ZırVana

1.BÖLÜM🏬

İlk bölüm

İlk heyecan

Kovaladıkça kaçan yeni bölümüm müsün?

Evet ateş böceğim şarkısına yenilikle başladım 😂

Beğendiniz demi? Beğendiniz beğendiniz.

Medyadaki fotoğraf çok hoşuma kaçtı fjdjdxjk 😂😂

Kitabımda beni yalnız bırakmayacak olan okuyucularıma şimdiden teşekkürler 💜🙂

O zamannn.

İyi okumalar 💫💜

............

"Ol-maz"

Belki anlar diye heceleyerek, kelimenin üzerine basa basa söyledim ama nerde? Benim mal kardeşim anlar mı? Anlamaz. Çünkü o bir gerizekalı, o bir tek hücreli canlı, o bir amip.

"Yapacaksın."

Yattığı koltuktan doğrulup masanın üzerindeki cips dolu kaseyi alarak geri uzandı. Şeytan diyor kardeş felan deme kır ağızını burnunu.

Yanlış anlaşılmasın kardeşim olduğu için dövmemezlik yapmıyorum. Benim elimi kolumu bağlayan annemin terlik şovları. 1.50 boyunda terminatör gibi kadın yeminle, stoklardaki terlikleri hiç bitmez. Sınırsız bir stoğa sahip. Hedefi de hiç şaşırmaz. Tam 12 den yapıştırır evel Allah.

Canım anam.

"Bana bak Uğur! Olmaz dediysem olmaz. Başka birşey iste!"

Sesimin desibeli arttığı için amip kardeşim, elindeki cips kasesini yere devirdi. Hiç gocunmadan yere dökülen cipsleri geri kaseye koyarak üfleye üfleye yedi.

Ben mi?

Bu hayvan belgeselini yüzümü buruşturarak izledim.

"Banane Umut. Banane. Kaybetmeseydin iddiayı o zaman."

Omuzlarını silkerek bana cevap veren kardeşimin omuzunu kökünden kesmek vardı da;

Neysee

Hem suç onda değil ki. Onla iddiaya giren bende. Ulan angut, kıt beyinli. Bu iddiayı kazanmak kadar kaybetmekte var. Niye giriyorsun? Bilmiyor musun kardeşinin ne mal olduğunu?

"Yapmıycam"

İstediği şey mantık çerçevesine aykırı.

"Yapacaksın"

"Yapmıycam"

"Yapacaksın"

"Yapmıycam"

"Yapacaksın"

"Yapmıycam"

"Yapmıycaksın"

"Yapıcam- hı ne?"

Ben alık gibi böğürerek gülen kardeşime bakarken. O ağzındaki cipsleri saça saça gülüyordu.

Eliyle karnına destek olarak diğer eliyle de akan göz yaşını sildi.

Amip beyinli. Kardeşim olduğun için utanıyorum.

Hata annemlerin aslında. Zamanında atalım çöpe gitsin demiştim ama dinletemedim. Tabi o zamanlar sakalım yok ki sözüm dinlensin.

Sonra baktım aileden hayır yok ben çöpe atmaya kalkıştım. Bu amipi kucağıma aldığım gibi çöpe götürürken annem ile babama kapıdan çıkamadan yakalandım. Ben far görmüş tavşan gibi annem ile babama bakarken onlar da aynı şekilde bana bakıyordu. Daha sonra ağlama sesi ile kendime gelmiştim. Bir baktım ki Uğuru yere düşürmüşüm. Ağlama sesi de ondan geliyor.