Third Person's Pov
-March 02, 2015
-5:00 pm
Palubog na ang araw at nag-aagaw dilim na ang kalangitan. Ngunit hindi iyon alintana ng isang binata na mabilis ang pagtakbo makarating lamang sa kinaroroonan. Habol-hininga habang tumatagaktak ang pawis sa katawan.
Ngunit kasabay niyon ang mga luha niyang nag-uunahang tumulo mula sa sariling mga mata. Gulong-gulo ang isipan niya at kung anu-anong senaryo ang pumapasok rito. Parang pinipiga ang puso niya sa isiping iniwan siya ng isang dalaga.
'I asked her to stay.. and she promised.'
Mabilis siyang tumakbo at walang anu-ano'y pumasok sa sunshine orphanage. Pinunasan niya ang kaniyang luha at hinanap niya ang dalaga. Nagpalinga-linga siya ng tingin ngunit iba ang nakita niya.
"Semper?" lumapit sa kaniya ang babae na may pagtataka. "Anong ginagawa mo rito?"
"Vienna! Where's Mayani? T-tell me pleasee.. please.. I need to see her pleasee.." he's desperately wanted to see her girl.
He can't do anything but to follow her around. Hindi niya alam ang takbo ng isip nito at lagi siya nitong pinag-aalala. It pained him to know she's not in the orphanage.
Napayuko ang babaeng kausap at bakas rito ang kaba. "P-pasensya na.."
"Pasensya? N-no Vienna.. Answer me please. I need a damn answer right now! I need to know where she is, I need to know everything.. Please help me.." nakikiusap na siya at wala siyang pakialam kung nagmumukha na siyang kawawa.
Pain flushed in Vienna's face. Tumingin ito sa kaniya na may kakaibang tingin sa mga mata. But it doesn't matter to him. Ang kailangan niya ay ang malaman kung nasaan naroroon ang kasintahan.
"Vienna please.. I have--"
"Kasama niya si Ethan ngayon." putol sa sabi sa kaniya nito.
His eyes widen for a second but pain immediately covered his being. That guy he knew never leaves by her side. Habang wala siya, tinatrabaho nito ang pagmamay-ari niya. Simula pa lang ay kinaiinisan na niya ito. 'Yung paraan ng pakikitungo nito sa kasintahan niya ay parang inaangkin iyon. At the age of 19, he's experiencing this jealousy thingy and it leaves him nothing but a broken pieces.
Bakit kasama niya ang lalaking 'yon? Bakit hindi ito nagsabi sa kaniya? Bakit siya umalis nang walang pasabi? Iiwan na ba siya nito at sasama sa Ethan na 'yon? Was he not enough to make her stay?
"I'm sorry, Semper.. S-sinubukan ko naman siyang pigilan umalis eh.. Pero nagpumilit siyang sumama kay Ethan. Mukhang mas kailangan niya ang iba kaysa sa'yo." pagsasalitang muli ni Vienna.
Ilang beses siyang napakurap at napapalunok. Sumasakit na ang mga mata niya at ramdam niya ang pangingilid ng kaniyang mga luha.
"I-I wasn't enough?" pagtatanong niya kasabay ng pagbagsak ng kaniyang mga luha.
"I'm so sorry, Semper.. Gusto kong magalit sa kaniya dahil pinili niya si Ethan kaysa sa'yo na boyfriend niya.. but please, understand Mayani. Sa tingin ko ay.. nag-iba na ang nararamdaman niya para sa'yo. Maybe she's in love with someone else now.. with Ethan." pahayag pa ni Vienna.
Lalo lang nagdulot sa kaniya iyon ng sakit. He is already crying and he can't help it. Knowing that your girlfriend has fallen for someone you hate the most. He loves her.. so so much. He was only asking her to stay.. just stay.. and he'll be okay. But no, she left.
"M-mayani.. s-she loves me.. right? She loves me.. s-sinabi niya sa'kin na ako lang.. s-she promised.."
"Kung totoong mahal ka niya.. bakit siya sumama kay Ethan? Mag-isip ka naman Semper!"
BINABASA MO ANG
SPECTER OF OUR PAST
RomanceUNEDITED | "I'm dead.. and yeah, still handsome to be a ghost." Kahahanap lamang ni Maya ng bagong matutuluyan na apartment nang maabutan siya ng ECQ at lockdown, ngunit sa kasamaang palad.. sa apartment na kanyang tinutuluyan, naninirahan ang multo...
