4 Kız Kardeşin Hikayesi

4 Kız Kardeşin Hikayesi Başlıyor

Büyük Kardeş Julia;

Babam. Annem ölünce başka bir kadınla evlenmişti ve tam 3 kez. Bu dünyada 3 tane kız kardeşim olması gerekiyordu. Babam bizi hiç tanıştırmamış,tanışmamızı istememişti. Hepimizi birbirimizden saklamıştı. Hatta evlendiğini bile söylemeden saklamıştı bizi. Annem tam 6 yıl önce ölmüş sarı saçları bal renkli gözlerine hasret kalsamda birdaha onu hiç görememiştim. Yapayalnız büyümüştüm. Tek başıma. Eminim diğer kardeşlerimde öyle büyümüştü ama 1 tanesi ikiz olarak. Annemden 3 yıl sonra da babamı kaybettim. Babamı kaybettiğime göre artık kardeşlerimi bulmanın vakti gelmemişmiydi ? Bence gelmiş hatta geçiyordu bile. Ama onları nasıl bulabilirdim? Bir yol biliyordum adlarını bilmesem bile soyadlarını biliyordum . Sosyal medyada araştırdım. Neyin kafasını yaşıyordum ? Aynı soyaddan binlerce kişi olabilirken ben sadece soyadlarından nasıl 3 tanesini bulabilirdimki ? Büyükanneme gidersem eğer onları bulabileceğimi  düşündüm. Hemen yola koyuldum. Yalnızlık başıma tak ettiği için bavulumuda topladım. Bütün eşyalarımı değerli herşeyimi alıp o evi terk ettim bugün. Artık büyükannemde yaşayacağım. Burada kardeşlerimi bulacağım onları tek tek arayıp bulacağım diye söz verdim.

Ortanca Kardeş Sophia;
Annem 5 yıl önce ölmüştü. Babam ise 3 yıl önce. Babamı çok  seviyordum. Annemi   de öyle. Annem esmer güzellerinin en güzeliydi. Onu çok özledim . Bu hayatta tek kalmakta beni ürkütüyordu.  Annem ve babamı neden kaybettiğimi hiç bilmedim. Kardeşlerimin olabileceğini de hiç düşünmedim. Koca evde yalnızlığa alışamamıştım bir türlü. Şöyle 3 tane  kardeşim olsun  da dediğim oldu tabikide. Ara sıra büyükannemi arar onu ziyaret ederdim. Bir kaç günde kalırdım. Artık oraya gitmenin vakti gelmişti. Orta büyüklükte bir çantaya 7 8 takım kıyafet koydum. Büyükannem de çok eğlenirdim her zaman. Yaşım ilerlese de çocukluğumdan vazgeçememiştim bir türlü. Bu evi birkaç günlüğüne terk ettim. Evet şimdi büyükanneme gidiyorum. Bekle beni macera!

En Küçük Kardeşler Daniella ve Gabriela;
Yalnız olmasak bile çok sıkılmıştık. Koca ev üstümüze üstümüze geliyordu sanki. Büyükannemi arama kararı aldık. Onunla konuştuk.O da bize bana gelmek istermisiniz? Diye bir teklifte bulundu. Bu teklifi kaçırmadık. Hemen ilk trenle geliyoruz dedik. Bavullarımızı hazırlarken annem ve babamın resminide koyduk. Annemi kaybedeli 4 yıl,babamı kaybedeli ise 3 yıl olmuştu. Gözlerimizden bir  kaç damla gözyaşı damlasa da artık çok mutlu olacağımızı düşündük. O evde çok eğleneceğimizi hayal ettik. Bavullar artık hazırdı, ama elimizdeki resmi bırakamıyorduk. Annem mavi gözlü sarışın çok güzel bi kadındı. Bizde onun birtanecik kızları. Resmide en son bavulumuza koyduk. Kapıya geldiğimizde eve bir göz gezdirdik. Anılarımızla ayrıldık o evden. Evet o evi bugün terk ettik. Çok uzun bir süre dönmeyeceğimizi söyledik. Şimdi ise trene doğru gidiyoruz.

Bu kardeşler büyükannelerine gitmekle doğru bir karar mı almışlardı? Bu hayat onları bi araya getirebilecekmiydi?

Devam edecek.....