Under Oak Tree

Bölüm 68: Yavaşça Yerleşmek (2)

İç kalenin turlarını tamamlayan Max, sipariş etmesi gereken eşyaları sıralamak için odasına döndü. Böylece günün geri kalanı gazete ve yemek eşliğinde huzur içinde geçirildi.

Ertesi gün, gün doğumunda, kağıtlarla birlikte kütüphaneye koştu ve sorun olmadığından emin olmak için onları Ruth'u teslim etti. Yıpranmış bir halının üzerinde yatan ve kitapları battaniye gibi kullanarak uyuyan büyücü, rahatsız edilmeye kaşlarını çattı. Öyle olsa bile, çabucak doğruldu ve şikayetler olmadan sipariş kağıdını kontrol etmeye başladı.

Listeyi yukarıdan gözden geçirerek bir kalemi mürekkebe batırdı ve bazı noktaların üstünü çizdi.

"Uşak zaten yeterince yağ ve mum hazırladı. Eminim depoda sakladığımız gümüş eşyalar ve tabaklar vardır. Ayrıca, tüm bu sabunları ve koku yağlarını dünyanın neresinde kullanacaksınız? "

"Şövalyelerin banyo yapmaktan ve saunadan hoşlandığını sanıyordum."

"Ne ... Bu adamların bu kadar lüks sabun ve kokuları kullanacağını gerçekten düşünüyor musunuz? Çiçek kokulu bir şeye yaklaşsalar bile kaşlarını çatarlardı. İhtiyacınız olan miktarı sipariş etmeniz yeterli. "

Ruth acımasızca listedeki öğelerin üstünü çizdi. Sonra bir kez daha söyleyerek sanki ona bir iyilik yapıyormuş gibi konuştu.

Gerisi doğru görünüyor.

"Öyleyse-yapmalı mıyım ... şimdi-sadece sipariş vermemeli mi?"

"Birkaç öğe daha ekleyelim."

İlk defa bir şey almak istediği için Max'in gözleri fal taşı gibi açıldı. Ruth'un yazdıklarına merakla baktı ve bir isim listesi gördü. Max, bazı köle satın almayı planladığını düşündüğü için şaşırmıştı.

"Ne-tam olarak ne yazıyorsun?"

"Bilginlerin isimleri. Lütfen hizmetçilerden bu isimler altında yazıları olduğu gibi satın almalarını isteyin. "

Max ona boş gözlerle baktı.

"A-sen-şimdi-şimdi-şimdi-kişisel olarak istediğin-istediğin bir şeyi almaya mı çalışıyorsun? Mo-dahası, o-bu eski pahalı bir lu-lüks ürün li-like a boo-book.... "

"Bayan, bilgi emsalsiz bir varlıktır."

Mutlak bir ciddiyet ve ciddiyetle konuştu.

Bu yazılar arzularımı karşılamak için değil. Bu kütüphanenin ihtiyacı olan şey onlar, söylemeye çalıştığım şey herkesin içeri girip bunları özgürce okuyabileceği. "

Max'in çenesi küstah sözlerine düştü. Bu sihirbaz, kendisinden başka birinin kütüphanede olmasından kesinlikle nefret ediyordu. Hatta kalenin hanımına kütüphaneye geldiğinde sinirlendiğini ima etti. Açıkçası, kale kulesini işgal etmek Ruth için yeterli değildi, izni olmadan kütüphaneyi de devralmıştı.

"Ben-ben daha önce li-kitaplığı kullandığımız y-siz ve benim dışında hiç kimseyi görmedim."

"Bundan sonra onu kullanan daha fazla insan olacak."

Büyük konuştu. Max sözlerinden şüphe ederek gözlerini kıstı. Şövalyeler bütün gün antrenman yapmakla meşguldü ve Büyük Salon'da yemek yemek dışında nadiren dolaşıyorlardı, bu yüzden daha fazla insan. Max, almayı planladığı eşyalar konusunda son derece seçici ve meraklı olan, ancak iş istediği şeylere geldiğinde çok kalın tenli olan Ruth'dan çok rahatsız olmuştu. Max kalemi Ruth'tan kaptı ve listesinin üstünü çizdi. Ruth ters gitti ve parşömeni elinden aldı.

