Ramaca University was once a peaceful place/school until... Mysterious Deaths, Mysterious Killings, Murders, Missing Persons. Then a group of people appeared. The AFCS Club. Join Karl Mendez & the AFCS Club as they divulge the threads of mysteries...
A/N: NO SPOILERS PLEASE! Let us not spoil the fun reading experience of other readers reading the story! Let's get it!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
KARL
THIS has become a boring game. I have been walking in obvious places where they can see me, but no one still finds me. It's fine because I have time to find whatever that strange thing I saw earlier.
Pero napakaboring naman din kung walang chase ang magaganap dito. Hide and seek is a game I've been looking forward to kaya masyado akong disappointed sa pangyayari ngayon sa larong ito.
Dahil sa pagkabagot ay nagilaw na ako ng flashlight gamit ang cellphone ko para mas madali nila akong mahanap, basta makita ko yung hinahanap ko, bahala na sila sa paghanap sa akin dito.
Naglakad ako patungo sa kaliwa ko at nagdire diretso na ako ng lakad pagkatapos kong dumaan sa kaliwa ko. Padilim ng padilim ang gubat na ito na senyales na gumagabi na.
Sa pagkakaalala ko ay sinabi ng may-ari ng Camp John Hay na tatawagan nila kami isa isa gamit ang de pindot na cellphone na ibinigay nila kapag lalo pang gumabi at para makabalik na kami sa Lodge.
Tumingin ako sa orasan ng aking cellphone at nakalagay dito ay 6:30 PM kapag tumama na sa alas otso ng gabi ang oras ng cellphone ko ay tatawagan na nila kami isa isa.
Hangga't di ako nakokontento na hindi ko pa nakikita yung hahanapin ko, hinding hindi ako aalis dito. Nakakamatay daw ang kuryusidad pero wala pa ring makakapigil sa akin sa paghahanap ng bagay na nakita ko.
Nagpatuloy lang ako ng nagpatuloy ng paglalakad sa kagubatan. Patagal ng patagal padilim ng padilim, mabuti na lang talaga't naisipan kong magilaw ng flashlight dahil sa gusto ko ng humiga sa kama ko.
Nagpatuloy lang ako sa paglalakad ng may marinig akong kaluskos sa likuran ko. Noong una'y di ko pinansin pero ng may narinig uli akong kaluskos ay inilawan ko na agad ang likod ko.
"Hay nako, lumabas kana diyan." I said. "Mark Ople." I added flicking my phone's light over the bush close to the tree.
"So you've found me out, huh." Mark Ople said, smirking. "Of course, I did. What do you want from me? I doubt you're one of the seekers." I said.
"Yes, I'm not one of those rubbish people seeking for the sake of the game, but has never even found one after a couple of minutes─no, make it an hour." He said.
"I don't care about those stuffs. Sabihin mo na lang kaagad ang gusto mong sabihin kesa naman yung paligoy ligoy ka pa diyan. I'm still looking for something, kaya kung pwede bilisan mo." I said.
"Fine. Gusto ko lang naman na malaman ang iisang bagay mula sayo." He said. "What is it?" I said, in a monotonous voice. I don't want to waste my time answering these questions, this is time-consuming.
