Eğer hayatınızda istediğiniz her şeyi yapan bir aileniz varsa sizde hayali kahramanınız Levi Ackerman'ı rüyalarınızda görebilmek için her gece ilaç içerdiniz.
Levi Ackerman Au.
Bölüm Şarkısı: Cecilla Krull / My Life İs Going On
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Genç kız ayağını hızla yere vuruyor ve gözlerini acele ile etrafta gezidiriyordu. Sanki birisini bekliyor gibiydi, öyleydi de Levi Ackerman birazdan buraya gelecekti.
Bu sefer Levi kızın yanına gelecekti.
Rosè ağzı kulaklarına varıncaya kadar gülümsedi ve oturduğu kocaman masanın ortasındaki duran kurabiye tabağını düzeltti. Aslında tabak düzgündü ama yine de o an genç kızın gözüne hiç düzgün görünmüyordu. Dalgalı saçlarını arkasına atmış, kırmızılı beyazlı dizlerinin birazcık üstüne gelen elbisesi ile, 21. yüzyılda Levi Ackerman'ı bekliyordu. Yeni odasında.
Eski odasına göre çok daha geniş ve ferah bir odası vardı artık. İki kişilik rahat yatağı, kocaman masası, köşedeki televizyon, kitaplık ve piyano ile asla bir tedavi merkezini andırmıyordu aslında. Rosè heyecanına engel olamadı ve ellerini birbirine vurdu, bileğindeki saate yeniden baktı. Dudaklarını yaladı ve dik dik kapıya bakmaya başladı. Ve o saniyeleri içinde kapıdan beyaz gömleği ve siyah pantolonu ile jilet gibi duran Levi Ackerman girdi. Rosè hızla yerinden kalktı ve kapıya doğru ilerledi.
"Geç kaldın."
"Üzgünüm, olayları çözmek zor oldu bilirsin."
Genç kız kıkırdamış ve Levi'yi çekiştirerek karşısına oturtmuştu. Hızla hala sıcak olan çaydanlıktan iki bardak çay doldurmuş ve karşısındaki adamın önüne koymuştu.
"Seni geri getirmemin bu kadar uğraştırıcı olacağını tahmin etmemiştim ama ben kazandım. Bak buradasın.
Rosè Levi'yi kazanmak adına aklını kaybetmişti.
Levi yavaşça çaydan bir yudum almış ve sessizce orada durmaya devam etmişti. Rosè şuan hayatının en mutlu günlerini yaşıyor gibi hissediyordu. Zihnindeki sesler Levi'nin gelmesi ile susmuştu sanki. Sanki Levi o sesleri susturmuş ve kendi konuşmaya başlamıştı. Aslında öyleydi de. Genç kız hayali arkadaşı, ilk aşkı, sevgilisi ve dostunu yıllar sonra karşında bulduğunda hiçbit şeyi umursamıyordu. Zihninde susan sesleri bile.
Zaten kendisinin hiçbir şeyden haberi yoktu.
Ama o an onun aksine göz yaşlarına hakim olamayan annesi, babasının göğsüne gömülmüş ve içli içli ağlıyordu. Kızının küçüklükten beri şizofreninin bir kurbanı olduğunu biliyordu ama asla kabul etmek istememişti. Onu hep mutlu etmeye çalışmış ve normal olması için elinden gelen her şeyleri yapmaya çalışmışlardı.
Genç kızın hayali arkadaşları, saçma sapan rüyaları, kapalı havalarda gördüğü yıldızlar, kendi uydurduğu şeylerin gerçek olduğunu savunması hepsi birer kanıttı ama genç kızın küçücükte olsa bir oran, aklı vardı. İki ebeveyn ikiside bu küçücük orana sıkı sıkı tutunmuşlardı ama ellerinde hiçbir şey yoktu ve şuan bir tedavi merkezinde kızlarının masada karşısı bomboşken kendi kendisine konuşmasını izliyordu.
Ailesi Rosè'ye asla rüya görmesi için hap falan vermiyordu. Bunların hepsi kızın uydurmasıydı, hepsi Rosè'nin gerçek sanmasıydı. Hepsi Rosè'nin penceresinin önünde dönen filmlerdi.
Ama Rosè hasta olduğunu bilse bile bu durum onu asla üzmüyordu. Gerçek olmayan, zihninin ürettiği kişiyi öyle seviyordu ki deli olmak onu mutlu etmişti.
Gerçekliğini kaybeden Rosè gerçeklik için asla üzülmüyor, aksine bu hayalde mutlu olduğu için şükrediyordu.
Rosè aklını kaybetmesine rağmen kesinlikle hayatını kazanmıştı.
Genç kız mutluydu, hayallerinde.
... EVETTTT BİR KURGUNUN DAHA SONUNA GELDİK EHEHE Tahmin etmiş miydiniz? Bir okuyucum çok yaklaşmıştı demişti ki: "İnsanlar daha önce görmedikleri bir yüzü hayal edemezler." Ee şey Rosè normal birisi değil cmdldcmdıdkdox Hatta bu kızın psikolojisi bozuk bile demişti :D Okuyorsa şuan anlamıştır zaten eheh. Aslında bir sürü ipucu verdim :) Bu sonu kötü son saymıyorum mutlu sondu bu ehehehehe Evet başka bir kurguda görüşmek üzreeee. Çaavvv. Bu arada buraya kadar okuduğunuz için çok teşekkür ederim ve bir cümlede olsa kurgu ile ilgili fikirlerinizi duymak isterim. :3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu da final hediyesidir galiba :D Teşekkür ederim :3 Başka bir yerde görüşmek üzere!
