MAFYA VE MERAKLI | DEVAM ETMEYECEK

♠7.BÖLÜM♠

"Ortağımın kızı olman çok güzel bi şey"

Ben şok.

Ben iptal.

Kesinlikle şu an aynen öyleyim. Ben çocuğun yüzüne aval aval bakarken annem ve babam yanıma gelmiş. Farkında bile değilim.

Babam bize bakarak konuşmaya başladığında ona döndüm " Demek tanıştınız Fırat bu kızımız Melodi, Melodi bu da diğer ortağımız Fırat." dedi babam. Yalancı gülüşümü suratına yerleştirirdim. Demek adı Fırat'mış pis sapık yüzüne köpekler işer inşAllah.
"Aslında tanışmamıştık memnun oldum" dedi yüzünde ki o piçimsi gülümsemeyle.

Uzattığı elini sıkmadım. Sade bir şekilde başımı salladım. Babam "Ee hadi oturalım ayakta kaldık." dedi koltukların olduğu yere geçtik. Fırat denen o çocuğu hiç sevmedim. Bakışları Egemenden daha kötüydü. Yüzü yakışıklıydı. Gözleri benim gibi açık kahverengi ama benimkinden 2 kat daha iyi duruyorlardı. Hafif kirli sakalı vardı. Yüzünü incelerken bana döndü. Kafasını yana eğerek selam verdi. Bende kafamı annemlere çevirdim. Diğer ortaklarının yanlarında misafirlerle konuşuyorlardı.

Etrafıma baktım. Burası benim hayatıma çok yabancı bir yerdi. Ben böyle şeylere alışık değildim. Ben evinde polar pijama giyip turşu yiyen sıradan bir kızdım. Ordan oraya koşuşturma bana çok ilginç geliyordu. Sadece bir günde zengin bir insanın kızı olduğumu öğrendim. Sadece bir günde sadece film veya dizilerde gördüğüm bir evimiz olduğunu öğrendim. Sadece bir günde 1 oda dolusu kıyafetim olmuştu. Fazlaydı, cidden fazlaydı. Hazır değil gibiyim. Bilmiyorum. Herşey o adamı –çocuğu– diğer adamı vurduğunu görmemle değişmişti. Ben evinde anneannesi, dedesi ile oturan fazla meraklı turşu seven bir kızdım. Karşımda dans eden kızlara baktım.(Diğer partideki insanlarda buraya gelmişlerdi.) Ben onlar gibi olamam. Hayat sadece partiler,elbiseler,ayakkabılar değildi. Bunu biliyordum. Dışarda binlerce insan açlıktan ölüyordu. Bazı çocuklar ayağına giyecek bir çorap bile bulamıyorlardı. Fakat burda ki kişiler bu ayakkabılara binlerce lira hatta dolar verebiliyorlardı.

Aklıma Buse geldi. O bizim evin yakınlarında çocuk esirgeme yurdunda kalıyordu. Bir okul ödevi için araştırma yapmak amacıyla oraya gitmiştim. Tek başına bir köşede oturuyordu. Annesi ve babasını trafik kazasında kaybetmişti. Henüz 6 yaşındaydı. Yanına giderek neden oyun oynamadığını sordum. Bana cevap vermedi. Bende ona sorular sormaya başladım. Komik hareketler yaparak onu güldürmeye çalışıyordum. Fakat o bunlara hiç aldırış etmiyordu. Ben olsam çoktan gülme krizlerine girmiştim. Sonra karşısına oturdum. Ona bakmaya başladım. Çok tatlı bir yüzü vardı. Yanakları sıkıp öpmek için yaratılmışlardı. Sonra sıkılıp ismin ne diye sordu. Ve böylece aynı kandan olmasakta küçük bir kardeşim olmuştu. Onu sık sık ziyarete giderdim. Okula başlamıştı bu sene çok zeki bir kızdı. Okuma yazmayı kısa sürede öğrenmişti. Düşüncelerimin uçup gitmesini sağlayan sese baktım. "Melodi,kızım bize katılsana." Babam bana sesleniyordu. O tarafa doğru yürüdüm. İçimden bu şeylere alışmalısın Melodi diye geçirdim.

Yürüyerek dans edenlerin arasına girdim kendi kendime hareket ediyordum dans etmeyi en az şarkı söylemek ve tabiiki turşu yemek kadar da olmasa da seviyordum. Belimde bir el hissedince arkama döndüm. "Kötü bir başlangıç yaptık. Telafi edeyim izin ver." diye bana alkollu gözlerle bakan Fırat'ı gördüm. Sanırım herkes ikinci bir şansı hak eder değil mi? Elini uzatıp dans teklif etti. Elimi uzatıp kabul ettim. Sanki müzik bizi izliyormuş gibi yavaş ve slow bir parça çaldı. Şu sıralar dinlemekten çok hoşlandığım bir şarkıydı bu. Halsey– Colors. Şarkının yavaş ritminde ağır ağır başladık dansa.

Ona dönüp "Seni affediyorum. Hadi yine iyisin. Benim gibi mükemmel ötesi bir insan bu yaptığını affediyor, bu her zaman olmaz. Söyleyeyim."

Alayla gülümseyip beni etrafımda döndürdü "Bütün kızlar bana hasta olur güzelim, elbet peşimden koşacağın günler gelir. O zaman ben burada olacağım merak etme.Ben Egemene benzemem. Ayrıca benim hakkımda bir tane bile haber okumamışsındır. Yanılıyor muyum."
Hayır onunla ilgili hiç haber duymamıştım. Ne İpekten ne de başka bir kızdan.  Belimden tutarak havaya kaldırdığında tek ayağımı uzatıp kollarımı açtım. Çok güzel dans ediyordu. Beni yere indirdiğinde şarkının da son sözleriydi.

"Bu sana koşacağım anlamına gelmez. Rüyanda görsen inanma canım." Gözlerimi kırparak uzaklaştım..

Ve yüzümde aptal bir gülümsemeye engel olamadım..

DÜZENLENMİŞTİR...
KEYİFLİ OKUMALAR..
SİZLERİ SEVİYORUM...
XXX