"ရင်ခုန်သံနှောင်ကြိုး"[Completed]

Ep-8

At morning...

"အားး...ေခါင္းကိုက္လိုက္တာ ''

မၾကည္လင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ေဂ်ာင္ကုႏိုးထလာခဲ့သည္။

အား ေညာင္းခ်ိေနတာပဲ...တစ္ကိုယ္လံုးလည္း
ဟမ္...သူ...သူကဘာလို႔

သူ႔ေဘးနားတြင္ ေကြးေကြးေလးအိပ္ေနေသာ
ဂ်ီမင္သည္ အေပၚပိုင္းဘာမွမပါဘဲ..
အနီကြက္မ်ားစြာက ျဖဴႏုေသာ ရင္ဘတ္ႏွင့္
လည္တိုင္တြင္ ပ်ံ႕ၾကဲေနသည္။
သူ႔ကိုယ္ကိုျပန္ၾကည့္ေတာ့လည္း
အဝတ္အစားဆိုလို႔ တစ္ခုမွမကပ္။

မဟုတ္မွလြဲေရာ ညက..
ေတာက္စ္...ဂ်န္ေဂ်ာင္ကုမင္းကြာ..
ထယ္ေယာင္းရည္းစားနဲ႔မွ..အား..
ညတုန္းကအျဖစ္အပ်က္မ်ားက ေခါင္းထဲမွာ
အစီအရီျပန္ေပၚလာၿပီး..
ဒီေကာင္ေလး၏ပံုရိပ္တို႔သည္လည္း
မ်က္စိထဲတြင္တဝဲလည္လည္..။

ငါမင္းကို ဘယ္လိုျပန္လုပ္ေပးရမလဲ..
သူ႔စိတ္ထဲတြင္ အားနာစိတ္ကႀကီးစိုးေနသည္။

"အင္းးး...အင္းးး...''

အင္း...အဲျဖင့္ႏိုးလာသည့္ေကာင္ေလးကို
သူရင္မဆိုင္ရဲျဖစ္ေနမိသည္။

"အား...နာလိုက္တာ..ကြၽတ္...ကြၽတ္"

ဂ်ီမင္ ခါးကိုကိုင္ကာလက္ျဖင့္အားယူကာ
ထလိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ညကအေၾကာင္းမ်ားကိုျပန္စဥ္းစားမိသြားသည္။
သူ႔ေဘးကိုၾကည့္မိေတာ့လည္း
အဝတ္စားမကပ္သည့္ ခႏၶာကိုယ္ ႏွင့္ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနသည့္ဂ်န္ေဂ်ာင္ကု။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ၾကည့္ေတာ့လည္း
အဝတ္စားမ႐ွိ..ေအာက္ပိုင္းကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လံုးေစာင္ျခံဳထားသည္။

"ခင္...ခင္ဗ်ား ည...ညတုန္းက.."

အား...အိုမား...ကြၽန္ေတာ္..ပါကင္ေပါက္သြားၿပီ..စီနီယာ ထယ္ေယာင္းနဲ႔လည္းမဟုတ္ဘဲ..
သူ႔သူငယ္ခ်င္း ဂ်န္ေဂ်ာင္ကုနဲ႔တဲ့လား။

"ဂ်ီမင္...ငါ...ငါေလ.."

"အက်င့္မ​ေကာင္းတဲ့လူႀကီး..ခင္ဗ်ား အရက္ေသာက္လာၿပီး..နည္းနည္း
ထိန္းပါလား"

သူ႔အား ႐ွဴး႐ွဴး ႐ွဲ႐ွဲႏွင့္ ေဒါသထြက္ေနသည့္
ေကာင္ေလးကသူ႔ေ႐ွ႕မွာ နတ္သားတစ္ပါးလို
လွပေနေလရဲ႕။