Ramaca University was once a peaceful place/school until... Mysterious Deaths, Mysterious Killings, Murders, Missing Persons. Then a group of people appeared. The AFCS Club. Join Karl Mendez & the AFCS Club as they divulge the threads of mysteries...
A/N: Let's start another update streak! Our Longest was 8 days in a row, I think. Let's have fun in these chill updates and more chill chapters to come everyone reading!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Pauleen
UPON arriving at the airport, we took our luggages and took pictures outside the airport especially near the Puerto Princesa sign right outside the airport.
Mr. Estrada already booked a Van to get us to our Hotel which we're staying at for about 4 or 5 days. We entered the Van Mr. Estrada booked and the Driver greeted us with a warm smile as we seated ourselves.
"Good Morning po sainyo, Mga Ma'am/Sir. Ako po si Joselito Pomelo, ako po ang magiging Driver niyo sa apat na araw na stay niyo rito sa Palawan. Ikinagagala ko po kayong makilala." He said, smiling.
We only smiled back at him and he started driving to the Hotel we're staying at. Mukhang isa siya sa mga Locals ng Palawan dahil kabisado niya ang mga pasikot sikot dito.
Mukha ngang magaling magbook ng Grab Driver etong si Mr. Estrada. Magmula pa kanina mabilis ang mga biyahe namin dahil sa binook niya.
Matapos ang ilang minuto ay nakarating na kami sa tutuluyan naming hotel. Pagkadating na pagkadating namin doon ay sinalubong kami ng mga nakangiting mukha ng mga staff ng Hotel.
"Magandang hapon po sainyo mga Ma'am at Sir, ikinagagalak namin ang inyong pagtuloy sa aming Hotel." The Owner said, smiling.
"Ikinagagalak din namin ang masaya ninyong pagsalubong at pagbati sa amin." Karl said, smiling. Nagulat ako dahil sa pagiging matatas niya sa salitang tagalog.
Alam kong Filipino siya pero kadalasan kasi hinahalo niya lang ang tagalog sa English Taglish kung tawagin, kaya nagulat at namangha ako sa kanyang mahusay na pananalita ng Tagalog.
"Siyempre naman, natripan ko lang namang mag Taglish. Wag ka magalala mahusay ako magsalita sa sarili nating wika." Karl said, smiling.
Ayan na naman siya, binabasa ang mga iniisip namin sa pamamagitan ng pagtingin sa ekspresyon sa aming mga mukha. Kakaiba talaga siya.
"Tara na at magbook ng.. ilang araw ba gusto niyo?" Tanong ni Karl. "4 days na lang siguro. Sapat na yon." I suggested. He nodded and started checking in the front desk.
"So, for less fees nagbook ako ng dalawang Deluxe VIP Room." He said. "What? Are you saying we have to share rooms?" Vince argued, in his usual monotonous cold voice.
"Shut up for a bit, will you?" Karl said, glaring at his Brother who glared at him back. Unang kumawala ng tingin si President Mendez at nagpatuloy sa kanyang sinasabi.
"At tulad ng sabi ng isang hindi ko alam kung tao ba yan sa sobrang lamig ng boses, ay 2 grupo tayong maghihiwalay." He continued.
Tumango tango na lamang kami sa mga sinasabi niya.
