Мэдээ: Өнөөдрийн байдлаар Сөүл хотод нас барагчдын тоо 36 боллоо .
Үүнээс гадна хичнээн хүн алагдсан байхыг бид тогтоогоогүй байна.
Одоогийн байдлаар цагдаа байгууллага нар минь бүх хүчин чадлаа шамдуулан ажиллаж байгаа гэдгийг та бүхэндээ дуулгая .
Та бүхэн минь аль болох тайван байж анхаарал болгоомжтой гадуур явахыг хүсье.~~~
Жисон:"Хисолоо найз нь ингээд явлаа . Гэртээ болгоомжтой хариарай . Очоод шууд залгаарай санаа зовно шүү"
-"Заа ойлголоо . Баяртай . Болгоомжтой хариарай"
Жисон:"Заа баяртайй"
Сургуулиас гарахад гадаа үнэхээр харанхуй орой болчихсон байв . Цүнхнээсээ утас болон чихэвчээ гаргаж ирээд дуртай дуугаа тултал нь чангалан харанхуй гудамжаар ганцаараа алхана .
Замын хажуугаар бараг машин явахгүй ганцаархнаа гудамжаар алхаж байхад хажууд нэг машин хүрч ирээд зогсчихлоо . Айгаад алхаагаа илүү хурдан болгоход тэр машин ч яг адилхан хурдаар урагшилж байсан юм . Би айгаад хамаг хурдаараа урагшаагаан гүйхэд нөгөө машин миний хажуугаар зөрөөд явчихлаа .
Арай гэж амьсгаагаа дараад айж байсан айдас минь бага зэрэг дарагдсан ч айсан хэвээр алхаж байхад миний хөлийн чимээнээс ахин нэг хөлийн чимээ сонсогдоод эхэсэн юм . Нөгөө хөлийн чимээ улам ойртоод ирэх үед би ухаан алдчихлаа уначихлаа .
____________________________
Ухаан минь бага багаар орж ирэх үед тохилог жирийн нэгэн өрөөнд сэрэв .
Босох гэтэл хөл гарыг минь төмөр гинжээр чанга гэх чинь гинжилчихсэн байсан учир бүр хөдөлж ч чадалгүй хэвтлээ . Энэ үед өөрийгөө хулгайлагдчихсан байна гэдгийг ойлгосон юм .-"Сэрчихэв үү зулзага минь" гэх нэгэн хоолой гарлаа .
Би гайхан :"Чи хэн бэ? Яах гэж намайг энд авчирсан юм . Мөнгө төгрөг хүсэж байвал өгье . Намайг зүгээр явуулчих тэхүү"
-"Чшш зулзага минь . Би чамайгаа тэгээд л явуулчихгүй шүү " гээд гараад өгөв .
Энэ яг хэн юм бэ? Магадгүй би алуурчины гэрт байгаа юм болов уу . Бас яагаад намайг зулзага гээд байгаа юм бэ . Үзэн ядаж байна .
Би аль болох тийчэгнэж гинжнээсээ мултрах гэж оролдсон ч бүтсэнгүй . Хий дэмий л улам гар хөлөө өвтгөчихлөө .
"Намайг эндээс гарга . Гарга гэж хэлж байна . Энэ бүх тоглоомоо боль" гэж хамаг байдаг чадлаараа хашгирав .
Хэн ч ирсэнгүй .
Удалгүй нэг лоли хоолойтой жижигхэн хөөрхөн охин хүрч ирээд
-" Тайвшир даа . Чи зүгээрээ" гэж маш тайван сонсогдох төдийд дууграв.
Би:"Та нар хэн юм бэ? Надаар яах гээд байгаа юм"
-"Охин минь дуугүй бол . Чи хэдэн хоног сэрээгүй . Өлсөхгүй байна уу энийг идчих" гээд надад хөнгөн зууш маягийн юм өгөв . Баахан хашгирсан ч гэж хэлэх үү үнэхээр өлсөөд байсан болохоор шууд л идчихлээ .
-"Сайн охин . Одоо амар даа" гэж хэлээд гараад явчихлаа . Би яагаад амарна гэж?
Надад идүүлсэн зүйл нь тайвшруулагчтай гэдгийг идэснийхээ дараа л ойлгосон
. Бие минь хөнгөрч гинжтэйгээ орон дээрээ томоотой хэвтэхээс өөр аргагүй болов .
Хаалганы зүг гөлрөн хэвтэж байхад анх хажууд байсан залуу ороод ирлээ .-"Зулзага минь одоо тайван
болсон гэж найдъя " гээд гинжийг минь нэг нэгээр зөөлөн тайлж өгөв . Хөхөрсөн газруудыг минь хараад зөөлнөөр илж өгнө .Би:"Чи яг хэн юм бэ? Надаар яах гээд байгаа юм? Намайг явуулчих л даа тэгэх үү"
-"Тайван хонгор минь , Намайг Шиүмин гэдэг . Харин энэ өрөө бол чи бид 2ын өрөө "Би:"Айнн юуу??? Бид 2ын гэдэг чинь юу гэсэн үг вэ? Би чамайг танихчгүй"
Шиүмин:"Зулзага минь дээ . Удахгүй танидаг болчихно доо . Битгий санаа зов "
Би:"Юу болоод байгааг хэлчих тэгэх үү . Энэ чинь зүгэээр л тоглоом биз дээ . Надаар битгий тогло тэгэх үү . Одоо тоглоомоо дуусгахгүй бол яг одоо би цагдаа руу залгана шүү"
YOU ARE READING
Хүүхэлдэй /COMPLETED/
RomanceНэгэн хулгайлагдсан охины тухай өгүүлнэ. Гаж зүйл бага сага гарах учир бодож уншина уу.. Энэ зохиолоо анх бичиж эхлээд удаагүй байхдаа эхлүүлж байсан билээ. Хэсэг хугацаанд unpublish байсан болохоор сүүл хэсэг рүүгээ илүү сонирхолтой болно гэж хэлмэ...