Distance જ Adrinette (Tamamlandı)

un

Umarım cringe bi kurgu olmaz, iyi okumalar💙

Bu arada, hikayede mucizeler olmayacak :)

***

❝Farklı şemsiyelerin altında, aynı yağmuru izliyoruz.❞

***

Genç kız, kapının önündeki kolileri teker teker kucaklayıp, pastaneye getiriyordu. Elindeki son kutuyu da yerleştirdikten sonra derin bir nefes verdi ve kolilerin içindekileri yerlerine yerleştirmekte olan annesine döndü.

"Bu da sonuncusuydu." dedi rahatlamış bir sesle.

"Tatlım, kendini bunlarla fazla yoruyorsun son zamanlarda. Biraz yaz tatilinin tadını çıkarmaya başlamalısın." dedi annesi eşyaları yerleştirmeye devam ederken.

Genç kız, 'sorun değil' dercesine elini sallarken konuştu.

"Dert etme anne, hem yapacak daha iyi bir işimin olduğunu söyleyemem."

"Benim kızım birtanedir!" dedi o sırada içeriye elinde fırından yeni çıkmış kruvasanlarla giren babası.

Bunun üzerine genç kız hafifçe kıkırdadı ve babasının ona uzattığı kruvasanlardan birini alıp babasının yanağına bir öpücük kondurdu.

"Odama çıkıyorum, yardım gerekirse çağırırsınız." dedi genç kız, adımlarını odasına çıkan merdivenlere yönlendirmişken.

Odasına girdiğinde, masasının üstünde duran telefonunu alıp, kendini yatağına bırakmıştı yorgun bir biçimde.

Bir yandan da elindeki kruvasanı yerken telefonununda takılıyordu. Normalde bu saatlerde Alya ve Chloé ile konuşuyor olurdu fakat ikisi de yaz tatili için farklı yerlerde olduğundan konuşacak pek vakit bulamıyorlardı.

Oldukça sıkılmıştı ve konuşmak için birilerine ihtiyacı vardı aksi takdirde bu yaz onun için bitmek bilmeyecekti.

Aniden aklına gelen fikirle gülümsedi. Telefon rehberine girerek rastgele bir salladı ve kaydetti. Daha sonrasında Whatsapp'a girdi ve anlık bir cesaretle ona yazmaya karar verdi.

Marinette : Selam.

***

Kaç gündür aklımda bu sahneyi nasıl yazacağımı düşünüyordum en sonunda becerebildim sanırım :) 💙