No One Care (No One Series #II)

Chapter 30

"Goodbye"

...

"Computer Engineering ka din?"

"Oo," maikling sabi niya.

That was the first word she said. And that moment, I just wanted her to be my friend. Kasi ang akala ko sobrang indefendent nya, bumilib ako kasi first day of school, mag-isa lang sya. I wanted to be like her . . .

Kayang mag-isa kahit na walang kausap. Hindi ko ata' kaya na mag-isa lang lalo't wala naman akong kakilala dito. Ang tapang naman nya . . .

Pero ng tumagal na hindi naman pala sya ganon' but still...gusto ko parin syang maging kaibigan. Medyo mag-kaugali kasi kami at magka-vibes sa lahat ng bagay. Pakiramdam ko ay siya ang kapatid ko kahit na hindi naman.

"Sabay tayo siz!" sabay hila nya sa braso ko. Tatawid kasi kami ng kalsada, e' takot siya tumawid ng mag-isa kaya naman todo ang pagkapit sya sa braso ko.

Palihim nalang akong natawa dahil ang isip bata nya minsan! Akala ko pa naman ang tapang nya.

"Acting lang 'yon!" sabi niya. "Gusto ko na ngang umuwi non' e ang kaso sayang naman first day," pagkwekwento niya habang kumakain kami ng ice-cream at fries dito sa apartment ko. 

Pareho kasi naming ayaw umuwi sa mga bahay namin ngayong weekend, kaya dito nalang kami pareho tumambay.

"Okay ka lang?" She asked while we are busy. Malapit na kasi ang exam kaya naman sobrang pressure na ang nararamdaman ko.

She's also feel pressure pero hindi nya pinapakita. Alam kong may problema rin sya pero she' still fighting. She's always full of positivity. Palaging masaya kahit na sobrang problemado na kami sa mga subjects.

["Umuwi kana, lagot tayo kina Abby at Erika nyan e,"] message nya ng hindi pa ako umuuwi sa dorm. Nag-iinuman pa kasi kami kina Dan.

"Secret lang natin ha?" nagpa-cute pa ako sa kanya.

"Okay, basta mag-ingat ka ha!" pinalo niya pa ang braso ko dahilan para tumawa ako. "Lagot tayo kina Abby kapag nalaman!"

Ngumiti ako sa kanya at tsaka tumango. May date kasi kami ni Dan, tapos mukhang hindi naman papayag sina Abby at Erika kaya kay May' ko lang sinabi. Mabuti at mapagkakatiwalaan naman sya.

I wish that I can go back to the time when we are still happy and contented. Walang ganitong gulo . . .

"Pwede ba wag kang makialam?" tila naman nagkaroon ako ng kaunting pag-asa ng makita si Marco.

Seryoso itong sumulyap sa akin bago tuluyang naglakad palapit kay John. Sa harap ko ay nalilitong nakatayo si May', walang kaide-ideya sa mga nangyayari.

"Nagpapatawa ka ba? Seryoso ka dyan?" tila mas lalo namang nangalaiti sa galit si John ng dumating na si Marco.

At least now, I feel more safe, kasi andyan na si Marco.

"Teka brad, mas mabuting umalis ka muna," kumpara kanina ay kalmado na ngayon si Allian.

Mabuti at hindi na sya nakisabay sa init ng ulo ni John. Siguro ay talagang nagalit lang sya ng itulak nito si Abby.

"Manloloko ka! Kung alam ko lang!" sigaw ni John. Mabuti at dumating na rin sina Drei at Jl, hinihila nila ito palabas ngunit mas lalo pa itong nagagalit. Miski kay Drei ay kita kong nanghihinayang rin sya sa mga nangyayari.

Ano kayang mangyayari kung sa kanya nalang ako nagkagusto? Hindi ko maiwasang isipin 'yon. Siguro ay hindi ganito nag mangyayari kung hindi si Marco ang nagustuhan ko.