Ep - 22

12.5K 1.1K 44
                                    

"ဂြၽန္ေဂ်ာင္မင္"

"ဂြၽန္မင္ေဂ်ာင္ကြာ"

"ေဂ်ာင္မင္လို႔"

"မင္ေဂ်ာင္ပဲ.."

ကေလးကိုပုခက္ထဲမွာ သိပ္ထားၿပီး..
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္
ျငင္းခုန္ေနၾကသည္။

"ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု..."

"ဘာလဲ"

"ေဂ်ာင္မင္ ပဲထားမွာ.."

"ငါက မင္ေဂ်ာင္ပဲထားမွာ"

"ဟာ..ခင္ဗ်ား ေယာက်ာ္းမဟုတ္ဘူးလား..
ကိုယ့္ထက္အငယ္ကို ဦးစားေပးရတယ္ေလ..
မသိဘူးလား"

"ငါေယာက်ာ္းဟုတ္ လား မဟုတ္လား..
မင္းမသိဘူးလား.."

"ဟာ..ခင္ဗ်ားေနာ္..ညစ္ပတ္တဲ့စကား​ေတြ
လာမေျပာနဲ႔ "

"ငါေျပာတဲ့ထဲမွာ ညစ္ပတ္တာပါလို႔လား.."

ဒီလူႀကီးေတာ့ ဒါသက္သက္ေဒါသလာစြေနတာ။
ရန္ျဖစ္ေနသည့္ၾကားက ဖုန္းဝင္လာသည္ေၾကာင့္
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္
အၾကည့္စစ္ထိုးရင္း
ေဂ်ာင္ကုကဖုန္းကိုင္လိုက္သည္။
ဖုန္းကို speaker ဖြင့္လိုက္ၿပီး..
အၾကည့္စစ္ဆက္ထိုးေနၾကေသးသည္။

"ေဂ်ာင္ကု..သား ကေလးကိုေခၚၿပီး
ဘယ္ထြက္သြားတာတုန္း မေန႔ကလဲ..
အိမ္လဲျပန္မလာဘူး"

"အဲ့တာ ကြၽန္ေတာ္"

ေဂ်ာင္ကု စကားေျပာေနရင္း..
လက္ထဲကဖုန္းကို
ဂ်ီမင္ကဆြဲလုလိုက္သည္။

"မဂၤလာပါ အေမ"

"ေဟ ဘယ္သူလဲမသိဘူး"

"အာ..ကြၽန္ေတာ္ပတ္ဂ်ီမင္ပါ"

ေဂ်ာင္ကုက ဂ်ီမင္ကိုမ်က္လံုးျပဴးျပကာ
ဖုန္းေတာင္းေသာ္လည္း..ဂ်ီမင္က
မ်က္လံုးျပန္ျပဴးျပကာ ျပန္ေတာင္းသည့္လက္အား႐ိုက္ထုတ္လိုက္သည္။

ပတ္ဂ်ီမင္ ေရ မင္း ဘာျပႆနာ႐ွာဦးမလို႔လဲ။
အေမ ကေရာ ဂ်ီမင္ေျပာလိုက္ရင္
သေဘာတူပါ့မလား..။

"ေအာ္..သားရဲ႕အိမ္မွာေတြ႔တဲ့
ေကာင္ေလးမလား"

"ဟုတ္ပါတယ္ဗ်.. ကြၽန္ေတာ္ အခု
ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုကိုခိုးေျပးသြားတာခင္ဗ်..
အဲ့တာေၾကာင့္ အေမ့ကိုဘာမွစိတ္မပူဖို႔ေျပာတာပါ"

"ရင်ခုန်သံနှောင်ကြိုး"[Completed]Where stories live. Discover now