11

9 0 0
                                    


Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumama sa mukha ko. Dahan dahan akong nagmulat. Napahawak ako sa ulo ko dahil sa pagkahilo. Hangover sucks. Tumayo na ako saka pumunta sa banyo para maghilamos. Paglabas ko bumungad sakin si Ford na magulo ang buhok at nakatingin sakin.

"Good morning."

Tumango ako saka naupo sa study table ko.

"Ano nangyari kagabi?" I asked

"You cried."

Tumango ako.

"Like a baby." dugtog niya

PInagsasabi nito?

"What did you say?"

"Last night, you cried like a baby. Too loud." natatwang sabi niya

Binato ko ang katabi kong libro. Nakailag siya kaya laalo siyang natawaa. May nilagay siya sa side table ko.

"To make you feel better." He smiled

Naaglakad na siya papalabas pero huminto siya bago pa maisara ang pinto.

"Pack your things sleepyhead. We're going to Seoul."

"Seoul?" I asked

"We will stay there for a while before we go home to the Philippines." He said while smiling

"Gaano katagal?"

"Maybe a month or four? I think?"

Tinanguna ko siya.

"Kung ganon, uuwi muna ako sa Pilipinas bago ilibing sina Mommy."

"No. You can't go home yet."

"What?!" I asked in shock

"You're not safe there. Kaya nga aalis tayo ng NY."

Magsasalita pa sana ako ng isarado na niya ang pinto. Naiwan akong tulala. Hindi pwedeng hindi ako makapunta kahit sa mismoong libing nina Mommy. Hindi ko rin pwedeng suwayin si Tita dahil hindi pa ako ligtas sa mga Fuentes. Mariin akong pumikit dahil sa inis. 

Gaya ng napagusapan, hinanda ko ang mga gamit ko at bumyahe kami ppauntang Seoul. Gamit ang biniling private plane nina Tita mabilis kaming makakarating doon. Inaasikaso din nila Tita ang paglilipat raw ng mana saaming tatlo. I sighed. Masyadong mabilis.

Gabi na ng makarating kami sa Gimpo International Airport. May bahay sina Tita dito dahil dito sila unnang nagstay. Dahil sa pagod nakatulog agad ako pakarating sa bahay. 


Paggising ko nasa sala sila, naguusap usap. Tumabi ako kay Ford na busy sa pagkakape. 


"CU?"si Via

"Crausus University. Your Mom and Dad decided to built that school for good. At ngayon, pinapamana na ito sainyo."

Pinapamana. Come to think of it, may last will ba sila?


"Last will.." I whispered

May inabot na papel sakin si Tito. Binasa ko naman ang nakasulat. Halos maluwa ang mata ko sa laki ng halagang iniwan samin nina Mom, iniwan sakin.

"Via, 2 billion." biglang sabi ni Tita

Napahawak naman si Via sa bibig niya, hindi rin siguro niya maprocess na ganun kalaki ang perang nakapangalan sakanya.

"Ganun din sa'yo Vian." si Tito

"Venice.." 

Napatingin ako kay Tita na nakatingin na din sakin. Ngumiti siya sakin.

"You have the greatest amount of money." nakangiting sabi niya " It's 5."

"Hindi ko kayang tanggapin ang ganyan kalaking halaga ng pera."

Nagiwaa ako ng tingin. Ayoko nito. Gusto ko sina Mommy.

"I know. Hindi mo pa naman to magagamit hanggat hindi kapa 18."

Hinayaan ko na silang magusap usap sa kung ano. Sa akin din daw nakapangalan ang CU. They want me to manage it.  May phone na biglang tumunog. Sabi ni Tito  yung private investigator raw yun na nahire niya para paimbestigahan ang nangyari.

"Mr. Villaloreal, gumawa ng pekeng last will and testament ang mga Fuentes. Ang nakalagay doon na sakanila muna iiiwan ang CU habang hindi pa nahahanap ang taga pagmana nito.  I'm sorry Mr.  Villaloreal but,  kumikilos na sila para hanapin ang sinasabing taga pagmana ng eskwelahang 'yon."

Napatingin sakin sina Tita.

"Update me."


Nakahinga ako ng maluwag pagkatapos ng tawag. Narinig ko rin ang paghinga ng malalim nina Vian. Habang itong katabi ko nanahimik.


"This silence is killing me." I said out of nowhere

Tumawa si Ford kaya sinamaan ko siya ng tingin. Tinikom niya ang bibig niya saka uminom ng kape. Ngumiti naman sakin sina Via.


"This will be hard, for sure." umiiling na sabi ni Vian




Chasing the SunTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon