GÖK GİRSİN KIZIL ÇIKSIN / ARA VERİLDİ.

BÖLÜM - 4

Arabanın kapısını hızla açıp aşağı indiğimde arabama bodoslama dalan öküzü gördüm. Oda arabasından iniyordu.

"Körmüsün ya? Bildiğin arabaya girdin"

"Kusura bakma ama benim arabamın yerine parketmişsin."

"Üstünde adın mı yazıyor?"

"Kime sorsanız söyler zaten hanımefendi, belliki buraya yabancısınız. Kusura bakmayın ben tamir ettiririm arabanızı."

"İstemez."

Diyip arabamın kapılarını kitleyip arkama bakmadan yürümeye başladım.

"Ya arabanı çeksene benim arabam nolucak?"

"Beni ne kadar ilgilendirir?"

Bıkkınca nefesini dışarı vermekle yetindi bende merdivenlerden çıkmaya devam ettim.
Burda görev yapan en yakın arkadaşımı aramak için telefonumu cebimden çıkartıyordumki adım tanıdık sesle yankılanınca kafamı kaldırıp o yöne döndüm.

" Brooo "

Üst kattan inen iri yarı izbandut brom nasılda bıcırıktı öle.

"Yaaa Brooo"

Diyip atladım kollarına, ne çok özlemiştim öyle.

"Çok özlemişim oğlum"

"Ezgi bir daha bana herkesin içinde oğlum dersen kafanı kırarım"

Dedi ciddi olmaya çalışan ses tonuyla.

"Tamam be iki dakika sevemiycezde.."

Ahh en yakın arkadaşın trip terörü.. Sanırım en çok ben trip atıyordum.

"Yavrum başlama gene valla öyle değil, yani burda bir ağırlığım var gelip herkesin içinde oğlum dersen demezlermi kıza bak nasıl eziyo komiseri diye"

"Banane be ayrıca kim dicek? Gel buraya sarılcam"

"Oof of deli kız"

Ben kendimi bildim bileli Cenkle kardeş gibiydim. Beraber büyümüş beraber ilkokul ortaokul okumuştuk. Lisede londraya gitmesi gerektiğinden ayrı kalmıştık ama sonra oda benim gibi ailesini ve tüm zenginliğini geride bırakıp özel hareketa geçmişti. Yani hiç ayrılmadık gibi bişe. O yüzden hertürlü seslendirdik birbirimize. Sokakta yürürken yada başka biryerde elini hiç bırakmazdım. O bana yavrum yada güzelim der ben ona aslanım Yiğidim, yakışıklım gibi şeylerle hitap ederdim. Uzaktan bakan biri kesin sevgili zannederdi ama biz kardeştik.
Nerdeyse beş dakikadır boynuna gömülü olan kafamı kaldırdım.

"Cenk ben seni çok özlemişim."

"Bende yavrum bende.."

"Ya beni amirin odasına götürsene az işlerim var."

"Şu gizli görev için gelicek olan kadın polis benim deme bana ¿"

"nerden bildin Yiğidim?"

"Ezgi şakamısın? Ne kadar tehlikeli olduğunu biliyor musun? Senden başka biri yokmuydu koca ülkede"

"Cenk biz birbirimize söz verdik değilmi? Hiç açma bu konuyu. Ayrıca ben atlamadım göreve emrettiler geldim."

"Neyse tamam bende görevliyim operasyonda yalnız değilsin. Beraber gidelim amirin odasına"

"Tamam hadi"

İkinci katın sonunda bir odanın kapısını tıklamış gelen komutla içeri giriyorduk.

"Amirim Şırnak'tan gizli görev için gelen komiserimiz EZGİ KARA"

Gülen yüzüyle konuşmaya başladı.