Ben bu kalenin büyücüsüyüm! Becerilerimi geliştirmek sadece benim için değil, Anatol için de faydalı! "

"Beklendiği gibi bir! Sen sadece onları sipariş etmeye çalışıyorsun çünkü onlara ihtiyacın var! A-ve bu boo-kitaplar.... Onlar e-wi-sihirbazlık kitapları değiller! "

"Nasıl bildin?"

"İki yirmi iki yıl boyunca... Temelde senin gibi bir kütüphanede yaşadım. II, en azından Ge-gerad ve Ka-kazaham gibi phi-filozofları yeniden tanıyabilir! "

Ruth'un mavi-gri küreleri şiddetle sallandı, telaşlandı. Açıkça sihirle ilgisi olmayan bir kitap karışımı vardı. Max bilerek gülümsedi.

"Elini uzat. Gelecek yıl bir karayolu ortak inşaatı olacağını duydum! W-biz-bu-bu ma-çok-satın almak-için-başaramıyoruz ... "

"Öyleyse ... o zaman çocuğunuzun kılıcı sallamaktan daha iyisini bilmeyen bir aptal olarak büyümesi iyi mi ?!" Acilen haykırdı.

Kağıdı almak için kollarını uzatan Max, sanki biri başına kaynar su dökmüş gibi kızardı. Başının üstünden buhar çıkıyormuş gibi geldi.

"Ch-ch-çocuk ... Ne-ne-sen ... ne-ne diyorsun-ne diyorsun!"

Ruth son derece telaşlı Max'e, dedi kayıtsız bir şekilde,

"Neden bu kadar utanıyorsun? Çiftlerin çocuk sahibi olması doğaldır. Lord Calypse başka bir sefere çıkmazsa, önümüzdeki bir veya iki yıl içinde kale muhtemelen bir çocuğun çığlıklarıyla dolacak. "

"Ch-ch-çocuk, çocuk ..."

O kadar yanıyordu ki, gözlerinin çevresi kavurucu sıcaktı. Ellerini yüzüne doladı ve çok çaba sarf ettikten sonra sakinleşti. Bebeğine siyah saçlı sarılmayı düşündüğünde kalbi atmaya başladı. Ruth kıvranan kadının elini tuttu.

"Çocuğunuzu zeki ve zeki olacak şekilde yetiştirmek istemez misiniz?"

"Bu-çocuk-henüz doğmadı ..."

Doğduktan sonra artık çok geç! Bir çocuk büyümek için bilgelikle beslenir! Ortamı önceden oluşturmamız gerekiyor! "

Neyin geciktiğini bilmiyordu ama büyücünün hızı onun herhangi bir karşı argüman vermesini engelledi. Ruth, dikkati dağılırken parşömenin üzerine bir emir listesi yazdı.

Tamam, bitti.

Yaklaşık beş satırı doldurduktan sonra parşömeni memnuniyet dolu bir yüzle uzattı. Max onu somurtkan bir bakışla aldı.

"Ben-eğer çok kitap alırsak ve Ri-riftan sinirlendiğinde ..."

"Lord Calypse bunun gibi değersiz paraları umursamıyor."

Max şaşkınlıkla ona baktı. O kadar dünyevi olmasa da kitapların ne kadar pahalı olduğunu biliyordu. O kadar pahalı olmasaydı, neden babası bazı kitapları kimsenin onlara dokunmasın diye vitrinde saklasın ki? Glass kıyas bile edemedi. Pahalı kağıda satır satır dikkatlice yazmak sadece çok çaba ve zaman gerektirmekle kalmadı, aynı zamanda hepsini dikkatlice dikmek, deri ile kaplamak ve yaldızlamaktan bahsetmiyorum bile.

Üstelik şövalyeler hakkında kahramanlık destanları olmayan şiirler ya da âşık şarkılarıyla dolu romantik romanlar gibi kitapları, az sayıda yazar tarafından yazıldıkları için ve hatta bir şekilde aldığınızda bile elde etmek kolay değildi. satıcı herhangi bir fiyat belirleyebilir. Yüksek sesle protesto etti.

"Sa-kurtar" diyen sensin.

Madam, altından daha değerli olan nedir biliyor musunuz? Bilgi."