Sen Kırıkları (Kırık Kalpler Serisi )

13. Bölüm

15 yıl önce (24 Kasım 2005)

Erkam KARLI

O gün anne babası ve 18 yaşına yeni girmiş olan kız kardeşinin doğum günü partisini kutlamak için güzel bir kafeyi kapattırmıştı Erkam. Kendisi pek böyle şeylerden hoşlanmasada küçük kardeşi için katlanmayacağı hiçbir şey yoktu.

Parti nihayet bittiğinde kız kardeşinin arkadaşlarını geçirmesi ile onu yanına doğru ilerledi. Onun için aldığı kolyeyi vermek istiyordu. Çalan telefonuna lanet ederek açtığında iş yerinden gelen önemli telefon sonucu kardeşinin kolyesini verememiş acele ile bir açıklama yaparak uzaklaşmıştı.

Bir kaç saat sonra karışıklığın büyük bir kısmını gidermiş dosyalarla uğraşırken gelen telefonla gözlerini ovuşturarak. Gelen aramanın kimden olduğuna bakmadan telefonu açtı.

"Erkam Abi" dedi Kenan sesindeki telaş ile hızla yerden kalktı.

"Ne oldu Kenan? Neden telaşlısın?"dedi.

"Erkam abi ... Babanlar şey buraya gelsen iyi olacak şuanda ... Hastanesindeyiz."

"Babamlara ne oldu Kenan " dedi telaşla bir yandanda ceketini giymiş hızla ofisinden çıkmış kapıya doğru ilerliyordu.

"Kaza geçirmişler."

Kalbi korku ile atarken hızla koştu arabasına. O telaşla telefonuna cevap verememişti. Gazı kökleyip hızla yola koyulurken onlara birşey olmaması için dua ediyordu.

Kenan yüzüne kapan telefonu ceketinin iç cebine koydu. Arkasına döndüğün de ona kızarmış gözlerle bakan Erdal'a baktı. Erkam'ın anne ve babasının olay yerinde öldüğünü ve kardeşinin ise ağır yaralı olduğunu nasıl söyleyeceğini bilmiliyorlardı.

"Bu acıya nasıl dayanacak abi" dedi Erdal ağlamaklı çıkan sesi ile. Kenan ise ondan daha beter olmasına rağmen kendini sıkıp onlara destek olmak istiyordu.

Amaliyathanenin önünde öylece bekliyorlar ellerinden o kız için hiçbir şey gelmemelerine kızıyorlardı. Erkam'ın gelişini gören Kenan ayağı kalkıp ona doğru ilerledi.

"Nasıl olmuş kaza Kenan? Annem babam kardeşim nasıl?"

Kenan acı içinde yutkunurken cevapladı. Bu o kadar kolay olmamıştı onun için.

"Abi annen ve baban onları kaybettik." dedi ona dostça sarılırken. Erkam duyduğunun yanlış olsuğunu düşünerek gözlerini onların yanında duran Erdal'a çevirdiğinde onun yüzünden okunan duygular ile acı içinde haykırdı.

Ne Erdal nede Kenan onu teselli edecek tek kelime konuştu. Çünkü hiçbir kelime cümle bu acıyı dindiremezdi.

İki gün sonra yan yana sıralanmış üç mezar taşına baktı. Gözlerindeki yaşlar soğuk kasım ayında yanaklarını sızlatırken kendine lanet ediyordu. Onları orada yanlız koymayacaktı. Daha kardeşine hediyesini bile verememişti.

"Abi..." dedi Kenan elini Erkam'ın omzuna koyarken. "Bunu onlara kimin yaptığını bulduk."

"Kim?" dedi Erkam hala mezar taşlarına bakıyordu. İçi sızlıyordu. Kime ne yapmıştı da yalnızlığa mahkum olmuştu?