6.3

2.4K 141 25
                                    

teoman| istanbul'da sonbahar
-

Sırtımdaki çantayı bagaja koyup kapısını kapattım. Yönümü bizimkilere çevirdiğimde hepsinin gözünün bende olduğunu gördüm.

"Ne bakıyorsunuz?"
Sanki hiçbir şey sormamışım gibi davranıp birden hepsi kaybolmuştu, Asal dışında.

İçimin ısınmasını ve yanaklarıma ateş gitmesini engelleyemezken bakışlarımı kaçırmıştım. Kalbim maratona koşuyordu. Gözlerimi gözlerine değdiremiyordum.

"Ne zaman döneceksin?"
Onlarla birlikte dönmek istiyordum fakat halletmem gereken işler vardı burada. Şu sahte nikah meselesinden tamamen kurtulmalıydım. Olacaksa tertemiz olmalıydı her şey.

"Sizin arkanızdan geleceğim."
Başımı kaldırıp gözlerine bakmaya çalıştım. Kollarını kendine dolamıştı ve sanırım gözleri dolu doluydu.

"Bizimle beraber dönsene o zaman."
Daha çok soru sorar gibiydi. Başıma daha fazla bela açılmasından korkuyordu.
İki kocaman adımda yanına ulaştım ve ellerimi yanaklarına koydum.

"Geleceğim ama sonra."

"Söz vermeni istiyorum."
Dudakları kuru, sesi çatallıydı; nefesi titrek, gözleri buruktu.

"Sana hiç yalan söyledim mi?"
Ağlamamak için gülümsemeye çalışmıştı ama sol gözünden bir damla yaş akmıştı bile.

"Söylemedin."

"Söylemedim."
Başparmaklarımla yaşlarını silerken burnunun ucunu öpmüştüm. Arkamızdan öksürük sesleri gelmeye başlayınca Asal'ın gözlerine son bir kez bakıp yavaşça ayrıldım ondan.

"Bu anınızı bölmek istemezdim Evren'ciğim ama yola çıkmamız lazım."

"Hazır mısınız?"
Hepsi onaylayan sesler çıkarmışlardı.
Nil'e bakıştışımızda içten gülümsemesine karşılık verdim. Onun daha fazla kalmasını istemediğim için dönmesini söylemiştim dün akşam. Ben söylemesemde dönecekti. O dönmezse Bora zorla götürürdü. Birbirlerini kısa bir zamanda sevmişlerdi fakat sevgileri gerçekti. Bunu hissedebiliyordum. Yoldan geçen biri bile bunu anlayabilirdi.

Çünkü birbirlerine aynı benim Asal'a baktığım gibi bakıyorlardı.

"Kendine iyi bak kankeytom."
Bora'ya kollarımı dolarken kulağına Nil'e göz kulak olmasıyla ilgili bir şeyler sıralamıştım. Ardından Nil'e, Dicle'ye ve Doğan'a sarılmıştım.
Doğan da benim kulağıma Asal'a bakacağıyla ilgili söz vermişti. Ondan ayrılırken yanaklarımı öpmesi dışında bir sorun yaşamamıştık. Kaşınıyordu patates çuvalı...

Diğerleri arabaya doluşurken Asal'ı yanıma çektim ve ona sarılırken boylarımızı eşitlemek için belinden tutup havaya kaldırdım. Kedi gibi bana sokulurken bacaklarını belime dolamıştı.

"Üzülme miniğim."

"Ne üzüleceğim be? Parti vereceğim evde sen gelene kadar!"
Burukça gülümsedim ve burnumu boyun girintisine yerleştirdim.

"Çok özleme, tamam mı?"

"Emredersiniz Evren Bey."
Gözlerimi devirdim ve onu yere indirdim.

"Kendine iyi bak, ben gelene kadar."

"Vedaları ikimiz de sevmiyoruz Evren. Bu işkenceyi kendimize yapmayalım. Hatta gel bak totem yapalım. Sen gelene kadar aramak yok. Geldiğinde de karşılama yok. Sadece kucaklaşma zamanı var."

"Öyle bir şey olmayacak kedicik. Seni her saat başı arayacağım."

"Yaa Evren!"
Onun feels geçirme anını Doğan'ın bağırmaları bozmuştu.

"Hadi be! Akşama doğru yola çıkacağız az sonra. Hava karardı resmen!"

"Aşkım ne giriyorsun aralarına? Baksana çok tatlılar..."
Dicle'nin mayışmış sesi hepimizi güldürmüştü. Onları daha fazla bekletmemek adına Asal'ın yanaklarından öptüm. O da muzip sırıtışıyla gamzelerimden öhtükten sonra arabaya binmişti. Kafasını pencereden çıkarıp bana baktı. Görüş açımdan çıkmadan biraz öncesine kadar göz kontağımızı bozmamıştık. Tabii ondan önce Doğan'ın 'Sivas'ın Yollarına'yı bağırarak söylemesinden utanıp başını içeriye sokmuştu.

Göz açıp kapayıncaya kadar yanında olacağım Asal. 'Keşke burada olsa.' diye söyletmeyeceğim hiç. Sanki hiç ayrılmamışız gibi olacak her şey. Sana olan sevgim adına söz veriyorum.

-

kısa bir bölümdü ve çok uzun süre beklemeye değmezdi biliyorum fakat yazasım gelmiyordu ve yazdıklarım içime sinmiyordu.

bu bölüm içime sindi mi? hayır fakat bazen en iyisi değil de olması gerekenin olması lazım.

¡size bir haberim var!
bir sonraki bölüm final olacak. hiç beklemiyordum final yapmayı inanın bana fakat yazılması gereken her şeyi yazdığımı ve kabak tadı vermek istemediğimi biliyorum.
finalden sonra bir Instagram bölümü olacak. ondan sonrasında belki özel bölümler olabilir (:

kendinize iyi bakın♡

sağlık ve barışla kalın.

öhücük [texting]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin