Sana İnat, Yine Sen

Saçmalık

Uyandığımda saat 12:37'ydi. Annem yine geç kalktığım için söyleniyordu kendi kendine, elimde değildi uykuya doyamıyordum. Herşeyden kaçış yolumdu o benim. Telefonuma baktığım da iki cevapsız arama ve üç mesaj vardı, iyi ki sessizdeydi diye sevindim bir an.

Kerem: "Günaydın güzelim, buluşmamız lazım uyandığında dün dediğimi yap ve Lara'yı yokla."

Dediğini umursamadığımı belli eder bir şekilde ''Günaydın'' diye cevap verip diğer mesajlara baktım.

Helin: "Dışarda kaldırımdayız uyanınca gel de iki gülelim :)" yazmıştı.

Helin benim için çok değerliydi tanıdığım herkesten farklı bir yapısı vardı, onunla yedi yaşından beri arkadaşdım ve biliyordum ki araya ne kadar mesafe girerse girsin o benim en yakın dostlarımdan birisi olacaktı. Urfa'lıydı Helin beş kardeşlerdi. Ablası benden iki yaş büyüktü fakat Selin'le de çok iyi anlaşırdık. Onlar bizim evden çıkmazdı ben onların evinden, karşımızda oturmalarına en çok sevinenler arasındayım, kesinlikle. Ona "Lara'yıda kap, kahvaltımı yapıp gelecem:)" yazdım. Diğer mesaj tanımadığım bi numaradan "merhaba" idi, umursamadan beni iki kere arayan Kerem'i arayıp Lara'yla konuşacağımı söyledim, sanki kendi işini halledecekmişim gibi sevindi, anlam veremedim.

Kahvaltı yaptıktan sonra abimle şakalaşıp dışarı çıktım. Kızlar beni kaldırımda oturmuş bekliyorlardı, bizim mahalle bu şehirin en kötü semti olarak tanınırdı.

Gerçekten de kötüydü, kötününde kötüsü. Köşe başlarında uyuşturucu satanlar, tabi onların tabiriyle torba tutanlar mı, adam vuranlar mı dersin, her çeşidi olan bir semtti burası, ama bu kötülüklerin aksine günah çıkartırcasına o kadar iyi şeyler de vardı ki, mesala gece üç'e kadar oturabilirdik dışarıda kimse laf edemezdi. Ve komşulukları öylesine bağlıydı ki, mükemmel denilecek kadar vardı evet.

Mahallemi seviyordum, ne olursa olsun. Kızlara doğru yaklaştığımda Helin yine "Oo uykucu güzelimize bak sen" diyerek dalga geçti kendince "işine bak fazla gevezelik yapma" dedim şakalaştığımızı belirterek, alaycı bir şekilde.

Gözüm Lara'ya kaydı, "tatlı bulduğun çocuk var yaa-" evet yine sözüm kesilmişti, bir gün hepsini toplu bir şekilde katledecektim! "Nee, nee olmuş yoksa beğenmiş mi beni?" sanki görücüye çıkmış olduğunu düşünerek sordu merakla, sorunu neydi bu kızın hepimizin kulağını yırtmıştı sanki. "Evet numaranı istiyor" dedim sinirlenerek, hiç umrunda olmadığım sevincinden belliydi ki " verdin değil mi evet canım arkadaşım tabiki de vermiştir" dedi,

Helin "ne oluyor biri bize de anlatabilir mi?" dediğinde şu an bu ortamdan gerçekten sıkılmıştım. Helin'e anlattığım da "Lara gibi birini bela aldın başına" dediğinde  kafamla onayladım, çünkü gerçekten haklıydı.

Lara'ya dönüp daha vermediğimi söyledim, bağırıp dursa da umrumda değildi. Kerem'i arayıp numarayı vereceğimi söylediğimde "benim kontörüm yok Aslan'ı ara sen söyle" dediğinde "tamam" diye söylediğimde kapattık telefonu. Birazdan Aslan'ı arayacaktım benim aramamın saçma olduğunu bilerek.