorry Eef" zei Wolfs gelijk. Eva draaide zich nog even om op de trap "Eva, doe niet zo gevaarlijk!" Zei Wolfs gelijk. "Ik en gevaarlijk doen?? Nee ik doe niet gevaarlijk! Wel m'n werk maar daar ben ik nu niet" zei Eva en ze draaide zich om. ze moesten nog 5 tredend en dan waren ze boven. "Niet zo bijdehand jij! En je werk is wat anders dan jij" zei Wolfs. Eva begon te lachen. Eva liep naar de kamer van Wolfs toe. "Eva dat is je kamer niet dat weet je?" Zei hij en Eva keek hem aan. Het was even stil tussen hun twee, Eva kwam steeds dichterbij met haar hoofd. Wolfs keek haar diep in de ogen aan.. Hij gaf haar een zoen op haar mond,Eva gaf hem nog een zoen. Hun monden bewogen en ze stonden al snel te tongzoenen. Eva bleef hem maar zoenen.En Wolfs bleef haar ook zoenen. Ze stonden nog een tijdje samen boven aan de trap intiem te zoenen. Wolfs Wou Eva op het bed leggen maar ze hielt hem tegen. ze stopte even met zoenen. "Flo, Ik oest je og wat vertellen" Zei Eva en Wolfs keek haar aan en gaf haar nog een zoen.Hij wou haar nog een zoen geven maar Eva trok haar hoofd weg "Wat?" Zei hij en hij keek Eva aan. "Ik vind je al heel lang leuk! alleen ik wist niet zo goed hoe ik het moest vertellen."Zei Eva en Wolfs keek haar aan. "Ik jou ook "Zei hij, voor dat hij zijn zin kon afmaken zoende Eva hem weer. Wolfs maakte zijn zinniet meer af en begon Eva weer intiem te zoenen. Hij maakte de knoopjes van Eva's vest en trok hem uit.
Eva stopte even met hem te zoenen "Wat?" Vroeg Wolfs. Eva begon te huilen en liep weg. Wolfs snapte er niks van.

pov Wolfs:

Ik snap er niks van. heeft het iets te maken met mij? er spookte van alles door zijn hoofd. Of het aan hem lag en wat hij verkeerd deedt. Eva zei net dat ze me al een tijd leuk vond. Ik snap het even niet maar ik besloot Eva even met rust te laten. Ik pakte mijn dek bed en ging hem opmaken. Ik besloot Eva maar even uit te laten huilen en als ze terug was zou ze vast wel naar me toe komen. Ik pakte ijn dekbed en trok de laken er vanaf, he tging allemaal vrij simpel. Mijn kussen slopen haalde ik er vervolgens ook af. Ik hoorde Eva huilen. ik legte alles neer en besloot naar Eva toe te gaan.

pov Eva:

Hij heeft niks verkeerd gedaan! ik ben het meer, hij is de man waar ik mijn leven mee wil delen MIJN HELE LEVEN! voor altijd. het was niet om hem dat iknu zit te huilen. Het is vanwege vroeger. Hij was deeerste man sinds jaren waar ik echt wat voor voelde, met Frank was het anders.Wolfs geeft me gewoon zo'n fijn gevoel. Alleen er brak gewoon net even iets in mij. Het heeft te maken met vroeger... Ik weet ook niet waar het vandaan kwam. Ik probeerde me zelf er over heen te zetten maar het lukte niet. de tranen stoomde over mijn wangen heen. ik sloeg gewoon helemaal dicht. Wolfswas ooknog niet naar me toe gekomen... Waarom niet?? Was het wel waar wat hij zei? Of zei hij dat alleem omdat ik hem dan zoende? Ik hoorde ineens voetstappen. Maar het zal vast langs mijn kamer gaan.. ik haat die tranen, ze komen altijd op de slechhtste moment. ik bego te schreeuwen. Ineens uit het niets ik wist eigelijk niet waarom.. Ineens voelde ik arme om me heen. "rustig maar Eef" hoorde ik een stem zeggen. Er begonnen nog meer tranen aan te komen. Ik probeerde mij los te vringen maar het lukte niet, ik werd stevig vast gehouden. "Laat me los!"schreeuwde ik. Geen antwoord... ik erd alleen maar strakket vast gepakt "Laat me los!"schreeuwde ik nog een keer... "Eva, rustig ik ben heht maar!"Zei hij en ik werd rustiger. Ik hoorde zijn mooie stem en ik stopte met heen een weer te schudden. Zijn stem hielp mij rusiger te worden hij herhaalde ook steeds "Het is goed meisje" op een hele lieve en zacht aardige toon.