Querencia | Dorukhan Toköz

On Sekiz

Bölüm sınırımız 18 vote ve 100 yorum❤️

"Bıraktığın için teşekkür ederim."

"Rica ederim. İyi akşamlar"

"İyi Akşamlar."

Llewella, Dorukhan'a gülümseyip arabadan indi. Evin kapısına yöneldiğinde karşısında annesini gördü. Annesi Llewella'yı umursamadan yanından geçip arabaya yaklaştı.

Dorukhan, ayıp olur düşüncesiyle arabadan indi. Llewella'nın annesi Leyla "Sende bize katılsana." Dedi Dorukhan'a.

Llewella şaşkınlıklıkla annesine baktı. Dorukhan ise Llewella'nın tepkisini ölçmeye çalışıyordu.

Leyla, Dorukhan'dan cevap alamayınca itiraz etmesin diye elini sırtına koyup eve doğru yönlendirdi.

Ayakkabılarını çıkarıp eve girdiklerinde Llewella'nın babası Njord karşısında gördüğü Dorukhan ile kaşlarını çattı.

"Bu Beşiktaşlı'nın benim evimde ne işi var?"

"Llewella'nın arkadaşı Njord."

Njord, Llewella'ya döndü.

"Takımları karıştırdın galiba sen."

Leyla sinirle kocasının karın boşluğuna dirsek attı.

"Sen Norveçli değil misin Bodø Glimt falan tutsana boşver Türk takımlarını."

Njord göz devirdi.

"Norveç'e dönelim o kadar çok istiyorsan canım?"

Leyla kocasını umursamadan Dorukhan'a döndü.

"Tanıştırayım oğlum bu Llewella'nın babası Njord. Şu da kardeşi Eira."

"Eira bırak artık şu telefonu."

Njord, Leyla'nın dik bakışları yüzünden isteksizce Dorukhan ile el sıkıştı.

"Hadi herkes sofraya."

"Llewella sende yemekleri koy hemen."

Llewella daha olanları anlayamamıştı. Annesi Dorukhan'ı çok sevmişken babasının Beşiktaş düşmanlığı yine ortaya çıkmıştı ve Dorukhan'ın evdeki varlığından hiç hoşnut değildi.

Yemekte Leyla'nın Dorukhan'a sorduğu sorular dışında hiç konuşma geçmemişti. Dorukhan daha fazla rahatsızlık vermemek için yemeğin ardından gitmek istesede, Leyla elindeki tek damat adayını bırakmayı kabul etmedi.

Kızlarını mutfağa çay ve tatlı koymak için gönderip Dorukhan'ın özel hayatını biraz daha sorguladı.

O sırada mutfağa girdiği gibi yine telefonunu eline alıp gülerek biriyle konuşan Eira'ya sinirlenmekle meşguldu Llewella. Aniden telefonu elinden çekip son üç aydır telefon bağımlısı olmasına sebep olan kişinin kim olduğuna baktı.

"Umut Nayir?"

Şaşkınlıkla kardeşine döndü.

"Nereden tanıyorsun sen onu?"

Eira, Llewella'nın elindeki telefonunu geri alıp ekranını kapattı.

"Sana ne kızım ben sana soruyor muyum hiç ne zamandır Dorukhanla manitsin diye?"

"Dorukhan ile sevgili değiliz."

"Tamam bizde Umutla sevgili değiliz bak sorun çözüldü."

Eira, Llewella'nın hazırladığı tepsilerden birini alıp mutfaktan çıktı.

Llewella sinirle arkasından söylendi ve kalan diğer tepsiyi alıp o da salona geçti.

Leyla hanım, Dorukhan'ın sevgilisi veya sevdiği olmadığını öğrendiğinde oldukça rahatlamıştı. Ve ne zaman isterse gelebileceğini tekrar tekrar tembihlemişti.

Llewella'nında gelişiyle çaylar içildi ve sohbet eşliğinde tatlılar yenildi.

Saat 22.00'a yaklaşırken Dorukhan ertesi gün antrenmanı olduğunu söyleyerek Leyla hanımdan kalkmak için izin istedi. Leyla tekrar tekrar ne zaman isterse gelebileceğini hatta en yakın zamanda gelmesini tembihleyip kapıya kadar geçirdi Dorukhan'ı.

"Dorukhan."

Arabasına binmeden hemen önce Llewella'nın kendisine seslenmesiyle arkasına döndü.

"Senden bir şey rica edebilir miyim?"

"Tabiki."

Llewella, bunu istemesi doğru mu bilemesede kardeşinin üzülme ihtimaline karşı söylemekten vazgeçmedi.

"Eira'nın senin arkadaşın Umut'la konuştuğunu öğrendim ama daha fazlasını bilmiyorum. Sen Umut'tan öğrenebilir misin acaba? Kardeşimin üzülmesinden korkuyorum."

Dorukhan'ın kaşları çatıldı. Umut'un Llewella'nın kardeşiyle konuştuğundan hatta bir kızla konuştuğundan dahi haberi yoktu.

"Öğrendiğimde haber veririm."

Llewella gülümsedi.

"İyi geceler."

Dorukhan'da gülümseyerek aynı şekilde karşılık verdi. Llewella'nın eve girmesini bekleyip ardından arabasına binip uzaklaştı.

Selaaaaaaaaaaaaaaam

Düz yazı bölümlerimizin sonuna geldikkkk yaşasın texting

Bölüm nasıldı?

İstek, öneri veya şikayet?

Yorum yapmayı unutmayın❤️