3-Sızıntılar

11 2 37
                                    

<><><>

"Bazen bitti sandığımız yerde başlar hayat."

<><><>

Berrak koca odayı defalarca turlamıştı. Hala Tarık'ın onlara böyle bir şey yapabileceğine inanamıyordu. "Erdem nerede kaldı ya?!"

Oktay derin bir nefes verdi. "Yoldaymış." Berrak başıyla onaylayıp ileri geri attığı turuna devam etti. "Berrak sakin ol bira..."

"Nasıl sakin olayım Oktay?!" Bir anda sesi yükseldiğinde pişman olmuştu. "Her şey gitti! Önümüzdeki aylarda elli yere 15-20 milyona yakın ödememiz var! Malı mülkü satsak en fazla 6-7 milyon. Kişisel hesapları da boşaltmış!"

"Kişisel hesapları mı?"

"Benim ve Berkan'ın ortak hesapta 3-4 milyon vardı. Çocukların hesapları da boşaltılmış."

O sırada Burcu odaya daldı. "Bankayla konuştum. Berkan'ın paraları bir hafta önceden çekmek istediğini söylediler."

"Nasıl ya?" Berrak dondu kaldı döndüğü yerde. "Berkan neden böyle bir şey istesin?"

Oktay bir anda bir şey fark ettmiş gibi Burcu'ya döndü. "Telefonda mı söylemiş?"

"Evet."

"Allah kahretsin."

"Noldu?"

"Ses kaydı almıştır. Belli ki zaten önceden beri planlıyormuş bunu. Berkan'ın ses kayıtlarını almıştır."

"E evraklar peki?"

"Şirkete gönderilmiyor mu? Taklit etmiştir imzasını."

Berrak masaya yaslandı ve gözlerini kapattı. "İnanamıyorum ya!"

Berkan odaya girdiğinde sinirle kapıyı çarptı. "Erdem davayı yarın açacak." Tüm yüzler ona döndü. Olumlu bir şey bekliyorlardı. "Ama davanın birkaç ayda çözülmeyeceğinin garantisini verdi. Böyle davalar bazen birkaç yılı bile bulabilirmiş."

"Allah kahretsin!"

"Nerede olduğu hakkında bir haber var mı?"

Oktay başını olumsuz anlamda salladı. "Asistanları, güvenlikleri aradım. Kimse bir şey bilmiyor. Birkaç yıldır planlıymış her şey. Şirkette kendine ait hiçbir bilgi bırakmamış."

Burcu umutsuz ses tonuyla tamamladı Oktay'ı. "Bıraksa ne olur? Çoktan yeni adını, adresini ayarlamıştır o."

Berkan istemeye istemeye herkesin farkında olduğu şeyi söyledi. "Berrak." Kadın ona döndü. Gözleri dolmuştu. Berkan da çok farklı hissetmiyordu. "Çocuklara söylemek zorundayız."

Saatlerdir kendini tutmaya çalışan kadının gözünden bir damla süzüldü yanaklarına. "Berkan."

Çocuklarının bu haber karşısında paramparça olacağının farkındaydı kadın. Ve istemiyordu bunu. Kendisinin üzülmesi umrunda değildi. Ama üç çocuğu da bunu kaldırabilecek kadar güçlü değildi.

"Harcamalarını durdurmazlarsa her şey daha kötü olacak." Kadın ağır ağır düşen gözyaşları arasında başını iki yana sallıyordu. "Berrak." Kadına yaklaşıp gözyaşlarını sildi. Sarıldı.

•••

Emir yüzüne çarpan rüzgarla gülümsedi. Yatın dümenine geçmiş köprülerin altından sürüyordu. Beliz gülüyordu. Kaptan aşağıdaydı. Keyifle gülümsedi Emir. "WOOOOHOOO!"

VazoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin