BÖLÜM - 1

10.2K 324 58
                                    

Üç yıldır icra ettiğim mesleğime aşıktım ben.. Ben zorlukları birbir aşarken yanımda kimsem yoktu. Zengin büyümüştüm istediğim herşey önüme gelir 'hayır' kelimesiyle karşılaşmazdım. Taaki abim evden ayrılana kadar.. Babam Türkiye'nin sayılı zengin iş adamlarındandı. Hiçbir zaman istemediler özel hareketçı olmamı, her zaman karşı çıkıp yakıp yıktılar beni. Ben lise sondayken birgün abimle kavga etmeye başlamışlardı. Abim benden iki yaş büyüktü. Lisede şımarık zübbenin tekiydi ne ders çalışır ne söz dinlerdi. Severdi beni kimsenin kimseyi sevmediği kadar masum..
Herşeyden önce değer verirdi bana. Onu sahip olduğum herşeyden çok severdim.

6 YIL ÖNCE..

Birgün ne oldu bilmiyorum ilk defa bu kadar ruhsuz  geldi eve geç saatlere kadar ders çalıştığım için ben hariç kimse duymamıştı geldiğini. Sessiz usulca indim üstkattan, banyoya inmiş beyazlığını korkunç kırmızıyla kaybetmiş gömleğini çıkarmaya çalışıyor aynı zamanda gözlerinden düşen yaşları serbest bırakıp aynada kendini izliyordu.
Ne olmuştu? Abimin hali neydi böyle?

"Abi ne oldu? İyisin sen dime?"

Boşboş yüzüme bakmakla yetindi. Gördüğüm kadarıyla onda bişe yoktu ama üstü başı, elleri heryeri kan...

"Abi cevap versene! Ne oldu?"

"Sinem.."

"Ne oldu Sinem'e?"

"Öldürdüler onu.."

"Ne?! Nasıl? Kim? Ne zaman?"

Sayısız soruyu arda arda sormam ve beynimdeki şok dalgaları neler olduğunu soruyordu.

"Doğum günü için tuttuğum mekanı taradılar. Kollarımda son nefesini verdi.."

"Abi şaka mısın? İki saat önce konuştum onunla.."

"Bir saat önce uzunca ömrümüzü beraber geçirmek için dilek tuttuk biz.. Sonumuz? Kollarımda can verdi.."

... BAZEN CANAVARLAR KAZANIR...

*************************

Sevdiği kadını kaybettikten sonra karar vermiş Özel Harekata girmiş eğitim almıştı. Bir tek mesleğiyle bağlantıdaydı birde benimle. Annemlerin karşı çıkmasını dinlememiş tüm zenginlikleri geride bırakmış onlarla  konuşmayı kesmişti. İki yıl önce Diyarbakır Sur'da Şehit verdim ben abimi.. Annemlere bende abim gibi özel hareketçı olacağımı söyleyince aşırı bir tepki vermişlerdi. Bende abim gibi yapıp herşeyi geride bırakmıştım. Abimin Şehadetinden sonra iyice hırslanmış yaşımın genç olmasına rağmen birçok tebriğe ideal olmuştum.
Şimdi ise görev için İstanbul'a gidiyordum.
Asıl görev yerim Şırnak ama söz konusu gizli görev olunca heryere intikal ediyorum.

________________________

Bir yandan çalan müziğe eşlik ederken biryandanda özlediğim şehri inceliyordum. İstanbul'u gerçekten seviyorum..

Az ileride gördüğüm çevirme şaşırmama neden olmuştu. Bu saate ve burda? Hayr olsun inşallah diye içimden geçirirken,radyoyu kapatıp arabamı işaret ettikleri yöne çektim. Göreve daha iki gün vardı ben bilerek erken gelmiştim bu yüzden acele etmeme gerek yoktu.

"Ehliyet ruhsat alabilirmiyim?"

Dedi ünuforması gereği anladığım trafik polisi. Kibar bir dille eline uzattım.

"Buyrun burdalar kimliğimde içinde"

"Tamam biraz bekleticez."

Anlaşılan kimliğe dikkat etmediler. Kibirli gibi gözüküp direk kimlik göstermek yerine işlerini yapmaları daha çok hoşuma gidiyordu.

"Kusura bakmayın komserim söyleseydiniz bekletmezdik."

"Estağfurullah ne kusur, işinizi yapıyorsunuz sonuçta."

Ufak bir gülümse bahşedip ehliyetimi ruhsatımı ve kimliğimi geri verdi. O sırada aklıma gelen soruyu birden soruverdim.

"Sorun olmazsa birşey sorucaktım ¿ Bu saatte burda çevirme olmaz. Bir sıkıntı felanmı var?"

"Birkaç kişi ayrı ayrı dağılıp uyuşturucu dağıtımı yapacakmış o yüzden komiserim."

Sakince Arabadan indim biraz çevirmeye katılmak fena olmazdı. Etrafa biraz daha baktım ciddi bir durum olduğu belliydi. Narkotik şube, birkaç yunus polisi, üç tane trafik polisi ve çevirme noktasından az ileride ellerinde kapanla (hani şu diken gibi olan şey kaçan arabaların tekerleğini patlatmak için djdjjd) tetikte bekleyen terörle mücadele ekibi vardı. Cidden baya kalabalık 'tehlike' diye bağıran bir topluluktu.

"Uygulamaya dahil olsam sıkıntı olur mu?"

"Az ileride başkomiser var ona sorun isterseniz"

Dedikten sonra orta yaşlarda Tem (terörle mücadele) polisi olan  adama yaklaşmaya başladım.

"Merhaba komiserim ben Özel Harekattan komiser EZGİ KARA "

İlk önce sıcacık gülümsemesiyle ısıttı içimi sonrasında uzattığım elimi sıktı ve söze daldı.

"Merhaba ben başkomiser Ozan Çakır memnun oldum Ezgi."

"Komiserim olay nedir? Yani baya ciddi birşeyki bu kadar kalabalık bir çevirme"

"Kaçak yollarla birçok yoldan yurda dağıtılacak uyuşturucuyu engellemeye çalışıcaz. Sadece gençlerimizi zehirlemekle kalmayıp birde teröristlere verilecekmiş parası. Bu yüzden komiserim"

"Anladım, başkomiserim sıkıntı olmazsa uygulamada bulunmak isterim."

"Estağfurullah ne sıkıntısı tabi kızım"

İçim ısınmıştı yıllardır 'kızım' kelimesine hasrettim şimdi duyunca biraz fena olmuştum.

İlk bölüm geldiiii
Nasıl buldunuz?
Yorum yaparsanız mutlu olurum...
ÇIKMADAN ÖNCE YILDIZA DOKUNMAYI UNUTMAYIN Kİ BU GARİBAN YAZARINIZ MUTLU OLSUUĞN 😂 🙏

GÖK GİRSİN KIZIL ÇIKSIN / ARA VERİLDİ. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin