Under Oak Tree

Bölüm 92: Beklenmeyen İstek (1)

Ruth, dağınık ahşap masanın içinden geçip kitapları ve kağıtları bir kenara attı ve sonunda taşı kırmızı ışık saçan taşı bulup Max'e gösterdi.

"Belli miktarda sihire sahip bir taş. Bu taşı sihirli aletlerin içine koyarsanız, sihir olmayan insanlar bile çalışıp büyülü özellikleri kullanabilir ve mümkün olduğunca kullanabilirler. Büyülü aletlerin yakıtı gibi. " Ruth, Max'e onu gözlemlemesi için taşı verdiğini söyledi.

Max, avuç içi büyüklüğündeki değerli taşı elinde tuttu ve yakından baktı. Sanki suya bakıyormuş gibi gizemli bir şekilde kırmızı ve cam gibiydi. Dokunuşuna garip geldi.

Max'in kalbi daha önce hiç hissetmediği bir şekilde çarptı. Sanki başka bir gizemli dünyanın bir anını görüyor gibiydi.

"Haydi, merakınızı giderdiyseniz, şimdi çalışmaya başlayalım mı?" Ruth, Max'e sordu, sesi onu etkili bir şekilde hafif transından çıkardı.

"Acele etmezsek, Lord Calypse tarafından kuleden alınacağım." Ruth alaycı bir şekilde ekledi ve Max ona başını salladı.

Ruth, taşı masanın üzerine koyarken kitabı birlikte çalışabilecekleri daha fazla alan yaratmak için tek bir yere itti ve Ruth ona daha fazla talimat verirken açıklamasını dikkatle dinledi.

Sihirbaz, görevlerini yerine getirmesini kolaylaştırmak için karmaşık ve zor şekillerin nasıl çizileceğini adım adım açıkladı.

Max, Ruth'a yardım etmek için ne yapması gerektiğini hemen anlamaya başladı. Çalıştı ve ondan nasıl hesap yapılacağını öğrendi ve böylece beklenmedik bir hızla çalışmaya alışabildi.

Rakamları adım adım ekleyip çıkardı ve cetveli alıp karmaşık şekilleri izledi ve talimat verildiği gibi doğru boyut ve şekillerine çizdi. Onun için inanılmaz derecede karmaşık bir görev olmasına rağmen, onu yapmaktan hiç sıkılmadı, şaşırtıcı bir şekilde eğlenceli bile geldi .

Parşömene uzun zamandır sessizce eski sözcükler yazan Ruth, bitirdiği işin miktarı karşısında şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı.

Ellerin düşündüğümden daha hızlı. İşinizde çok fazla hata yok. " Ruth, Max'i övdü ve bu sözün bir iltifat olup olmadığını anlamak için gözlerini kıstı.

Bu tür işleri ben de yapabilirim. Max savunurken dedi ve Ruth ona başını salladı.

Bundan şüphe etmedim. Düşündüğümden daha iyi olduğunu söyledim. " Ruth ona açıkladı.

Ancak, güven verici sözlerine rağmen Max, büyücünün onunla dalga geçtiğini ve sanki cahil ve en basit görevi yerine getiremeyecekmiş gibi yeteneklerini küçümsediğini biliyordu. Max ona iltifat hissetmedi, onu çok iyi tanıyordu.

Max onun hakkında gerçekte ne düşündüğünden bağımsız olarak, Max'in umrunda değildi. Onun için yararlı olduğunu kanıtladığına göre, artık ona karşı dırdırından dolayı acı çekmeyeceği için çoktan rahatlamıştı.

Onun yardımcı olduğunu duyunca rahatladım. Max, işine geri dönmeden önce sihirbaza söyledi.

Max kendine hafif bir gülümsemeyle parşömen yığınlarını düzenlemeye devam etti. Bir süre sonra pencerelerin ısısını hissetti. Kaynağa baktı ve öğleden sonraya kadar çoktan geçtiğini gördü.

Kütüphanede ne kadar süredir çalışıyorlar? Max, tüy kalemini tutan parmaklarının ağrımaya başladığını hissettiğinde kendine bunu sordu.

