Querencia | Dorukhan Toköz

Yirmi Dokuz

14 K oldukkkkk🥺🥳
Teşekkür ederiiim

Yorum yapıp beni mutlu eden herkese çok daha fazla teşekkür ederiiim💙

Bölüm sınırımız 28 vote ve 170 yorum

Sizi seviyorum aşkolarrr 🖤🖤

Bi şey daha;
Bende yazarlarla röportaj yapılan kitaplarda paylaşılmak istiyorum :(
Bizi niye farketmiyolar?

Neyse iyi okumalar :(

— — —

"Eee niye çağırdın bizi buraya?"

Sanki tesislerde oturup konuşamayacakları kadar gizemli bir hayatları varmış gibi Umut antrenman boyunca arkadaşlarıyla tek kelime konuşmamış ardındanda onlara gözükmeden tesislerden çıkıp mesajda bahsettiği kafeye gelip oturmuştu. Arkadaşlarıda mecburen peşinden gelmişlerdi. Ancak dakikalardır susup oturuyor olmasına sinirlenmeye başlamışlardı.

"Ne gereksiz aksiyon yaratıyorsun söylesene kardeşim!" Dedi Necip asabi bir sesle. Ardından nişanlısına en geç 2 saate yanında olacağına dair bir mesaj daha atıp tekrardan gözlerini Umut'a dikti.

Ne alakaysa İrfan Can Kahveci nikahına kendisi ve nişanlısınıda çağırmıştı. Nur'da, Gözde'yle arkadaş olduğundan nikaha katılma kararı almışlardı. (Nur tek başına karar vermişti.)

"Şimdi şöyleki arkadaşlar... Ben sizi şeyden çağırdım. Eee şey yani..."

"Canım kardeşim Umut'um, yengen alışveriş merkezinde beni bekliyor ve senin boş konuşmanı biraz daha beklersem kendi düğünüm riske girebilir. Do you understand me?"

"Yes baby aman bro."

Necip göz devirip sandalyesinden kalktı.

"Anlattığı zaman arayın beni yolda dinlerim. Hadi görüşürüz."

Umut şaşkınlıkla kafeden çıkan Necip'in arkasından baktı. Biraz daha susarsa küfür yiyeceğini farkettiğinden midir nedir konuşmaya başladı.

"Ben aşık oldum arkadaşlar."

Karşısındaki boş gözlerle kendisine bakan arkadaşlarıyla bozulup devam etti.

"...Ve bir sevgilim var artık! Siz kim olduğunu sormadan söyleyeyi-"

Dorukhan umursamazca "Eira Odinsson" (Adı 'İra' soyadı 'Odinsın' olarak okunuyor) dedi. Bunda anlaşılmayacak ne vardı ki? Daha kısa süre önce konuştuklarını öğrenmişlerdi şimdide sevgili olmuşlardı işte.

Dorukhan hafif dertlendi. Umut bile kendisinin yarıdan az süresinde Llewella'nın kız kardeşini kendine aşık etmişti ama Dorukhan hala yerinde sayıyordu.

Utku, dalmış olan Dorukhan'ı dürtükleyip ayağa kalktı. Üçü birlikte Umut'a son bir 'bunun için mi çağırdın cidden?' bakışı atıp kafeden çıktılar. Hesabı da ona kitlemişlerdi. Olsundu yani milyonluk adam 40-50 liranın lafını mı yapacaktı? Hem böyle boş şeylere vakitlerini çalmasının karşılığı olurdu.

Umut arkadaşlarına kolayca söyleyebilmiş olsada zor olan kısım Eira'nın bu durumu Llewella'ya söylemesiydi. Hala tesislerde olduğu için telefonla arayıp söylemeye karar verdi.