Anoanormal (DÜZENLENİCEK)

26.Bölüm

Medyaya bir Kaan Ertürk koydum.Nasıl yakışıklı mı?

            **********************

Kaan'dan devam edelim ne dersiniz?

"Ya işte böyle."

"Hmm anladım Derya."

Zoraki bir gülümsemeyle Deranın anlattığı şeyi dinliyormuş gibi yapıyordum.Kız sülük gibi yapıştı bırakmıyo ya.

Etrafa bakarken onu gördüm.

O siyaha yakın kopkoyu kahverengilerini.

Aynı renk olan koyu saçları.

Düşünceli bir şekilde yere bakıyordu.Gine neyi kafasına takmıştı  acaba?

Evet Ben Kaan Ertürk,Irmak Ulusoy'a aşık olmuştum.Ne zamandır bilmiyorum ama bunu kendime itiraf edeli 1 yıl olmuştu.Ona söylemeyi bir çok kez düşünsem de onun benim hakkımda ki fikirlerini duyunca vazgeçmiş,kızlara iyi davranmaya başlamıştım.

Sırf o olduğu için Derya'ya katlanıyordum.Çünkü ben şimdi kötü bir şeyden söylesem gine benden nefret ederdi.

Koluma birini dokunmasıyla irkildim.

"Hey sana diyorum Kaan.İyi misin?"

"İyiyim ya.Dalmışım bir an."

"Hm tamam.Ee sen..."

"IRMAKK!"

Derya gine devam edicekken benim Irmak diye bağırmamla durdu.Deryayı boşverip hemen Irmağın yanına koştum.Bayılmıştı.

Hemen Irmağı kucağıma aldım.Sinirle kafasına yediği basketbol topunu ayağımla oynuyanlara doğru fırlattım.

"P*ÇLER.EĞER SİZİN YÜZÜNÜZDEN BU KIZA BİR ŞEY OLURSA GEBERTİRİM SİZİ."

Bahçedekiler etrafımı sararken onları umursamayıp hızla revire doğru gitmeye başladım.

Revire geldiğimiz de hemen sedyenin üzerine yatırdım.

Hatice abla da gelmişti zaten.

"Kaan Irmağa noldu?"

"Kafasına sert biçim de basketbol topu geldi Hatice abla.Bayıldı bi baksana ya."

"Tamam canım sen sınıfına git.Ben hallederim."

"Yok abla ben de beklicem."

"Oğlum ders zili çalıcak.Dersinden geri kalma."

"Hayır Hatice abla.Irmak bir açsın gözlerini iyi olduğunu göreyim giderim sonra."

"İyi madem kapının önün de bekle."

"Tamam."

Kapıyı örtüp önünde ki oturacaklara oturup beklemeye başladım.

Çok sert çarpmıştı top ya.

"Irmak,Irmak nerde?"

Bade'nin sesiyle kafamı onlara doğru çevirdim.

Bade,Almira,Dilay,Güzide ve Ece yanıma gelmiştiler.

"İçeride.Hatice abla kontrol ediyo."

"Noldu ona."

"Kafasına basketbol topu çarptı Dilay.Bayıldı ben de revire getirdim."

Almira kafasını sallayıp

"Tamam sen git sınıfına biz burdayız."

"Hayır ben de kalıcam.Gözlerini açsın giderim sonra."

Almira kaşlarını kaldırıp bana baktı uzunca.Anlamıştı galiba.

"Niye kalıyo muşsun?Git biz hallederiz."

"Aynen katılıyorum git."

"Bence de."

"Güzide,Dilay,Bade!Çocuk yardım etmiş işte.İyi olduğunu görsün gider sonuçta.Üzerine gitmeyin bir zahmet."

Güzide bana bakıp

"Peki Almira.Kalsın bakalım."

"Siz hadi geçin oturun."

"Tamam."

Kızlar diğer boş kalan oturacaklara otururken Almira da karşım da ayakta duruyodu.

Bana doğru eğilip

"Sen onlara bakma.Ne kadar sevseler de korumacı kimlikleri dışa vuruyo.Irmağı getirdiğin için sağol.Ha bu arada sevdiğini biliyordum."

Yutkunup Almira baktım.

"Nerden anladın?Kim söyledi?"

"Kimse söylemedi."

"O zaman nasıl anladın?"

"Gözlerinden.Biz her futbol veya basketbol da sizi izlemeye geldiğimiz de parıldayan gözlerini farkettim.Sonra Irmağı görünce titreyen ellerini farkettim.Oynarken Irmağın dikkatini çekmek için yaptıklarını farkettim.Sence yetmez mi?"

Almiranın söylediklerin de haklı olduğunu bildiğim için itiraz edemedim.

"Haklısın onu 1 yıldır çok seviyorum.Ama söylüyemiyorum işte."

Doğrulup gülümseyerek elini hafifçe omzuma vurdu.

"Bence o da seni seviyo.İtiraf edin de kurtulun.İtiraf etmek için çok geç kalma."

Gülümseyerek Almiraya baktım.

"Teşekkürler."

Aslında dışarıdan biraz soğuk gözükse de o çok iyi kalpli ve sıcak kanlı bir kızdı.Bunu bir kez anlamış oldum.

"Oğlum nerdesin sen ya.Her yerde aradık seni."

Yanıma gelen arkadaşlarıma baktım.

"Burdayım işte."

"Neden burda oturuyon sen?"

Onlar da yanıma oturuyoken olup biteni onlara da anlattım.

        **********************