Bu güzel bölüm ve bir sonraki bölümün efsaneliği şerefine 18 vote ve 150 yorum istiyoruuum❤️ (bu bölümün sınırı geçilmedikçe bir dahaki bölüm kesinlikle gelmeyecek)🍇
Llewella kafenin en tenha kısmı olan arka taraflardaki bir masaya oturdu. Anlaştıkları saatten 15 dakika erken gelmişti. Burayı çok severdi ve canı sıkıldıkça gelirdi. Her daim yeni çekilmiş kahve kokan kafenin arka tarafındaki duvara kocaman bir kitaplık yaptırılmıştı ve çoğu eski kitabın ilk baskıları dahi bulunurdu. Dorukhan'ın burayı bilmesine şaşırmıştı ama oldukça hoşuna da gitmişti.
Dorukhan geç kalma korkusuyla hızlıca kafeye girdi. Etrafa göz gezdirip camdan dışarı bakan Llewella'yı farkedince yanına doğru ilerledi. "Merhaba." Dedi çekinerek.
Llewella ayağa kalktı ve Dorukhan'la el sıkışıp karşılıklı oturdular. Kısa bir süre menüye bakıp ardından yanlarına gelen garsona siparişlerini verdiler.
Garson Llewella'ya bakarak "Özel bir şarkı isteğiniz var mı?" Diye sordu. Llewella çok kısa düşünüp "Vera- Kartpostal Hayaleti" dedi. Garson not alıp uzaklaştı yanlarından.
Kafe, düzenli gelen müşterilerine böyle bir jest yapardı her zaman. Llewella'da ilk açıldığından beri buradan başka kafeye gitmezdi.
5-6 dakika sonra Llewella'nın söylediği şarkı çalmaya başladı.
Ne konuşacağını bilemediği için sessizce şarkıyı dinledi Dorukhan. Ardından Llewella'ya "En sevdiğin şarkı mı?" Diye sordu.
Llewella, Dorukhan'a dönüp "Çok sevdiğim şarkılardan biri" dedi.
Konuşmaları yine bitince Dorukhan'da telefonunu eline alıp sosyal medya hesaplarında gezinmeye başladı. Aniden aklına gelen fikirle Twitter'a girdi. Bir şeyler yazıp Llewella'ya baktı ve gönder tuşuna bastı.
— — —
@dorukhantoköz
Sağ kalamam ben yaram derin
Katlimi sorma nereden bilebilirim
Güzelim lafına kanar gibiyim*şarkının nakaratı*
— — —Twitterdan çıkıp Llewella'ya mesaj attı.
Dorukhan: Yüz yüze olmak garip
Llewella ekranda beliren bildirimi görünce Dorukhan'a bakıp cevap yazdı.
Llewella: Konuşacak bir şey yok gibi
Llewella: Cidden garip
Dorukhan: Yüz yüze konuşamıyoruz madem bizde buradan konuşalım?
Llewella, Dorukhan'a bakıp gülümsedi.
Llewella: Mantıklı
Dorukhan: Nasılsın?
Llewella: İyii sen?
Dorukhan: İyii bende
Llewella: Ne güzel
Kafede Llewella'nın çok sevdiği başka bir şarkı çalmaya başladı.
(Kendimden Hallice- Akşamüstü Saatleri)
-bence burada bu şarkıyı açın-Bir çift dans etmek için kalkınca onlara özenen birkaç kişi daha kalktı.
Llewella şarkıya eşlik ederek onları izlemeye başladı.
Dorukhan anlık gelen cesaretle "Dans etmek ister misin?" Diye sordu.
Llewella başını salladı. Ayağa kalktılar. Dorukhan, dans etmeyi bilmediği halde dansa kaldırdığı için pişmanlık duymaya başladı.
"Dans edelim dedim ama ben dans etmeyi bilmiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Querencia | Dorukhan Toköz
Fanfiction"O gece sormuştun ya bana, uzaklığın en büyük yaraydı..." Querencia; İspanyolca insanın kendini en güvende, en güçlü ve evinde hissettiği yer. football içinde #1 Futbol içinde #2