Tam bunu düşündüğü anda kütüphanenin kapıları birden açıldı.

Bu ani rahatsızlık nedeniyle Max, yaptığı işi bıraktı ve başını kapı eşiğine doğru çevirdi. Riftan'ı siyah tunik ve koyu kahverengi deri pantolonla kütüphanenin derinliklerine doğru yürürken ona doğru ilerlediğini görünce gözleri büyüdü.

Rıftan'ın nerede olabileceğini ve gündelik kıyafetlerini görünce gün boyunca ne yaptığını merak ederken buldu kendini. Giysilerine zırh giymemiş olması, kaleden çıkma planının olmadığı anlamına geliyordu.

Max, kendisini karşılamak için içgüdüsel olarak ayakta durdu. Hoş bir gülümsemeyle oturduğu yerden kalkarken, soğuk sesi kulak zarını keskin bir şekilde deldi.

Hizmetçiler sabahın erken saatlerinden beri buradalar. Ne yapıyorsun lan?"

Max yüzündeki hoşnutsuzluğa şaşırmış bir şekilde baktı; neden bu kadar üzgün olduğunu bilmiyordu.

Riftan odaya adım atmaya başladı ve masanın önünde durdu ve etrafına dağılmış parşömen yığınlarına ve kitaplara baktı.

"Bütün bunlar ne?" Riftan sertçe ona sordu ve Max ses tonuyla hafifçe yüzünü buruşturdu.

"Gördüğünüz gibi, Lord Calypse'nin söylediği gibi sihirli aletler yapıyorduk." Ruth, Riftan'ı yanıtladı.

Büyücü, Riftan'ın otoriter tavrına aldırış etmemiş gibiydi, yanıt üzerine ikincisinin kaşları şiddetle kıvrıldı.

"Neden karım sihirli aletler yaptığın yerde olsun?" Riftan, Ruth'a sordu. Büyücünün önünde öfkesini kontrol etmek için çok çalışıyor gibiydi.

Madam'dan yardım istedim. Size defalarca söylediğim gibi, zamanım sıkıştı ve hepsini tek başıma yapamazdım. " Ruth mantıklı bir açıklama yaptı.

Ruth'un sert tonu, Riftan'ın dudaklarını kaşlarını çatarak kıvırdı. Masayı ters çevirdi ve büyücüye tehditle hırladı.

"Senden biraz temizlik yapmanı istiyorum, sana yardım etmek için karımı kullanmaya nasıl cüret edersin?" Riftan, karısına saygısızlık ettiği için Ruth'u anında öldürmeye hazır gibi görünüyordu ve Max göğsünde hafif bir panik hissetti.

Senden yardım istemedim çünkü dikkatinin dağılacağını düşündüm. Şekillerde iyi olan ve okumayı ve yazmayı bilen tek kişi o, bu yüzden ondan yardım istedim. Şövalyelerden yardım alamıyorum. " Ruth yanıtladı. Büyücü, yaptığı şeyin yanlış olduğunu düşünmüyordu.

"O halde, Tanrı'nın karısından yardım istemenin doğru olduğunu düşünüyorsun!" Riftan sesini yükseltti ve gözleri daha da katil oldu.

Max hızla ona doğru hareket ettirdi ve aralarında durdu ..

"Ri-riftan .. Ben iyiyim." Ona nazikçe söyledi.

Riftan sert bir bakış attı.

Omuzları, giyiyor gibi göründüğü tehditkar tavırla titredi ama ona birçok yönden yardım eden Ruth'u bırakamadı, bu yüzden Max Riftan'ı sakinleştirmeye çalıştı.

"Bu o kadar zor değil... en önemlisi, A-anatol'ün sa-güvenliği için. Ben de aynı şeyin olmasını istemiyorum... "Max açıklamaya başladı ama o bitiremeden Riftan tekrar konuştu.

Elbette, bunun bir daha olmasına asla izin vermeyeceğim. Riftan bu sefer onunla daha yumuşak bir ses tonuyla konuştu. Ama yüzü hâlâ sert görünüyordu ve bu olayın geçmesine izin vermekte isteksiz görünüyordu.